Το 2020 είναι το έτος Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Τα 6:20 που διαρκεί το βίντεο με το ντου του σουβλάκια 13 στο σπίτι του είναι χωρίς καμία αμφιβολία ό,τι καλύτερο υπάρχει στο ιντερνέτ. Ξεκινάει κάπως ουδέτερα με τον DPG σε πρώτο πλάνο, κάτι θάμνους, το γρασίδι και μια όχι και τόσο υποβόσκουσα παράνοια - ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΡΕ; - που αμέσως σε πάει στο ότι ο τύπος είναι 8 miles high μέρα μεσημέρι. Και κάπως ξαφνικά ξεκινά η δράση, στην αρχή δυναμικά, αντρίκια με μπινελίκια αφαν γκατε ρατσιστικά, αλλά με το που ο κίνδυνος φτάνει το 50% στην κλίμακα Ντίνο Ράτζα, εμφανίζονται τα ντούκια τα οποία με εκλεκτικ εξοπλισμό αποκρούουν το πρώτο κύμα επίθεσης. Η μάχη συνεχίζεται - σε λαηβ σύνδεση όλα αυτά, αμοντάριστα πλάνα ε- και σε μια στιγμή που δεν θα μπορούσαν να σκεφτούν όλοι οι σεναριογράφοι του Ορσον Γουελς μαζί γίνεται η επικότερη κωλοτούμπα που έχει καταγραφεί σε εικόνα. ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ φωνάζει δικαίως ο σπουδαίος αντρας που πριν από μισή μέρα με τόνους δίκιου να βαραίνουν τις πλάτες του είχε κάνει λίμπα τα σουβλάκια 13. Ωστόσο το καλύτερο το κρατάει για το τέλος. Οι σουβλάκιας 13 et al έχουν αποχωρήσει αλλά τα νεύρα είναι ακόμα σε επίπεδα "μόλις χαμογέλασε ειρωνικά ο Μπερτομέου", και από το πουθενά έρχεται η ατάκα της χρονιάς "που είναι το κράτος, το μόνο που τους νοιάζει είναι ο κορονοϊός και να μένουμε μέσα". Είναι τόσο επικό που δεν μπορεί να πιστέψει ο Φάντα πως ήταν λαηβ μετάδοση και το πέτυχε με την πρώτη.
Λίγους μήνες μετά ακολούθησε και το περιστατικό με την παρεξήγηση που ο Φάντα είπε στον πρόεδρο πως έμοιαζε ξεκάθαρα χαρούμενος αγκαλίτσα με δυο φιλαράκια. Αλλά εντάξει δεν ήταν κάτι σπουδαίο, μόνο ένα άγριο ανθρωποκυνηγητό στη δυτική Ελλάδα, κάποιες βαριές κουβέντες, λίγες απειλές, μηνύσεις, ένα έμφραγμα, αλλά στο τέλος έγινε το αναμενόμενο. Ο Φαντασμένιος γράφει φανταλίσταρα και ο άλλος κλαίει τον Τραμπ. Σκέτη ένοχη απόλαυση. Δηλαδή σαν το Under The Spell Of Joy των Death Valley Girls. Εντάξει με την ασφάλεια που παρέχει το εκλογικό αποτέλεσμα στην Αριζόνα, θα το βάλει ο Φάντα το ανάλαφρο πεντάδα, έτσι να το βλέπει ο έρμος ο Ty που αιώνες τώρα προσπαθεί να το παίξει κουλτούρα και μένει με την τρομπέτα στο χέρι.