φανταδέκα

 Κάπου εδώ οι 5 από τις 7 αναγνώστριες του μπλογκ θα πουν ε κάπου ώπα, είπαμε ακραία μουσικά φαινόμενα αλλά μην μας το κάνεις αυτό, δεν αντέχουμε άλλο, ένα ιντι Φαντασμένιο, ΕΝΑ ΙΝΤΙ. Και είναι περίεργο πως φτάσαμε εδώ καθώς εδώ και μερικά χρόνια ο Φαντασμένιος προσπέρναγε τα λινκ με τις νέες κυκλοφορίες των Autechre χωρίς τύψεις. Εντάξει δεν θέλει ανάλυση, για όλα τα καλά που μας έχουν τύχει φέτος από πίσω είναι ο Μητσοτάκης και για όλα τα κακά ο κορονοϊός.  Το SIGN των Autechre είναι ένα ακόμα παράδειγμα της τεράστιας επιρροής του Σωτήρη του Τσιόδρα (βλέπε 14,18 της λίστας). Η νοικοκυροσύνη του συμπαθούς επιδημιολόγου είναι βέβαιο πια πως εξαπλώνεται 100 φορές πιο γρήγορα από τον covid-19, δεν κωλώνει από μάσκες, sms και A4 που απαγορεύουν το κάθισμα. Είναι τέτοια η δύναμη αυτής της ενέργειας που το SIGN των Autechre μπορεί να το ακούσει κάποιος ολόκληρο χωρίς ιατρική υποβοήθηση και παρενέργειες. Είναι ένας δίσκος που μπορεί να βάλει κάποιος να ακούσει ενώ πέφτει ο ήλιος, σε μια παραλία και αν είναι ποτέ δυνατόν, να νιώσει συναισθήματα. Ναι φίλες μου, και δεν μιλάμε για συναισθήματα του διαόλου, μοναξιές, απομόνωση και φόβο. Μιλάμε για τη στιγμή που νιώθεις πως ακούς κάτι μοναδικό, καταλαβαίνεις τη φόρμα, νιώθεις την ικανοποίηση της σοφίας και τελικά λες, όμορφο, θα το βάλω στη λίστα μου. Μέχρι και με μετακίνηση 6 το δοκίμασε ο Φαντασμενιος και του πήγε μια χαρά. Βασικά αυτός ο δίσκος είναι σαν να σου λέει κάποιος "σκοιλ ελικικού" και εσύ να ακούς αυτόματα "μαζί τα φάγαμε, σας γαμάει ο λέτο, λεφτά υπάρχουν, έτσι γαμάνε αυτοί που σας χρωστάνε".