ανακοίνωση

Αυτό λογικά είναι και το πρώτο ποστ που γράφεται για το σούπερ γκρουπ από την Πάτρα με μέλη από τους Playground Noise και τους Raining Pleasure. Οι Bedouin είναι από εδώ και πέρα το νέο αγαπημένο συγκρότημα του Φαντασμένιου. Μπορεί ο Φαντασμένιος να έχει ακούσει όλα και όλα επτά λεπτά μουσικής που ενδεχομένως να μην έχουν καμία σχέση με την πρώτη τους κυκλοφορία, εννοείται πως δεν ήταν καν στο πρώτο τους λαηβ για το west side fest3  αλλά αυτό δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Οι Bedouin είναι το καλύτερο ελληνικό συγκρότημα και μπορεί ο Φαντασμένιος να έχει κάνει κάμποσα αλλά ποτέ δεν σας έχει πει ψέματα. Γίναμε.

ο θάνατος της ουτοπίας | Cinematic Orchestra στο Νιάρχο, Wand στο 6dogs

 Ας υποθέσουμε πως ο Φαντασμένιος είναι δισυπόστατος, δηλαδή είναι ένας δυαδικός. Έχει μια ουσία (φύση) αλλά δύο πρόσωπα (υποστάσεις). Η μια υπόσταση είναι ο γνωστός Φαντασμένιος που πληρώνει την εφορία και βρίζει την προϊσταμένη του και η άλλη είναι κάτι σαν πνεύμα που φέρει τις Φαντασμένιες αξίες χωρίς να επηρεάζεται από χωροχρονικά συστήματα. Πριν από έντεκα χρόνια οι δυο υποστάσεις είχαν μια κόντρα καθώς ο Φαντασμένιος ήθελε να πάει στο λαηβ των cinematic orchestra αλλά το πνεύμα δεν. Ο Φαντασμένιος σκεφτόταν πως πρέπει να πάει καθώς το συγκρότημα της ninja tune θα μπορούσε να αποτελέσει γέφυρα για το μέλλον, όπου λογικά θα συμμορφωνόταν, θα άφηνε στην άκρη τα κολεγιακά ροκ και θα το γύρναγε στη τζαζ και μαύρα.  Πήγε ο Φάντα αλλά στην πόρτα είδε sold out γεγονός που τον τάραξε, τι sold out ρε; Εδώ είναι Ελλάδα, πόσους έχει μέσα; Δέκα χιλιάδες έχει και είναι sold out; Δεν υπάρχουν αυτά τα πράγματα.

Πάλι καλά που βρέθηκε αυτός ο μεγάλος ευεργέτης ο Νιάρχος -δηλαδή οι Αμερικάνοι φίλοι μας που του έδωσαν δώρο 16 Λίμπερτυ- ή ακόμα πιο σωστά πάλι καλά που υπήρξε ο Ωνάσης που μπορεί να γάμησε ό,τι εργασιακό δικαίωμα υπήρχε, αλλά από τα λεφτά που έκλεψε έγινε η στέγη γραμμάτων και τεχνών και μετά το ίδρυμα Νιάρχος έπρεπε να απαντήσει και έφτιαξε το Ίδρυμα που οι Ευρωπαίοι δεν το έχουν δει ούτε στα όνειρα τους. Το Νιάρχος είναι σαν αυτόνομο κρατίδιο, απέξω είναι ΕΛΛΑΔΑ και μέσα είναι Ευρώπη, ΕΥΡΩΠΑΡΑ. Μπορεί απέξω να γίνεται ο κακός χαμός με το πάρκινγκ, το ένα αμάξι πάνω στο άλλο και όλα μαζί πάνω σε πεζοδρόμια, γωνίες, χαμός -και όλα αυτά ενώ το ίδρυμα έχει ελεύθερο πάρκινγκ- αλλά μέσα είναι όλα τέλεια "αγάπη μου νομίζω πως δεν πρέπει να πατάς εκεί", "Ορέστη μάζεψε παιδί μου το χαρτάκι και πέτα το στον ειδικό κάδο" κλπ. Σε αυτό το παραμυθένιο μέρος γίνονται εδώ και ένα χρόνο δωρεάν συναυλίες. Και φεστιβάλ όπως το Summer Nostos και όχι Nosotros όπως νόμιζε στην αρχή ο χαζούλης ο Φαντασμένιος. Ε, στα πλαίσια του Summer Nostos ήρθαν οι cinematic orchestra για δεύτερη φορά. Βέβαια τα χρόνια περάσαν και ο Φαντασμένιος όχι μόνο δεν το έριξε στη τζαζ αλλά τουναντίον μαζί με το Φανταπνεύμα έχουν κυριευτεί από μουσικό παλιμπαιδισμό. Λογικά είναι εκείνη η  Α4 που έγραφε Sold out που τράβηξε τον Φαντασμένιο στο λαηβ αυτό, σε συνδυασμό φυσικά με τον υπερχώρο που γίνεται. 

Λοιπόν -με εξαίρεση μικρά λάηβ όπως αυτό του King Elephant που είχε γίνει ψηλά στο φάρο- στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος ο Φαντασμένιος δεν έχει καταφέρει ποτέ να παρακολουθήσει συναυλία. Γιατί θα τον ρωτήσουν πενήντα άτομα "ποιοι είναι αυτοί που παίζουν;", σκυλιά, γατιά, παιδιά πετάγονται από παντού και φυσικά ο μισός κόσμος κουνάει το κινητό στον αέρα ψάχνοντας τον άλλο μισό "που είσαι; είμαι στην 3η ελιά φέρε μπύρες και χαρτάκια από το περίπτερο όχι από μέσα". Πως να πάει έτσι το βλέμμα στη σκηνή; Και εδώ έρχονται οι Cinematic Orchestra. "Τι σκατά κάνουμε εδώ ρε Φαντασμένιο;" λέει το Φανταπνεύμα. "Αυτή η μουσική δεν έχει ίχνος βρωμιάς, όλα είναι τόσο easy σαν εμετός από φιδέ, ok γούστα είναι αυτά και ο καθένας ας ακούει ό,τι θέλει αλλά ρε Φαντασμένιο δεν πρέπει να έχεις δει κάτι πιο βαρετό, καλά κάνεις και κοιτάς το drone. Και να σου πω κάτι Φαντασμένιο αν αυτό το λαηβ γινόταν στο gagarin με 15 ευρώ εισιτήριο δεν θα πήγαινες, έτσι είναι, ήρθες για την φάση, τέτοιος είσαι. Και μη τολμήσεις να πας στον Καμάσι στο γκάζι, γιατί τότε ξέχασε το φανταπνεύμα". Έτσι είναι, καλά τα λέει το πνεύμα, ο κόσμος ενδιαφέρεται κυρίως για το πού θα πάει και δευτερεύοντως για το τι θα δει, αν για παράδειγμα οι Wand αντί για το Six Dogs έπαιζαν στο Μπαγκειον ή το κάθε Μπάγκειον ενδεχομένως να μάζευαν πενταπλάσιο κόσμο. Πέρα από τα λογιστικά η ουσία είναι πως οι Wand γάμησαν και θα γάμαγαν οπουδήποτε, εκτός φυσικά από το Νιάρχος που δεν μπορεί να γίνει σοβαρό λαηβ, καθώς η αύρα των ξέμπαρκων συνεπαίρνει και τις μπάντες (δεν έχετε καμία ελπίδα κύριοι Yo La Tengo). Όσο για τους Cinematic Orchestra ο Φαντσμένιος λέει αντίο για πάντα, τα λέμε σε μια άλλη ζωή και τα cd τους την γλίτωσαν προς το παρόν χάρη στην απεργία της ΠΟΕ ΟΤΑ.

νεοπαλιοροκ | Besnard Lakes six dogs 01/06

Παρατηρώντας τα line-up των μεγάλων φεστιβάλ του εξωτερικού ο Φαντασμένιος είναι σίγουρος πως η indie κιθαριστική μουσική αν δεν έχει πεθάνει σίγουρα ψυχορραγεί. Εμπορικά, καθώς όποιος ψάξει και νέες μπάντες θα βρει και δισκάρες θα ακούσει. 

Κάπως έτσι έρχονται για λαηβ Πέμπτη βράδυ οι Besanrd Lakes και είναι όλα χαλαρά λες και το Αθηναϊκό κοινό χόρτασε όλο το χειμώνα να βλέπει μπάντες από την βόρεια Αμερική. Ενδεχομένως πριν από δέκα χρόνια αυτό το λαηβ θα γινόταν σε μεγαλύτερο χώρο.  Και για να ολοκληρωθεί αυτή η μαρκετινγκ ανάλυση του εβεντ ας καταγραφεί πως το κοινό είχε μέσο όρο ηλικίας σε φάση έχω προλάβει τις ασπρόμαυρες τηλεοράσεις, ενώ αθροισμένες οι ώρες που έχουν περάσει σε λαηβάδικα ξεπερνούν τα χρόνια του Neil Young. Χαμός με τα υπονοούμενα.
Τι να γράψει τώρα Φαντασμένιος για ένα αντί χιπι χιπι λαηβ που όσοι πήγαν είναι σίγουρα πιο σοφοί από αυτόν; Εκ του ασφαλούς λοιπόν και για αρχειακούς λόγους να πει ο Φαντασμένιος πως με αυτή τη συναυλία οι Besnard Lakes από φτωχοί Arcade Fire ή πιο σωστά από απομίμηση Band of Horses έγιναν το συγκρότημα που μπορεί για δυο ώρες να παίζει φοβερή ονειροκιθαριστική μουσική, και που τον ανάγκασε να αφήσει τον Lamar στην άκρη για να μελετήσει τους τέσσερις δίσκους που άδικα είχε υποτιμήσει. Με αυτά και με αυτά όποτε γνωρίζει ο Φαντασμένιος κάποια/ον και είναι λίγο διστακτικός για το τι και πως, πολύ απλά θα λέει "ήσουν στους besnard lakes; ήσουν; ωραία είμαστε φίλοι".
 

baby KUru | Ganja

KU είναι το ορθόδοξο αναλογικό πρότζεκτ του Δημήτρη Παπαδάτου που εις αλλά ηλεκτροπειραματικά εμφανίζεται ως Jay Glass Dubs και The Hydra. Για να είναι ειλικρινής ο Φαντασμένιος δεν ξέρει και ούτε έψαξε να μάθει τι μπορεί να σημαίνει "KU", αλλά το γράμμα U, υπάρχει δυο φορές στο Baby Guru, με τους οποίους έγραψε και αυτό το δισκάκι, στο στούντιο τους, σχεδόν παράλληλα με τα σέσιονς για το δικό τους IV.

Ενδεχομένως να έχουμε να κάνουμε με ένα μουσικό που θέλει να ξεφύγει για λίγο από τον πιο ιδιότροπο κόσμο της ηλεκτρονικής μουσικής παρέα με μια μπάντα που από τη μια θέλει να κάνει τα πάντα, αλλά από την άλλη έχει ασπαστεί φανατικά το less is more οπότε για να ξεμπουκώσει θα έπρεπε να βγάζει ένα δίσκο ανά τρίμηνο. Ένας τύπος που γράφει θεϊκές μελωδίες παρέα με την μπάντα των σπινταρισμένων σπασίκλων. Χμ τι θα γίνει εδώ;
 "Φαντασμένιε χαμός τελειώσαμε και το νέο του KU γαμάει" έλεγε πριν από ένα χρόνο ο Obi και ο Φάντα τον γείωνε "rubicon έχει;", "όχι δεν έχει αλλά" και πετάγεται ένας και τους διακόπτει και μένουμε με το αλλά του Obi στο χέρι. Πράγματι το Ganja δεν έχει τα δυο αθάνατα τραγούδια που είχε το Feathers (rubicon, baby girl), χρειάζεται χρόνο, ακούγεται ολόκληρο εμ χμ αυτό είναι καραμπινάτο deja-vu. Λοιπόν το Ganja δεν έχει rubicon γιατί πολύ απλά είναι ολόκληρο ένα rubicon, οι μελωδίες σπουδαίες μπαρετικές, ενώ η μουσική είναι όπως πρέπει από λιτή (olympic complex) ως του Sun Ra το κάγκελο (A Happening). Μπορείς να ακούς αυτό το δίσκο άνετα, ήρεμα χάρη στις όμορφες μελωδίες και την στρωτή ροή αλλά οι baby gurικες πινελιές από πίσω δεν θα αφήσουν το μυαλό να ρίξει στροφές όσες ακροάσεις και του αφιερώσεις.
O Φαντασμένιος παιδεύτηκε κάμποσο με τούτο το κείμενο διότι πόσες φορές μπορείς να βάλεις σε μια κριτική τις λέξεις όμορφο και μελωδικό; Από την άλλη δε γαμιέται, βάλτε ένα χ σε αυτά που προηγήθηκαν, ακολουθεί η κανονική κριτική για το δίσκο:

Είναι όμορφο, μελωδικό, πανέμορφα μελωδικό και οι άλλοι από πίσω τα γαμάνε όλα, αλλά δεν τα γαμάνε εντελώς, δηλαδή τα γαμάνε όμορφα και είναι τόσο μελωδικά όμορφα, είναι μελωδικά σπαραχτικά μελωδικό και σκάει και ένα χαμογελάκι όμορφο και μελωδικό και μετά παίζει και ένα σχεδόν κενό, αλλά είναι μελωδικό κενό, όμορφο και πάει και πάει, τι καλά που δεν χρειάζεται να πατας το ρηπητ 1 εκ φορές όπως με το rubicon, μωρέ καμιά φορά είναι όμορφα και όταν είσαι εντελώς σκατά, έτσι είναι, και τα τύμπανα στο happening γαμάνε σαν Ιρλανδός βουδιστής, όμορφο, μελωδικό, όμορφο, μελωδικό, όμορφο, μελωδικό, δημοψήφισμα αμέ, όμορφο μελωδικό, τέσσερα, όμορφο, γίγαντας είσαι KU,  μελωδικό, όμορφο, μελωδικό, ο μ ο ρ φ ο, έξυπνες ατάκες στο χώρο, γέλια χαρές, μελωδικό, όμορφο, μελωδικό, όμορφο, μ ε λ ω δ ι κ ο σαν κανένα άλλο ποτέ και πουθενά, ρε το marginalia studio, ρε τι μελωδικές ομορφιές που βγήκαν από εκεί μέσα, είναι το μακρύτερο της τριλογίας;;;; ενδεχομένως ναι.