20 νούμερα για το #1

There are no cities, no cities to love There are no cities, no cities to love It's not the city, it's the weather we love! It's not the city, it's the weather we love!

Αγγελάκας: Ε κάτι τέτοια ακούω και σκέπτομαι πως δεν είναι και τόσο μαλακία να επιστρέφεις στο παρελθόν, ας πούμε τώρα. Λες;

Ραφαηλίδης: Αυτές εδώ οι κοπέλες φαίνεται να έχουν κατακτήσει πέρα από την πρωτιά στην οπερετική αυτή λίστα, το σημαντικότερο, τα νιάτα. Ακούγονται τόσο φρέσκες τόσα χρόνια μετά που αν τις είχε υπόψιν του ο Βάρναλης δεν θα έγραφε ποτέ "αχ, που ΄σαι νιότη που δειχνες πως θα γινόμουν άλλος!".  

Dick: Pure indie record alert. This record dropped like a life-jacket from the sky, it's like a life-style renewal.I will keep on buying records and reading articles about music.

Barry: Hot lesbian milfs playing super loud guitars and singing WE WIN WE LOSE ONLY TOGETHER DO WE BREAK THE RULES!!! YEAH LETS BREAK THE RULES LADIES!!!

Παπαρήγα: Εντάξει δεν περιμέναμε και τίποτα άλλο. Στο έδαφος της καπιταλιστικής κυριαρχίας και των διεθνών ιμπεριαλιστικών συμμαχιών, όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, δεν μπορεί αντικειμενικά να υπάρξει μουσική κυκλοφορία στην κορυφή της λίστας προς όφελος του λαού. Καλούμε όλες τις εργατικές και λαϊκές δυνάμεις, από αύριο κιόλας, να συναντηθούν μαζί μας στους καθημερινούς αγώνες, στα σωματεία, στους κλάδους, στους χώρους δουλειάς και νεολαίας, στο κίνημα, για την απόκρουση αμερικάνικων δίσκων που προβάλουν τον οπορτουνισμό, τα ναρκωτικά και το τρίτο μνημόνιο.

Λιακόπουλος: Sleater - Kinney! Kinney εκ του κιννέου του αρχαίου δηλαδή παρακλιού που είχαν οι νεστεφέριοι στην εποχή των άτριχων αλόγων! Τα είχε πει ο Λιακόπουλος για αυτές μήνες πριν, κάμερα σε μένα. There are no cities, no cities to love There are no cities, no cities to love It's not the city, it's the weather we love! It's not the city, it's the weather we love!

Φαντασμένιος: Είναι πολύ λίγες οι χρονιές που θα κυκλοφορούσαν τον καλύτερο τους δίσκο οι Sleater - Kinney και δεν θα ήταν ο καλύτερος της χρονιάς. Δισκάρα.

Γιαννόπουλος: Συγχαρητήρια στα κορίτσα, που βλέπω πως είναι και όμορφες, και τις θέλει και ο λαός. Εγώ να ευχηθώ αυτή να είναι μια αρχή για επιστροφή στα παλιά και αυθεντικά. Μετά την απαράδεκτη κατασυκοφάντηση του 1990, πρέπει σιγά σιγά να τελειώνουμε και με αυτούς τους τενεκέδες τους ξεγάνωτους  που μας το παίζουν αριστεροί τάχαμου.

Τζούμας: Αυτές τώρα λένε πως δεν αγαπούν τις πόλεις; Και τι αγαπούν; Τους ανθρώπους; Αχ Φανφαρένιε μου αυτές είναι φαντασμένιες, μ' αρέσουν έχουν ένα τσαγανό, ένα μπρουταλ αρτιστικ, There are no cities, no cities to love. There are no cities, no cities to love It's not the city, it's the weather we love! It's not the city, it's the weather we love!

Larry Gus: Μαλάκα έχω δαγκώσει το κωλοτρυπίδι μου με τις μελωδίες τους. Απίστευτα πράγματα. Ντάξει για τον πούτσο είναι, αλλά αφού σ' αρέσει εσένα είπα να πω ένα καλό λόγο. Τι άλλα; Τρως άσπρο ή μαύρο ψωμί; 

Φαντασμένιος: Ε;

Κωστόπουλος: Κοίταξε καλή η επιλογή σου, θες με αυτό να το παίξεις πως στα αρχίδια σου τι λένε τα σαητ κλπ. Σωστός, βασικά και εγώ αν έκανα λίστα μπλογκοβισιον #1 θα το είχα και ας το έχω ακόμα με τη ζελατίνα το δίσκο. Στο σαητ μου όμως θα έβαζα σίγουρα Jamie και αν με έβγαζε κάνα MTV, κανά Mad θα έλεγα την Καλλιθέα του φίλου μου του Φοίβου. Αλλά έτσι είμαι ΕΓΩ, κάνω ό,τι θέλω και κάποιους σας πονάει.

Χατζηγεωργίου: OOOOOOOOOOOOOOYYYYYYYYYYYYYYY!!!! Τι συγκρότημα και αυτό! Τι δίσκος! Τι τραγούδια! There are no cities, no cities to love There are no cities, no cities to love It's not the city, it's the weather we love! It's not the city, it's the weather we love!

 

Μπακιρτζής: Ιδιαιτέρας ομορφιάς οι δεσποινίδες. Σαν να βλέπω τον μπάρμπα Σταύρο μπροστά μου να λέει "Αργύρη και αν είμαστε κατά του ιμπεριαλισμού, δεν θα ήταν έγκλημα να κεράσουμε τις εκ Αμερικής δεσποινίδες ένα κονιάκ ε". Bury our friends, ε νομίζω πως αυτό θα μπορούσαμε να το βάλουμε στον επόμενο μας δίσκο με εξώφυλλο τον τάφο του πρωθυπουργού. Όχι, άσε καλύτερα, υγεία για όλο τον κόσμο εύχομαι.

 

Μπέος: Τι είναι αυτά ρε; Κοτζαμ δυο μέτρα άντρας δεν ντρέπεσαι να βάζεις γυναίκες χασικλούδες γεγεδες στο νούμερο ένα; Καλύτερα να έβαζες εκείνη την τιτικα τον Father John MPisty. Λιγότερο ρόμπα θα γινόσουνα. 

Αγγελόπουλος: Λένε σε ένα σημείο, νομίζω στο gimme love "My hands reach out to touch the earth/ born too small too weird/ i can't quite reach the thing i want/ out of touch, it's just a taunt". Πανέμορφο ε;

Kωνσταντοπούλου: Βλέπω με ιδιαίτερη χαρά πως τα ακράδαντα επιχειρήματα μου σας έπεισαν και έστω την τελευταία στιγμή επιλέξατε ένα γυναικείο συγκρότημα το οποίο έβγαλε το δίσκο σε μια ανεξάρτητη παρακαλώ εταιρία. 

Φαντασμένιος: Το 49% της Sub pop το έχει η warner και αν έχεις αρχίδια τράβα πες στην  Corin Tucker πως παίζει σε γυναικείο συγκρότημα.

Βαρούχας: 10 Τραγούδια, με αρχή, με μέση και τέλος. Όλα εξαιρετικής ομορφιάς, όπως άλλωστε και οι κυρίες. Δεν έχουμε κάτι μεμπτό να πούμε για αυτό το δίσκο, οπότε είναι στο νούμερο ένα. There are no cities, no cities to love There are no cities, no cities to love It's not the city, it's the weather we love! It's not the city, it's the weather we love!

Στιβακτάκης: Ώφου, πώς γούζονται τα τσουπιά, ίδια σαν τον Εξαποδώ στο Εφταπάπαδο! Να τσ’είχα ,ντελόγω, όντενε βγάζουμε το Καζάνι, να αποσπερίσουμε μιαν εργατινή, κι ανέ συβαστούνε να προσφαίσουμε μια ντουντουναρέ χοχλιούς με γιαχνερά! Να γίνει μέγας σασιρμάς, όπως οπεργιοπέρσι με τσι ντεληκανίδες!

Φραγκούλης: Μισό λεπτό να βάλω την αγκράφα levi's μου και να φορέσω το πουπουλένιο μπουφαν με την πάπια. Τώρα μάλιστα. Ναι καλό είναι, γιατί να μην είναι καλό; Αυτές έχουν ταλέντο να φάνε και οι κότες. Άντζελα ακούς;

Άντζελα: Εγώ παρότι είμαι παντογνώστρια δεν τα ξέρω όλα και ούτε μου αρέσει να λέω πως τα ξέρω όλα. Άλλωστε ποτέ δεν έκρυψα πως είμαι του δημοτικού. Αυτό το Fangless που ακούω πάντως έχει μια μαγκιά που εγώ τη γουστάρω.

Μπακογιαννόπουλος: Στο τέλος παίζουν το σπαρακτικό, τρομερά βαρύ κιθαριστικό fade. There are no cities, no cities to lovε, There are no cities, no cities to love It's not the city, it's the weather we love! It's not the weather, it's the nothing we love!

~~~~~~~~~~~~o~~~~~~~~~~~

fantalist 2015

1.   Sleater - Kinney - "No Cities To Love"   

2.   Godspeed You! Black Emperor - "Asunder, Sweet And Other Distress" 

3.   Ice_eyes - "Quartz" 

4.   Helen - "The Original Faces"

5.   Panda Bear - "Panda Bear Meets The Grim Reaper"

6.   Alessandro Cortini - "Forse 3"

7.   Tame Impala - "Currents"

8.   Drape - "Relax / Relapse"

9.   JERUSALEM IN MY HEART - "If He Dies, If If If If If If"

10.   Bill Wells And Aidan Moffat - "The Most Important Place In The World"

11.   Four Tet - "Morning/Evening"

12.   Brian Jonestown Massacre - "Musique De Film Imagine"

13.   Larry Gus - "I Need New Eyes"

14.   Disappears - "Irreal"

15.   Pinkshinyultrablast - "Everything Else Matters" 

16.   Floating Points - "Elaenia" 

17.   King Gizzard And The Lizard Wizard - "Paper Mâché Dream Balloon"

18.   Rafael Anton Irisarri - "A Fragile Geography"

19.   Manyfingers - "The Spectacular Nowhere" 

20.   Death And Vanilla - "To Where The Wild Things Are....." 

φανταδύο με τον Στάθη Στιβακτάκη

 Λίγο πριν τη κορυφή ο Στάθης Στιβακτάκης ο Κρητικός.

Στάθης: Φαντασμενάτσι ανε κάτεχα ήντα καλογυναικάς είσαι επαέ με το τεφτερατσι σου και τις λίστες σου και τις μπλογκοβισιονες σου τσι όμορφες, θα χα έρθει αμοναχός μου κουλομουντριστός.Μιας κ’επρόλαβές με όμως και με γύριψες αμοναχός σου, να μιλήξομε για το δισκάτσι των γκοντσπιντς γιο μπλακ εμπερορτς. Ετουτουσά αν τσε μιολιά χασοβράκηδες, τσοι καλογροικώ ωσάνά παιζε σέβι μέταλ ο Ψαρομανώλης. Θωρώ, δεύτερο στη λίστα πορίζει το ατσουντερ ατσεντ εντ οδερ ντιστρετς

Φαντασμένιος: Ντιστρες ρε Στάθη, χωρίς τσου στο τέλος. Δεν έχει τσου ρε.

Στάθης: Ε ντιστρετς! Ηντάπα μωρέ; Χωρίς τσου το πα. Πολύ καλό δισκάτσι με τσου βρόντους τσ’όμορφους, όπως τα λες και εσύ όμορφα και νοικοκυρεμένα επαέ. Δεν θα ειπω άλλο για δαύτο, αλλά θα πω δυο λογάτσια για το επόμενο δισκάτσι που παίζουν οι ανερούβαλοι όντενε ξενομπατούν στα κοντσέρτα σττσ’ Ευρώπες. Με τα γίβεντα τούτανέ,  θα το κλώθουνε το δισκάτσι κάνα δυο χρόνια, αλλά εμείς θα τα ειπούμε από τώρα.
Λοιπόν το ένα καινούργιο το λένε στο γιουτουμπι buildings γιατί όταν το λαλούν πορίζουνε κάτι κτήρια που κουνιούνται σαν τσι νταντανοβύζες (sic). Ανεγογυρεύονται οι κακορίζικοι οι  γκοτσπιντ να κάμωνε στροφή από τα μεγαλοπαρασκεβγιάτικα και βγάλανε τούτονά το τσενούργιο το Railroads που άνε θές το γροικάς στο γιουτούμπι επαέ. Καλά τους επάντηξε, ντακέρνουν ρεγουλαριστά, με τσι μελωδίες τσ’όμορφες, παναζία μου βρεφοκρατούσα πυργοδέσποινα, να καβαλήσω το παποράκι και να ξανοίγω πέρα. Αλλά τούτο που ρέγομαι είναι αυτά που κάνουν μετά το 14:26. Γροικώ το ριφ ετούτονά και θωρώ πως δεν έχει ματαξαναγίνει τέτοιο πράμα. Είναι σαν αυτόν που ήταν στα καουμπόικα, πούπαιζε τσε στο Φιλιότσο.

Φαντασμένιος: Το Νονό. Τον Μορικόνε.

Στάθης: Ετσια ντε. Θωρώ Φαντασμενάτσι μου πως αυτό το άσμα είναι στα πέντε πλιότερο καλά τους. Μπητίζει και με τα βιολιά, ίδια που θέλω να βάνω τα κλάματα, μαθές, σαν τα λαδικά που θωρούν το Μπρούσκο, Φαντασμένιο, μα την Κυρά Δέσποινα, στο σταυρό που σου κάμω. Ωσαν, να γέρνω κάτω απ’το λιόπρινο σε καρπουλοχώραφο.

------------------------

 

Η ιδεάρα είναι από τον lastexit, και η μεταφρασάρα από την δεν θα πω όνομα γιατί είναι τόσο Κρήτη η φάση που άσε καλύτερα.

 

φαντατρία με τον Φαντασμένιο

 Για το #3 καλεσμένος του Φαντασμένιου στα ακραία μουσικά φαινόμενα, ο Φαντασμένιος.

Φαντασμένιος: Αφού δεν θέλει κανείς να σου πάρει συνέντευξη πες τα εδώ.

Φαντασμένιος: Καλή ιδέα, μια νέα φόρμα μετά από τόσα χρόνια γραφής σε τρίτο πρόσωπο για τον εαυτό μου, λες και είμαι ο Κούγιας. 

Φαντασμένιος: Ε μα.

Φαντασμένιος: Στο νούμερο τρία της φανταλίστας είναι οι Ice_Eyes και ο πρώτος τους δίσκος με τίτλο Quartz. Πλάκα πλάκα τα ποστ για τους Ice_Eyes είναι τα μόνα που γράφω σε πρώτο πρόσωπο. Δεν έχει σημασία, ας μην κάνω άλλο τον μαλάκα και ας απολογηθώ για αυτή την επιλογή. Λοιπόν οι Ice_Eyes είναι φίλοι μου και για αυτό είναι στο νούμερο 3. Βασικά επειδή είναι φίλοι μου άκουσα το βινύλιο και τους έβαλα στη λίστα. Το άκουσα και μου άρεσε όπως μου αρέσουν όλα όσα έχω ακούσει από αυτούς και ακυκλοφόρητα τα έβαζα στην εκπομπή. Μου αρέσει ο δίσκος γιατί είναι φίλοι μου ή είναι φίλοι μου επειδή μου αρέσει ο δίσκος;
Τώρα που το σκέφτομαι οι Ice_Eyes, δηλαδή ο Σπύρος και ο Τάσος έχουν ένα κοινό σημείο, έχουν φοβερό γούστο. Τα κάμποσα χρόνια που ξέρω τον Τάσο δεν μπορώ να θυμηθώ ένα δίσκο που να μου έχει προτείνει και να μην μου αρέσει. Με εντυπωσιάζει η αποκωδικοποίηση και τελικά αποτύπωση σε βινύλιο όλων αυτών των φοβερών επιρροών. Φαντάζομαι επίσης πως δεν ήταν καθόλου εύκολη διαδρομή από αυτά που είχαν στο μυαλό τους στα ηχεία με τόσο φτωχά μέσα και σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Για να γίνει αυτό σίγουρα καταπίεσαν μεγάλο ποσοστό της μπόλικης τελειομανίας τους. Oι δημιουργικοί άνθρωποι συνήθως είναι τελειομανείς. Στα δικά μου αυτιά το αποτέλεσμα είναι τέλειο, δηλαδή αν είχα κάνει εγώ αυτό το δίσκο θα αισθανόμουν σαν τον Αντρέα το 81, τον Γκάλη το 87 και τον Σπαλιάρα κάθε μέρα, όλα αυτά μαζί και επί δέκα. Αν ήταν δικό μου θα το έβαζα στο τρία; Θα είχα  γράψει το τραγούδι της χρονιας και θα με έβαζα στο τρία; Ζηλεύω τους δημιουργικούς ανθρώπους ίσως γιατί το μόνο που έχω να παραθέσω σε αυτό τον τομέα είναι αυτό το σαχλό μπλογκ με τις ειρωνείες, τις ανακρίβειες, τα λάθη  και τις μαλακίες.

Φαντασμένιος: Καλά τα είπες. Μπράβο σου. Πάλι καλά που κατάλαβες πως έπρεπε να το βάλεις στο #1. Κομπλεξικέ.

φαντατέσσερα με την Άντζελα Δημητρίου και τον Γιάννη Αγγελάκα

Για το Original Faces των Helen η Άντζελα Δημητρίου και ο Γιάννης Αγγελάκας

Γιάννης: Γεια σου Άτζελα μου.

Άντζελα: Γεια σου κύριε Αγγελάκα μου.

Γιάννης: Λοιπόν  Άτζελα μας κάλεσε εδώ ο Φαντασμένιος να πούμε για το δίσκο των Helen. Είναι η μπάντα της Liz Harris που παίζει σκοτεινές μουσικές ως grouper. Στους Helen ο ήχος είναι καθαρό shoegaze. M' αρέσει το δισκάκι, από τη μια έχει όλο αυτό τον όγκο με τα απανωτά στρώματα θορύβου που είναι φυσικά και η βάση του shoegaze και από την άλλη έχει ένα ξερό, καθαρό, σχεδόν γυμνό μπάσο. Τι λες Άτζελα;

  

Άντζελα: Ναι. Εγώ Γιάννη μου είμαι μια λαϊκή φωνή, αυτοδημιούργητη, αυτομαθούμενη και αυτοαποκαλούμενη. Είμαι χρόνια στο χώρο του τραγουδιού, έχω συνεργαστεί με χιλιάδες δεκάδες καλλιτέχνες και μπορώ να σου πω πως με αγαπάνε και τους αγαπάω όλους. Αυτό δεν έχει σημασία ε;

Γιάννης: Άτζελα ναι, είναι γνωστά αυτά αλλά πες μας κάτι για αυτό εδώ το έργο ας πούμε.

Άντζελα: Κοίτα εγώ Γιάννη είμαι μια οξυδερκής γυναίκα αλλά η ταινία αυτή που λες με τους σαν γκέι δεν μου αρέσει. Δεν έχω κάτι με τους γκέι, αλήθεια στο λέω αυτό δεν είμαι ρατσίστρια ποικιλοτρόπως θα έλεγα. Απλά εγώ μεγάλωσα σε μια λαϊκή γειτονιά ήμουν πολύ φτωχιά, αλλά μετά πάλεψα και έγινα αυτή που είμαι και έκανα και την Ελλάδα μας γνωστή στο εξωτερικό. Γιατί εγώ είμαι μια καλλιτέχνιδα που αγαπάει αυτή τη χώρα.

Γιάννης:  Άτζελα μου δεν ξέρω αν φταίει που έχω πιει μια μεγάλη κοακολα ρακί αλλά ας πούμε πως το έχεις πάει αλλού το πράμα. Τελοσπάντων. Το felt this way είναι κομματάρα, και τα right outside και dying all the time χάσιμο εντελώς. Φοβεροί και έχουν και τραγούδι alison που σκάει αναφορά στο alison των Slowdive. 

Άντζελα: χαχχαχααχαχα χαχαχαχαχαχαχαχα ρε πως τα λες έτσι ρε. Είσαι φοβερός καλαμπουρτζής, έλα να γυρίζει όμως μη μου ρουκουνιάζεις.

Γιάννης: Άτζελα μου αυτοί οι πιτσιρικάδες τα έχουν γαμήσει όλα. Έχουν μάθει εκεί τα κομπιούτερς και τα κάνουν όλα. Πάνε οι εποχές που για να βγάλεις δίσκο έπρεπε να έχεις σαλιώσει έναν ολόκληρο όροφο. Τώρα τα βγάζουν μόνοι τους, το οποίο είναι γαμώ, επιστροφή στο πανκ ας πούμε. 

Άντζελα: Κοίτα εγώ τα μπουζούκια στο παρκ δεν τα πρόλαβα γιατί άνοιγαν χειμώνα και εγώ χειμώνα έπαιζα μόνο Θεσσαλονίκη.

Γιάννης: Σαλονίκη; Πότε;

Άντζελα: Από το 83 κάθε χειμώνα, έχω περάσει από λες τις πίστες.

Γιάννης: Έλα ρε. Έναν Μπάμπη από καλαμαριά που έλεγε ανέκδοτα με πόντιους τον ήξερες;

Άντζελα: Ρε ξέρεις τον Μπάμπη; Θα τρελαθώ. Έλα να γυρίζει όμως μη μου ρουκουνιάζεις γαμώ τη τρέλα μου.