21 Ιουλίου 2019

rejekt 2019 ~ The Cure - Ride - Khruangbin

Πάλι ο fantasmenios καλείται να βγάλει το φίδι από την τρύπα, αυτή τη φορά για τα 15 χρόνια ejekt*. Η μόνη ψύχραιμη και αδέσμευτη φωνή του διαδικτύου το είχε δει το κακό να έρχεται από τη στιγμή που είδε την αφίσα. Το είδε το κακό ο fantasmenios, αλλά σκέφτηκε όλες εσάς που θα  διαβάζατε όλες τις ανταποκρίσεις - είχε κόσμο - έγινε χαμός - δουλίτσα να γίνεται.

Πάμε λοιπόν, μπορεί τούτο το μπλογκ να έχει τόση σχέση με την πρωτοπορία όση ο Καλάθης με τα εύστοχα τρίποντα, αλλά να σημειωθεί πως όταν ο fantasmenios έγραφε για τον περσινό δίσκο των Khruangbin τα χιπι σαητ ήταν ακόμα στην εποχή που σάρωναν τα φαλάφελ. Μια χαρά για μπάντα που παίζει στις έξι το μεσημέρι, ό,τι πρέπει για λίγο μπιρι μπιρι, μόστρα τα γυαλιά ηλίου, λίγο μπουτάκι, ένα χαμογελάκι ειρωνικό που είναι από το Texas, ε και μια κάποια υποψία ενθουσιασμού σε κάποια ριφ, αλλά η αλήθεια είναι πως το πολύ το τσιλ ψυχ του τη βάρεσε του fanta, ο οποίος όμως σκέφτηκε πως ίσως αυτή είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να γραφτούν διθύραμβοι για τις κιθάρες των ride. Αλλά φευ, ο ήχος ήταν πολύ κακός, η σετλιστ παραχαράζει τη shoegaze ιστορία και το βασικότερο, οι Bell και Gardener δε δείχνουν καμία διάθεση να κοιτάξουν κάτω ενώ παίζουν. Ακολουθεί ο Kiwanuka που εντάξει δεν θα σας πει ο fantasmenios τι να ακούτε αλλά μπορεί να σας πει τι δεν αντέχει ο ίδιος να ακούει, τον Kiwanuka. Τι σκατά κάνει ο Kiwanuka μετά τους Ride και πριν τους Cure, γιατί έχει παίξει το ίδιο τραγούδι τρεις φορές, γιατί δεν παίζουν διαφημίσεις μεταξύ των τραγουδιών και ποιοι είναι όλοι αυτοί οι 30000 που έχουν έρθει στην πλατεία νερού; Πού βρήκαν να παρκάρουν;

Μέχρι τούτο το ποστ δεν υπήρχε ούτε μια αναφορά στους Cure στα ακραία μουσικά φαινόμενα, αποτέλεσμα της αποστροφής προς την ύπαρξη και δράση στα 90s ενός πλήθους ανθρώπων που περάσαν στην ιστορία με την ονομασία cureάδες. Τα χρόνια περάσαν, ο κομπλεξισμός του φαντασμένιου υποχώρησε κάπως, ενώ παράλληλα σπουδαίοι άνθρωποι βρέθηκαν στον διάβα του λέγοντας πως οι Cure είναι από τα αγαπημένα τους συγκροτήματα. Ο Γιάννης από Τζιτζιφιές, ο Μανώλης από Γκράβα και ο Stuart από τη Γλασκώβη. Δεν μπορεί -είπε ο Φάντα και έπιασε την δισκογραφία τους από την αρχή και βρέθηκε μπρος σε κάμποσα διαμαντάκια. Χαλάλι λοιπόν τα πέντε ευρώ πάρκινγκ πάμε πλατεία νερού να δούμε το θρύλο. 
Όμορφο ξεκίνημα και πρώτο σκίρτημα με το picture of you, ο ήχος είναι τέλειος πάμε για μεγάλο λαηβ. Συνεχίζουν με το ένα χιτ μετά το άλλο, το ένα χιτ μετά το άλλο και ακόμα ένα χιτ και πάρε ακόμα ένα χιτ και ο ήχος τέλειος και τελικά αυτό δεν είναι λαηβ, είναι σαν να αλλάζεις σταθμούς στο ραδιόφωνο. Κάπου στο 53ο τραγούδι είναι η σειρά του disintegration αλλά ο fatasmenios έχει να νιώσει τέτοια κούραση από τον στρατό. Το set τελειώνει και ο κόσμος δεν έχει κουράγιο να χειροκροτήσει, ας μην ξεχνάμε πως για 2 ώρες τράβαγε βίντεο και φωτογραφίες, πόσο να αντέξει. Βγαίνουν για το ανκορ και παίζουν ακόμα 43 χιτς και ο fantasmenios σε κάποια στιγμή έχει κοιμηθεί όρθιος. Εντάξει δεν φταίνε οι Cure που δεν έχουν καμία διάθεση για δημιουργικότητα  ούτε ο κόσμος που πέρασε καλά, ο fantasmenios φταίει που είναι γκρινιάρης, ανεβάστε κάνα βίντεο μη πάρετε απουσία στο ίνστα και φάτε στη μάπα τις playlist στο ραδιόφωνο.

* 15 χρόνια ejekt το μόνο που θυμάται να πέρασε καλά ο fantasmenios είναι αυτό που διακόπηκε.

12 Ιουλίου 2019

baby obi

Είναι δύσκολη η εποχή που ζούμε, και ποια δεν είναι δύσκολη θα ρωτήσεις αγαπητή αναγνώστρια και αν είχε φωνή τούτο το μπλογκ θα σου έλεγε πριν από 3 μήνες, που είχαμε 24oC, αριστερά στην εξουσία και τον Μπουζούκη στην τηλεόραση κάθε Κυριακή. Τώρα έτσι που έχουν γίνει τα πράγματα δεν είναι για τίποτα, ούτε να αναπνεύσεις δεν είναι, όχι για να διαβάσεις. Και εφόσον δεν πρόκειται να διαβάσεις, θα γράψει ο Φαντασμένιος. Θα γράψει και θα πατήσει δημοσίευση, αλλά ευτυχώς που έχουμε τον Αδωνι υπουργό και υπάρχει μια πιθανότητα να πεθάνει ο Φάντα πριν περάσει το χρονικό διάστημα μετά το οποίο σκέφτεται "τι μαλακίες γράφω εδώ θεέ μου". Και αυτό δεν είναι ούτε αστείο, ούτε υπερβολή, τα παλιά ποστ είναι γεμάτα ηλίθια αστεία, δηθενιές, σεξισμό, ρατσισμό, μπουλινγκ, εμπάθεια, κακεντρέχεια, βασικά αν ένα πράγμα είναι δίκαιο σε τούτο τον κόσμο, είναι το πώς χορταίνει ανυποληψία ο Φαντασμένιος όλα αυτά τα χρόνια.
Λοιπόν έβγαλε το δεύτερο love tunes for instant success o Prins Obi. Τι σκατά να γράψει ο Φαντασμένιος για τη νέα κασέτα του Obi; Δηλαδή με ένα glance να πει πως το Silhoutte είναι ναι είναι, βασικά ας δούμε προσεχτικά το εξώφυλλο. Ο baby obi στέκεται δίπλα στο καλοριφέρ το οποίο φυσικά και καίει καθότι οι δαντέλες φωνάζουν ΠΑΣΟΚ και η φλοκάτη χειμώνα. Από πίσω φυτά εσωτερικού χώρου, που σημαίνει ελάχιστο οξυγόνο, βάλτε στην εξίσωση και το καλοριφερ και τη στολή pvc. Το φως δεν είναι φυσικό άρα είναι βράδυ, άρα είναι και φαγωμένος. Δεν πρέπει να έχει υποφέρει άνθρωπος όσο αυτό το παιδί, το οποίο είναι ντυμένο σούπερμαν με κίτρινη κορδελίτσα στο λαιμό την εποχή που όλα τα παιδάκια ήταν batman. Και όμως βρίσκει το κουράγιο και κάνει πόζα δες με πετάω με μόνη απώλεια το λυπητερό ομολογουμένως βλέμμα  που θύμισε στον Φαντασμένιος εκείνον τον γνωστό του που είχε κάνει επιστήμη το ζήτημα τρίτος άνθρωπος. 
Και επειδή εμ δεν διαβάζετε εμ κάνετε παράπονα πως δεν καταλαβαίνετε τι θέλει να πει ο Φαντασμένιος πάρτε ένα συμπέρασμα. Το love tunes for instant success είναι σαν μια πολύ καλή ταινία μικρού μήκους. Οι καλές ταινίες μικρού μήκους δεν πάσχουν από την ασθένεια "δες τι θα μπορούσα να κάνω αν είχα λεφτά να κάνω κανονική ταινία". Παραλίγο να γράψεις συμπέρασμα ρε Φαντασμένιο, γελάει ο κόσμος, τι μικρού μήκους λες ρε; Πφ. Λοιπόν τελευταία προσπάθεια να πιάσουν τόπο τα kb που θα φάει το ποστ από τους σερβερς της google: λινκ.