εξιτ μπρεξιτ

Τι να σας πει και ο Φαντασμένιος για τούτο εδώ. Υποτίθεται πως θα το έβγαζαν πέρσι το καλοκαίρι και μαζί με τη δισκάρα των Insecure Men θα έκαναν όλο το δυτικό κόσμο να παραμιλά. Βασικά η γυάλα έλεγε πως το Insecure Men θα παρέμενε κρυφό διαμαντάκι και ο τρίτος δίσκος των Fat White Family θα ήταν ορόσημο για τη δεκαετία αλλά πού πάει και μπλέκει ο έρμος ο Φάντα με όλους τους αλλοπρόσαλλους γαμώ τον Kevin Shields γαμω. 

Ο οποίος Φάντασμένιος είχε κόψει το ποτό το οποίο ξεκίνησε πριν κλείσει χρόνο και ενώ πίστευε πως οι αγαπημένοι του μισάνθρωποι θα μείνουν με τα side-project. Και τότε διάλεξαν οι αποτοξινωμένοι να κάνουν την τρίτη παρουσία κανονικά και με το νόμο, με singles, τα καμένα βιντεοκλιπ, καφρίλες για Idles, sleaford mods και αυτό το εξώφυλλο. Είναι προφανές πως οι FWF διαβάζουν Φαντασμένιο. Είδαν τα αποθεωτικά ποστ για το Insecure Men, τα πικρόχολα σχόλια για Idles, διάβασαν για το κόλλημα του Μένιου με εξώφυλλα που έχουν βουνά και βουαλά. 

Το σημαντικότερο με αυτό το δίσκο είναι η καθεαυτή ύπαρξή του, καθώς ίσως τελικά το συγκρότημα να έχει μέλλον το οποίο τρέχα γύρευε πώς μπορεί να είναι. Αυτό δεν είναι υπόνοια πως δεν είναι δισκάρα, απλά ο Φαντασμένιος δεν είναι σίγουρος για το τι είδους δισκάρα είναι, ενώ δεν θέλει ακόμα να γράψει σε ποστ για τους FWF τις λέξεις David και Bowie. Εντάξει Μάιος είναι ακόμα έχουμε καιρό, πάντως όσες βιάζονται ας πέσουν στο I Believe in Something Better ή ακόμα καλύτερα στο νέο δίσκο των Fontaines DC ο οποίος φέρνει την brit pop στην 3η χιλιετία, και θυμίζει στον Φαντασμένιο το φθινόπωρο του 2001, μωρέ λες να is this it?

∞ Echo Tides ∞

Ακραία μουσικά φαινόμενα 12 χρόνια και 21 μέρες σχεδόν. Το γαμάτο με το ιντερνετ είναι πως μπορεί να νικήσει το θάνατο. Εφόσον τουλάχιστον δεν προκύψει τα επόμενα χρόνια πρόβλημα με τους μπακ απ σερβερς.

Για παράδειγμα μπορεί ο Φαντασμένιος να γράψει ένα ποστ για το δισκάκι που έβγαλαν φέτος τα Echo Tides και να το προγραμματίσει να δημοσιευτεί 21/04/2042  ή  21/04/2891 ή ακόμα και 21/04/5024 που πέφτει και Πέμπτη. Φακ είναι σοκαριστικό. Βασικά τότε θα έχουν λυθεί όλα τα ζητήματα με τις μαύρες τρύπες κλπ και θα ταξιδεύει ο κόσμος στο χρόνο για πλάκα οπότε δεν θα ήταν απίθανο το ποστ να σταθεί αφορμή να ανακαλέσουν στο μέλλον τα Echo Tides και τον Φαντασμένιο με αφορμή την τεράστια επιτυχία της λαμποργκίνι του Φαντασμένιου. Μπορεί και τότε να λύσουμε το πρόβλημα της ζωής μας δίνοντας το για τη διαφημιστική καμπάνια του μεγαλύτερου κατασκευαστή κβαντοχημάτων της εποχής, Ζαμποργκίνι. Δηλαδή τώρα που διαβάζετε τούτο το ποστ να ξέρετε πως υπάρχουν πιθανότητες η λαμποργκίνι του Φαντασμένιου να είναι παγκόσμιο χιτ, βασικά είναι τόσο πολλά τα χρόνια που μοιάζει απίθανο να μη συμβεί κάτι τέτοιο. Εντάξει 50% είναι, ή θα γίνει ή δε θα γίνει. Βέβαια, θα υπάρχει το πρόβλημα τις χαμηλής ποιότητας καθώς τρέχα γύρευε που θα έχει πάει το bit rate και τι κουφά φορμάτ θα υπάρχουν. Βασικά και να μη γίνει ποτέ, που σιγά μη γίνει, αυτό που μπορεί να έχει γίνει, αυτό που έχει σημασία είναι πως τα Echo Tides έβγαλαν την λαμποργκίνι του Φαντασμένιου σε soundcloud μετά σε EP και τώρα σε δίσκο σε φάση μην ανησυχείς Φαντασμένιο, εμείς είμαστε εδώ να κάνουμε ανάνηψη στο γαμημένο σου εγωισμό μια φορά το χρόνο. Ε και εφόσον η τεχνολογία το επιτρέπει, ο Φαντασμένιος το περνά στην αιωνιότητα. 

 

Όταν η Κιμ πήδηξε τον Φρανκ | The Coathangers - The Devil You Know

 

Ας υποθέσουμε πως το δίκαιο γίνεται πράξη και οι Ex Hex κάνουν τέτοιο χαμό που κάποιοι μιλάνε για τρίτο αντάρτικο του πανκ ροκ. Για να γίνει ωστόσο κάτι τέτοιο πρέπει στην εξίσωση να υπάρχει ένα αντίπαλο δέος το οποίο δεν μπορεί να έχει άλλο όνομα παρά the Coathangers. Οι οποίες όπως και οι Ex Hex είχαν περάσει για λαηβ (λινκ για το λαηβ των Ex Hex)  σε ένα παλιό Plissken και κάπως έτσι χτίζεται ο μύθος τύπου ο Πελέ είχε περάσει από τα τσικό του Λεβαδειακού και ο Μέσι είχε δοκιμαστεί στην Παναχαϊκή αλλά δεν έπεισε. Βέβαια ο Φαντασμένιος τότε δεν τις είχε πάρει χαμπάρι και απορώ πραγματικά γιατί τον διαβάζετε. 

Τέλοσπάντων, ο δρόμος για την παγκόσμια καταξίωση του The Devil You Know θα ξεκινούσε με πρώτο single το Step Back το οποίο δεν αμφισβητεί την κυριαρχία των Ex Hex, αλλά δείχνει πως υπάρχει δυναμική. Στη συνέχεια κάνουν το πραγματικό μπαμ με το ποπ χιτ διαμαντάκι Bimbo, το οποίο συνοδεύεται από ένα σούπερ βιντεοκλίπ σε σκηνοθεσία της Lena Dunham. Ακολουθεί το Last Call το οποίο πάει στο #1 και μένει εκεί ακόμα και όταν βγάζουν το 5 Farms αλλά και το Stranger Danger και όλοι οι δημοσιογράφοι ψάχνουν να βρουν στοιχεία για το ποια coathanger είναι καρπός του τρελού one night-stand των Kim Deal και Francis Black. Οκτώβρη μήνα έχουν πέντε σινγκλ στο top-20 και τότε είναι η πιο κατάλληλη στιγμή να ρίξουν στην αρένα το Fuck the NRA. Η Αμερική βράζει, ο Τραμπ απειλεί πως θα τις απελάσει και αυτές βγάζουν έβδομο σινγκλ το πιο ήρεμο τραγούδι του δίσκου, Lithium. Κάνουν ό,τι θέλουν και κάποιους τους πονάει! 

Τέλος στο φαντασιακό αυτό παραλήρημα, πάμε για συμπέρασμα. Συμπέρασμα: Δεν κάνουμε δουλειά έτσι φίλες μου, έχει βγει εδώ και ένα μήνα δίσκος με ΕΠΤΑ εν δυνάμει σινγκλς και δεν τα λέτε δεν τα γράφετε και κάνετε στορις με τον δε μας χέζεις ρε Δεληβοριά;

~ Mdou Moctar ~

Οι κάτοικοι της ευρύτερης  περιοχής των Πατησίων το ξέρουν καλά γιατί το ακούνε στο τέρμα επί δυο μέρες. Πρόκειται για ένα από τα καλύτερα τραγούδια στη φάση η ψυχεδέλεια δεν έχει πατρίδα, που φυσικά είναι καταδικασμένο να πάει σετάκι με τη φράση "εκεί που το ροκ συναντάει την Ανατολή". Η καρφίτσα στο χάρτη βέβαια λέει Τουαρεγκ, αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τους αγνούς παρθένους Khun narin electric phin band ή τους προύχοντες του είδους Goat. Τώρα για το δίσκο πέρα από το εξώφυλλο είναι λίγο δύσκολο να έχει άποψη ο Φαντασμένιος καθότι μαγεμένος από το Tarhazed μετά βίας το άκουσε πάνω από δυο φορές. Κάπως έτσι επωφελήθηκε το P4k και τσουπ του τη βγήκε με ρηβιου οκταράτο. Βέβαια οι χιλιάδες αναγνώστριες του μπλογκ ξέρουν πως ο Φαντασμένιος δεν ασχολείται με τέτοιες μικρότητες και σε κάθε περίπτωση είναι πιο γαμάτος από οποιονδήποτε βάζει δεκαδικά σε κριτική.
Το θέμα μας είναι πως το Tarhazed (πάρτε ανάσα), είναι για όλα τα αηηηηη ντααααααα του κόσμου, είναι για να αποσύρεται και να αναθεωρείται εκείνο το WIRE του 2004 με εξώφυλλο in praise of the riff,  Ω ΝΑ ΣΟΥ ΓΑΜΗΣΩ ΤΙ ΚΙΘΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΓΑΜΩ ΤΟ ΜΟΥΣΤΑΚΙ ΤΟΥ ΚΡΙΣΤΟ ΒΑΖΕΧΑ, που να κολλήσει ιό η google να μας κάνουν ένα ντου οι υποσαχάριοι και να μας βιδώνουν τα κλαρίνα των VIC λες και ο κώλος μας είναι ντουί. Που θα έχει πλάκα ένας μπλογκερ από το Τουαρέγκ να κράζει τον Mdou Moctar και να αποθεώνει τους VIC. Αλλά δεν θα το μάθουμε ποτέ όπως και το αν τα τραγούδια είναι κοινωνικοπολιτικά, αντιιμπεριαλιστικά, και υπέρ της ισότητας όπως δηλώνει ο καλλιτέχνης. Με το που γράφει την τελευταία λέξη ο Φάντα ακούγεται το σφύριγμα στο Tarhazed και είναι τέτοια η πόρωση, που δεν θα τον χάλαγε αν τελικά το τραγούδι μιλάει για το πως καθάριζε τα νύχια του ο Μωάμεθ.