φανταέξι

 

Αν το 2020 ήταν μια λέξη και ένας αριθμός, τότε θα ήταν covid-19. Αν μπορούσε να προσθέσει δυο λέξεις ο Φαντασμένιος θα κολλούσε και το ΜΙΑ ΛΑΒΙΔΑ. Ποιο ήταν όμως το ένα τραγούδι του 2020; Ενδεχομένως το Processed By the Boys των Protomartyr. Αιχμηρό, εκρηκτικό, συγκινητικό δηλαδή αθάνατο ό,τι συμβαίνει από το 0:49 και για 6 δευτερόλεπτα, μπορεί να σου ξυπνήσει τον Mladic μέσα σου. Ωστόσο με ένα τραγούδι (και κανα δυο ακόμα) δεν μπαίνεις φέτος Φανταλίστα, εκτός αν γράφεις το σάουντρακ του μεσανατολικού ζητήματος, δηλαδή να είσαι Dominick Fernow. Ο οποίος ως είναι ένα ακόμα θύμα του Τσιοδρικού ύφους (η βαλίτσα πάει από το 10 στο 14 και το 18 της Φανταλιστας). Ο πιο "εύκολος" δίσκος του (Persian Pillars Of The Gasoline Era) ανεξαρτήτως project (εδώ ως Vatican Shadow) έχει ως κύριο αποτέλεσμα το τραγούδι της χρονιάς. ΝΑΙ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΜΙΑ ΜΕΛΩΔΙΑ, ΜΗΝ ΜΑΣ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ ΑΥΤΟ, ΜΗΝ ΜΑΣ ΡΑΓΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΑΛΛΟ, ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ, ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΘΕΛΟΥΜΕ, το moving secret money.