October's not so far way

Bracken είναι το προσωπικό πρότζεκτ του Chris Adams που μαζί με τον αδερφό του Richard υπό την επιγραφή Hood κυκλοφορούν δίσκους πάνω από είκοσι χρόνια. Συνεπές αβαντ ροκ συγκρότημα με παρεκκλίσεις προς την idm και το indie rock το οποίο στο μυαλό του Φαντασμένιου  ανήκει στην κατηγορία των καλλιτεχνών που δεν μπορούν να είναι αγαπημένο συγκρότημα κάποιου. ok απόψεις. Πάντως αν ερχόταν μουσικός κατακλυσμός και ο Φαντασμένιος ήταν ο Νώε, το your ambient voice (από το Rustic Houses Forlon Valleys) θα το πέταγε μέσα στην κιβωτό.

Με τόσα χρόνια στην πλάτη ο Adams όχι μόνο δε μοιάζει κουρασμένος, αλλά αν κάποιος άκουγε τους δίσκους του χωρίς να ξέρει την ιστορία του δεν θα ήταν απίθανο να υποθέσει πως πρόκειται για κάποιο νέο καλλιτέχνη. Ο ίδιος ισχυρίζεται πως θέλει οι δίσκοι του να ακούγονται λες και είναι σπασμένοι. Και το καταφέρνει με τον καλύτερο τρόπο χωρίς να ξεφεύγει στην άβυσσο δυστροπικών πειραματισμών. Πώς τα λες έτσι ρε Φαντασμένιο, λες και είσαι κάνας λόγιος ρε. Ναι ok. Λοιπόν όσο περισσότερες συννεφιές έχει τις επόμενες εβδομάδες, τόσο ψηλότερα θα είναι στη φανταλίστα το High Passes.

πως πέρασες το καλόκαιρι μένιο;

Τη στιγμή που γράφονται ετούτες οι γραμμές έξω βρέχει. Το  ημερολόγιο λέει πως ξεκινάνε τα σχολεία οπότε είναι η ιδανική στιγμή για να ασχοληθεί ο Φαντασμένιος με το δίσκο του καλοκαιριού. 

Αν πριν από ένα χρόνο έλεγε κάποιος στον Φαντασμένιο πως 1/7/16 θα κυκλοφορούσε ο νέος δίσκος των Avalanches, τότε αυτός θα υπέγραφε ό,τι έχει και δεν έχει πως τούτο ποστ δεν θα μπορούσε να έχει άλλους πρωταγωνιστές. Πάλι καλά που δεν του το είπε κάποιος και δεν υπέγραψε, γιατί η έως τώρα συναναστροφή με το Wildflower δεν μπορεί να συσχετιστεί με το Since i left you, αλλά στο φαντασμένιο μυαλό κάθεται καλύτερα ως η σωστή επιστροφή των The Go! Team που τα κάνανε μαντάρα πέρσι. Το οποίο δεν είναι κακό αλλά στην πραγματικότητα δεν περιμένουμε από τους Avalanches να συμμαζέψουν την απογοήτευση από τους συντρόφους τους για χαρούμενη μουσική Go! Team, αλλά να πάνε τη φάση σε άλλο επίπεδο. Όπως γίνεται πρόσφατα με το μεηνστρημ χιπ χοπ όπου μια φορά το μήνα βγαίνει ένας αριστουργηματικός δίσκος, ο καλύτερος της δεκαετίας, της χιλιετίας, τα πάντα όλα. 

Η μύγα τσε τσε της προχώ μουσικής τσίμπησε ακόμα και τον καράβλαχο Kurt Wagner  (Lambchop) ο οποίος δηλώνει εντυπωσιασμένος από τις παραγωγές και τα συνθετικά κόλπα των Westεδέων. Μπορεί να σας έχει πει πολλές μαλακίες ο Φαντασμένιος αλλά ποτέ δεν σας έχει πει ψέμματα. Ο γερό Wagner, δηλαδή ο άνθρωπος που πάντρεψε τη σόουλ με την κάντρι, θα βγάλει το νέο του δίσκο επηρεασμένος από Drake, Beyonce, Ocean κλπ. Δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο εκτός από τον Φαντασμένιο ο οποίος επικαλείται αγεφύρωτο στιλιστικόιδεολογικο χάσμα, μένει εκτός φάσης, όπως πάντα, με προσωπικό κόστος. Χάνει τα διαμάντια αλλά σώζει τη ψυχούλα του. 

Τι λέγαμε για χαρούμενες μουσικές;  Το νέο των De La Soul πήρε 6.4 στο p4k και ακούγεται νεράκι. Αυτό που κερδίζει τον Φαντα στο δισκάκι συνοψίζεται στα τελευταία λόγια του Exodus με το οποίο κλείνουν και το δίσκο:

 

We are the present, the past and still the future. Bound by friendship, fueled and inspired by what's at stake. Saviors, heroes? Nah. Just common contributors hopin' that what we created inspires you to selflessly challenge and contribute. Sincerely, anonymously, nobody