Η αλήθεια είναι στο Πάτερσον και ο Φαντασμένιος ποτέ δεν πεθαίνει μοναχά ένα μήνα αράζει και μετά ξαναγράφει ποστ, που δικαίως δεν θα διαβάσει κανείς. Διότι δεν υπάρχει κανένας λόγος για να κάτσει να διαβάσει ο άλλος την σήμερον ημέρα λαηβ ρηβιού μπαγιάτικο διμήνου. Από την άλλη κάποιος ίσως πει πως δεν γίνονται συναυλίες οπότε ρίχτα ρε μένιο που θα ξεχάσουμε πως είναι να πηγαίνεις σε λαηβ γαμώ τον Κουρουμπλή γαμώ.
Οι Boris. Α ρε μένιο δεν έγραψες ρε για τους Boris. Θα έγραφες ένα ποστ με τίτλο "Boris και καλύτερα" και θα γινόταν ο χαμός. Τέλος πάντων, οι Boris στο fuzz ήταν όσο καλοί είναι στους δίσκους τους. Δεν πρόκειται για ακόμα μια φαντασμενική πυθιακή ντρίπλα. Όποιος κάθεται στο σπίτι και ακούει Boris δύο ώρες δυνατά είναι σίγουρο πως απόλαυσε το λαηβ, όποιος όμως (φώτα στον Φαντασμένιο) τους έχει για ξεπέτα πώρωσης λογικά δεν πλανεύτηκε από τις γιαπωνέζικες φερομόνες, δηλαδή σε κλίμακα Kevin Shields ίσα που πιάνουν η βάση.
Σε άλλα παλιά, ο Φάντα βρέθηκε και στο λαηβ του Yves Tumor, o δίσκος του οποίου αν γινόταν τώρα η φανταλίστα θα ήταν κάπου στο 12. Όπου λαηβ, ο Yves Tumor να σουλατσάρει το ρομαντσο με ένα ασύρματο μικρόφωνο ενώ τα ηχεία βαράνε μουσικές που όσο φαντασμένος και να είσαι δύσκολα μπορείς να συσχετίσεις με το σκοτεινοεύθραυστο serpent music.
pic via boris fb