κοιτάω τα παπούτσια μου: A Sunny Day in Glasgow

Ο παππούς του fantasmeniou του έλεγε πάντα πως τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Λίγα λόγια για τους A Sunny Day in Glasgow:

Οι εκ Φιλαδέλφειας δίδυμες αδερφές Lauren, Robin Daniels ο αδερφός τους Ben και ο φίλος του Ever Nalens είναι οι A Sunny Day in Glasgow. Το πρώτο τους άλμπουμ λέγεται Scribble Mural Comic Journal. Αν οι παρακάτω λέξεις σας λένε κάτι τότε επιβάλλεται να το ακούσετε. Cocteau Twins, my bloody valentine, Slowdive, the jesus and mary chain. Ναι ακριβώς: shoegazing dream pop ή όπως αλλιώς το έχουν πει κατά καιρούς, και το κάνουν τόσο καλά που οι μέρες θα περάσουν γρήγορα έως την κυκλοφορία του νέου άλμπουμ του Ulrich Schnauss.

το τραγούδι της εβδομάδας

Ο fantasmenios αυτή την εβδομάδα ετοιμάζεται για το μεγάλο μουσικό γεγονός της χρονιάς ακούγοντας τη pop σύνθεση του Χαριτοδιπλωμένου σε εκτέλεση της Marianna. Lets talk about love λοιπόν..



το τραγούδι κυκλοφόρησε το 1985 σε single και σε συλλογή της ΕΜΙ με τίτλο SUPER DANCE

* οι φωτογραφίες από το site http://www.lalos.gr/

you often get into my dreams

Οι interstellar overdrive είναι ένα από τα αγαπημένα συγκροτήματα του fantasmenio. Βέβαια ζούμε στη δικτατορία των μετρίων, που έχει ως αποτέλεσμα οι IO να παραμένουν άγνωστοι και τα άλμπουμ τους να αποτελούν κρυμμένο μυστικό για λίγους. Το τελευταίο μάλιστα (Noise & Useful Objects) το αποστέλλουν δωρεάν σε όσους επικοινωνήσουν με mail. Οι υπόλοιποι που δεν έχουν πίστη στα ΕΛΤΑ μπορούν να το βρουν εδώ.

Πως θα ήταν άραγε αν ζούσαμε σε μια χώρα όπου ο Παυλόπουλος θα καλούσε τους IO και τους φίλους τους στο πάρτι της ζωής σου? Ισως τότε μερικοί από εμάς από αντίδραση να ακούγαμε Εφη Θώδη...

κάτσε να ακούσεις

Την Πέμπτη 5 Απριλίου του 2007 ο fantasmenios περιφερόμενος στη περιοχή Mitte του κεντρικού Βερολίνου βρέθηκε μπροστά από το ανακαινισμένο θέατρο Maxim Gorki. Μπήκε μέσα και παρακολούθησε το live των tarwater που όλος τυχαίος παρουσίαζαν για πρώτη φορά (μετά από 5 μήνες απουσίας από τις πίστες) το νέο τους άλμπουμ spider smile (ή δεύτερο χαμόγελο).

Το Maxim Gorki theatre έχει τη δικιά του μεγάλη ιστορία η οποία ξεκινά το 1827, περνά από κάμποσες ανακατασκευές-επεκτάσεις-μετονομασίες και καταλήγει στο σημερινό Βερολίνο όπου μπορεί να δει κανείς από θεατρικές παραστάσεις έως ένα τυπικό συγκρότημα της morr records. Και οι tarwater βέβαια έχουν τη δική τους ιστορία που περιλαμβάνει από punk παρελθόν στο ανατολικό Βερολίνο έως συμμετοχή στους εκ των πρωτοπόρων του post rock ήχου To Rococo Rot.


Η παρουσία το πολύ 400 (καθήμενων) ατόμων επιβεβαίωσε την υποψία πως η μουσική αυτού του είδους είναι underground ακόμα και στο σπίτι της. Στο κυρίως πιάτο οι tarwater όπως αναμενόταν έδωσαν βάρος κυρίως στα τραγούδια του καινούργιου δίσκου, τα οποία απέδωσαν με χαλαρή/ταξιδιάρικη διάθεση. Μια χαρά για πέμπτη βράδυ στην πόλη και τίποτα παραπάνω.

Ελα Jim!!!

Την περασμένη τετάρτη ο fantasmenios πήγε στο closer όπου φοβόταν πως θα του τύχει αρπαχτή από τον Jim Bob (μισός carter usm) του τύπου ακουστική κυθάρα 40 λεπτά, νύστα νύστα νύστα!!! Αντί αυτού ο καλιτέχνης έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για να ευχαριστήσει το κοινό που γέμισε το σπίριτς καφέ. Και πολύ ώρα έπαιξε, και τις παραγγελιές του κόσμου έπαιζε αμέσως, και οι ατάκες του ήταν απολαυστικές (πότε αστείες, πότε πολιτικά καυστικές).. και απογείωσε το λαό με τις διασκευές σε τραγούδια των inspirial carpets και pets shop boys, και στο τέλος μας είπε πως θα προτιμούσε να ζει εδώ, μαζί με εμάς τους υπέροχους ανθρώπους (δεν μας ξέρει καλά). Ακολουθεί σπασαρχίδικη παρατήρηση: Ο Πανούτσος έχει πει πως δεν κρατάει αρχείο τα κομμάτια του στην εφημερίδα γιατί κάθε πράγμα έχει την αξία του μέσου που το προβάλει. Δηλαδή ένα άρθρο σε εφημερίδα έχει αξία για μια μέρα, σε ένα περιοδικό για ένα μήνα κλπ. Σε αναλογία όταν πάμε να δούμε χαλαρή ακουστική συναυλία τετάρτη βράδυ, όσο καλή και να είναι δεν χοροπηδάμε λες και είμαστε στο rockwave το 97 και βλέπουμε pulp.. όχι τίποτα άλλο, αλλά έτσι τη σπάς και στον καλό Dj που φεύγει το τέλος πριν να ρθει!

2ο Διεθνές Φεστιβάλ Επιστημονικών Ταινιών

Αυτές τις μέρες ο fantasmenios ενώνει την αγάπη του για τις επιστήμες και το cinema (τα ντοκιμαντέρ ειδικότερα) μαζί με πολύ κόσμο, στην ελληνοαμερικανική ένωση* (Μασσαλίας 22). Στο 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Επιστημονικών Ταινιών μπορεί να δει κανείς ντοκιμαντέρ σχετικά με την σύγκρουση των θεωριών των κορυφαίων φυσικών του 20ου αιώνα Bohr και Einstein έως τις νεότερες εξελίξεις για την ακριβέστερη πρόβλεψη του καιρού.


Ξεχωριστό ήταν το ντοκιμαντέρ με τίτλο The Dali Dimension το οποίο επικεντρώνεται στη σχέση του εκκεντρικού καταλανού ζωγράφου με τις επιστήμες. Μάλιστα προκύπτει πως η σχέση αυτή απεικονίζεται στα έργα του καλλιτέχνη ανά περιόδους. Πιο συγκεκριμένα στην πρώτη περίοδο ξεχωρίζει ο πίνακας persistence of memory που είναι επηρεασμένος από τον Freud και τη θεωρεία της σχετικότητας (αν και ο Dali υποστήριξε πως εμπνεύστηκε από ένα κομμάτι τυρί που έλιωνε στον ήλιο).

Στη συνέχεια ο Dali γοητεύεται από την πυρηνική/κβαντική φυσική. Στα έργα του υποβόσκει πάντα το θέμα της διάσπασης του ατόμου. Η ανακάλυψη της δομής του DNA το 1953 από τους Γουάτσον και Κρίκ γίνεται η νέα εμμονή του και μαζί με το θεολογικό στοιχείο κυριαρχεί στα έργα της τελευταίας περιόδου.

Ο Dali είχε προσωπικές σχέσεις με πολλούς επιστήμονες (με αποκορύφωμα το ταξίδι στο Λονδίνο όπου συνάντησε τον Freud). Μάλιστα ήταν τέτοια η κατάρτιση του σχετικά με επιστημονικά θέματα που όλοι οι επιστήμονες τον αντιμετώπιζαν ως ίσο.

* η μόνη σχέση της ελληνοαμερικανικής ένωσης με την εκδήλωση είναι η διάθεση της αίθουσας προβολών

κάνε κλικ στη ζωγραφιά

το τραγούδι της εβδομάδας

Μια φορά την εβδομάδα ο fantasmenios θα προτείνει ένα τραγούδι. Το τραγούδι αυτής της εβδομάδας είναι το all angels από τους big sleep, και μπορείτε να το βρείτε εδώ.
Κυκλοφόρησε ως single από την Hitch-Hike records το 2001 αλλά υπάρχει και στο άλμπουμ With God And Her Sisters που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά. Τιμή στον ηχολήπτη του sport-fm που το βάζει αρκετά τακτικά. Στον fantasmenio αρέσει να ακούει καλή τοπική indie μουσική μεταξύ των ρεπορτάζ για τον παναθηναϊκό και την Ε.Π.Ο.

Neon bible: an extended artwork

Για τους arcade fire ο fantasmenios έχει ήδη πει αρκετά, κριτικές για το νέο άλμπουμ υπάρχουν πολλές.. μουσικά είναι ισάξιο του funeral και θα ήταν στα καλύτερα της χρονιάς ακόμα και αν είχε για track-list μόνο το windowsill 11 φορές :

Don't wanna fight in a holy war
Don’t want the salesmen knocking at my door
I don't wanna live in America no more

Θετική εντύπωση έκανε στον fantasmenio το artwork του neon bible που παίζει σε άλλο επίπεδο/επίπεδα. Η limited edition που δεν θα κυκλοφορήσει στην Ελλάδα κοστίζει γύρω στα 25 ευρώ περιέχει 2 flip books (32 σελίδων έκαστο), και φακοειδές εξώφυλλο (η εικόνα αλλάζει ανάλογα με το φως που προσπίπτει ή τη γωνία που το κοιτάς).

Και πάνω που τα έχεις πάρει στο κρανίο με τους προοδευτικούς arcade και τη σαχλαμάρα τους να χωρίζουν το κοινό σε έχοντες - μη έχοντες κάνεις κλικ εδώ και δίνεις συγχωροχάρτι.

Pole& Band Vs Kieran Hebden and Steve Reid

Τη μεγάλη παρασκευή που πέρασε στο κλαμπ Maria του Βερολίνου η βραδιά ήταν αφιερωμένη στην ~scape records. Ακολουθεί φράση κλισέ: Ο fantasmenios είναι λάτρης της αισθητικής της εταιρίας, και ειδικότερα του Pole που κυκλοφόρησε φέτος έναν από τους δίσκους της χρονιάς (steingarten). Βρέθηκε εκεί, άκουσε, είδε και είπε:

Το Maria club βρίσκετε στα όρια δυτικού - ανατολικού Βερολίνου πίσω από τον τεράστιο σταθμό Ostbahnhof και δίπλα από το 1,5 χλμ. τείχους που διατηρείτε ακόμα ως αξιοθέατο. Μινιμαλιστικό ντεκόρ που ύποπτα συναντά κανείς στο bios και κατά δεύτερο λόγο στο booze (Βερολίνο γίναμε). Εδώ σταματούν οι συγκρίσεις. Ο ήχος είναι απολαυστικός τόσο για τα live όσο και για τα dj sets, η μπίρα έχει 2,5 ευρώ, και η είσοδος για 5 καλλιτέχνες 10 ευρώ. Ο Pole ή Stefan Betke και η Barbara Preisinger ίδρυσαν το 1999 την ~scape. Ο pole παράτησε τα dj-λίκια και το έριξε στα samples και τα loops φτιάχνοντας μουσική που έχει χαρακτηριστεί κατά καιρούς με ταμπέλες όπως experimental techno, IDM, ambient dub, experimental dub.. Κάπου στην πορεία κάνει και μια αλλαξ**λια με τον Kieran Hebden (έκανε mix ο ένας τραγούδι του άλλου, χωρίς όμως να συναντηθούν από κοντά). Και να που τώρα μετά την επιτυχία του διδύμου Kieran Hebden and Steve Reid, ο Pole ξεκινά live με τον μπασίστα Zeitblom και τον ντράμερ Hanno Leichtmann. Έτσι λοιπόν στο Maria για μία περίπου ώρα οι Pole& Band απογείωσαν τα τραγούδια του steingarten πότε με jazzy, πότε με IDM, ακόμα και με shoegazing διαθέσεις. Η εμφάνιση ήταν εντυπωσιακή και στο ματς Pole& Band Vs Kieran Hebden and Steve Reid, σημειώσατε Χ! Ο συνδυασμός laptop με τζαζ μουσικούς είναι στη μόδα και οι Pole& Band δεν θα χάσουν την ευκαιρία να μπουν στο παιχνίδι με ένα mini LP μέσα στο 2007. Τέλος η προσέλευση το πολύ 400 ατόμων δείχνει πως η μουσική αυτή είναι στα όρια του underground ακόμα και για το Βερολίνο.

Τι πατέρας είσαι εσύ Panda Βear;

“When I first made tapes I drew pandas on them because they’re my favourite animals and it just stayed on”. Η φράση αυτή του Panda Bear ευαισθητοποίησε τον fantasmenio ο οποίος είχε παρόμοιες εμπειρίες, άκουσε λοιπόν και είπε:

Το person pitch είναι το τρίτο άλμπουμ του Panda bear (ή Noah Lennox όπως είναι το πραγματικό του όνομα). Είχε προηγηθεί το panda bear στη soccer star το 1998 ενώ το 2004 είχε κυκλοφορήσει στην paw tracks το άλμπουμ με τίτλο young prayer. Το young prayer ήταν ουσιαστικά ένα δώρο/φόρο τιμής στον πατέρα του. Η ηχογράφηση έγινε λίγο μετά το θάνατο του πατέρα του (στο δωμάτιο που πέθανε) και απέδωσε 9 τρυφερά και κατά βάση αισιόδοξα ακουστικά τραγούδια. Οι περισσότεροι όταν είναι σε κάποιο συγκρότημα λένε πως ο ήχος του συγκροτήματος είναι ένα μίγμα επιρροών και προτιμήσεων των μελών που το αποτελούν. Αν αυτό ισχύει και στην περίπτωση των animal collective οπού ο panda bear παίζει drums και τραγουδά τότε με βάση το person pitch καταλαβαίνουμε ποιος είναι ο μεγαλύτερος οπαδός των beach boys στο συγκρότημα. Το να είσαι βέβαια fan των beach boys και να παίζεις σε συγκρότημα στην Αμερική είναι όσο αναμενόμενο όσο να είσαι βρετανός και να σου αρέσουν τα αστεία των Monty Pythons. Βέβαια δεν μπορούν όλοι οι βρετανοί να ισχυριστούν πως έχουν το χιούμορ των Pythons.. αλλά ο Lennox μπορεί να είναι περήφανος για το έργο του. Αν και ο ίδιος σεμνά αποφεύγει τη σύγκριση και προτιμά να αναφέρει επιρροές όπως Luomo, Dettinger, The Zombies, Jonathan Richman (ο αγαπημένος του) Moodyman, και Daft Punk. Όλα αυτά ακούγοντας το δίσκο με απλοϊκή διάθεση, καθώς η μουσική παλέτα συμπληρώνεται από Caetano Veloso, βερολινέζικο τέκνο, Scott Walker, και Kylie Minogue όπως σοφά αναφέρεται στο review του επίσημου site της paw tracks. Ο Panda Bear άφησε τις ακουστικές κιθάρες και εξασκήθηκε στη χρήση samples και loops προσπαθώντας να κτίσει μελωδίες και ένα προσωπικό ήχο. Το αποτέλεσμα είναι πιο κοντά σε αυτόν των animal collective κάνοντας τον δίσκο απαραίτητο για τους οπαδούς του συγκροτήματος, με καλύτερα τραγούδια τα I'm Not και Ponytail. Και επειδή για όλα σε αυτόν τον κόσμο υπάρχει και μια αιτία, ο ήχος του person pitch μπορεί να αποδοθεί στο ότι ο Lennon παντρεύτηκε μια πορτογαλίδα, μετακόμισε στη Λισαβόνα και απέκτησε μια κόρη τη Nadja.. Ελπίζω να μην καταλάβει ποτέ ο Lennon πως η τύπισσα τον κάνει ότι θέλει και να συνεχίσει να κυκλοφορεί τόσο καλούς δίσκους αντλώντας έμπνευση από αυτήν..

Πως χτυπούν το πάτωμα οι άντρες

Ο fantasmenios βρισκόταν στις 14/03/2007 στο Λονδίνο για δουλείες. Το ίδιο και οι arcade fire. Από τη συνάντηση τους στο Bristol «μπίρo» academy έχει να θυμάται τα εξής:
Πριν τους arcade fire βγήκε ο πολλά υποσχόμενος ντόπιος Patrick wolf στον οποίο ο fantasmenios δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία καθώς χάζευε το εκπληκτικό brixton academy, το οποίο σου έδινε την αίσθηση πώς βρίσκεσαι σε υπαίθριο χώρο, αίσθηση που μπορεί να συγκριθεί μόνο με αυτή που νιώθει κανείς εβρισκόμενος στο Gagarin 205.

Οι arcade fire παίξανε τα πάντα για να ευχαριστήσουν το κοινό. Ο ήχος ήταν όπως αναμενόταν πολύ καλός και γενικά η όλη παραγωγή άρτια. Το βρετανικό κοινό έδειξε και αυτό με τη σειρά του την αγάπη του στο συγκρότημα(4 μέρες sold out). Χαρακτηριστικό είναι ότι στο τμήμα καθήμενων ο κόσμος σηκωνόταν συνέχεια, αναγκάζοντας τους security να τρέχουν να επιβάλουν την τάξη καθώς ο fanatasmenios βαριόταν να σηκωθεί και δεν έβλεπε.

Και οι όρθιοι στο κάτω τμήμα προέβησαν σε ακρότητες (διαλύοντας τις θεωρίες περί ξενέρωτου αγγλικού κοινού) με αποκορύφωμα τον τύπο που συνέχιζε να χορεύει ακόμα και όταν τον μάζεψαν οι security…

Οι arcade fire ήταν 10. Για αυτό δεν είναι απόλυτα σίγουρος καθώς τέτοιο rotation στην αλλαγή οργάνων δεν κάνουν ούτε οι sigur ros.
Ένας από αυτούς ο αδερφός (Will) του μπροστάρη (Win) και γκόμενου της Ρεγγίνας (που παίζει μόνο ντραμς ακορντεόν συνθεσάιζερ ξυλόφωνο… ) αφού δεν άφησε τίποτα όρθιο μπροστά του, μην έχοντας κάτι να χτυπήσει για να κρατήσει το ρυθμό στο laika άρχισε να χτυπά.. το πάτωμα. Δικαιώνοντας απόλυτα τη δήλωση της Σάρα (που παίζει το βιολί) στην observer «Θυμάμαι κάποτε που είχαμε παίξει πολλές συναυλίες στη σειρά και δεν την παλέυαμε καθόλου, σε μια από αυτές ο Will έφυγε και τότε κάποιος από τον κόσμο φώναξε: που είναι ο Will; ο Will είναι η ψυχή της μπάντας!». Σοφός αυτός ο κάποιος.

Παλιότερα οι arcade fire άνοιγαν τις συναυλίες με το wake up, τώρα τις κλείνουν. Μάλιστα ο κόσμος δε δεχόταν πως η συναυλία τελείωσε και συνέχισε να τραγουδά στο ρυθμό του τραγουδιού ακόμα και όταν άναψαν τα φώτα. Το οhhhhhh σε ρυθμό wake up ακουγόταν στις τουαλέτες, στους διαδρόμους, μέχρι το μετρό όπου παντού έβλεπες χαρούμενους ανθρώπους. Μερικοί ακούν ακόμα την ιαχή και αισθάνονται τυχεροί και γεμάτοι που πρόλαβαν να δουν τους arcade fire λίγο πριν ακυρώσουν τις επόμενες συναυλίες λόγο ασθένειας του Win. Πολλοί από αυτούς έδωσαν και 18 λίρες για την εδική έκδοση (ltd) του neon bible με το 3d εξώφυλλο που δεν θα κυκλοφορήσει ποτέ στην Ελλάδα. Την Κυριακή 18/03/2007 ο fantasmenios ήπιε τον καπουτσίνο του διαβάζοντας το ένθετο μουσικό περιοδικό της observer με τίτλο «could the arcade fire be the best band in the world?».