φαντατρία

Ξέρεις πως τα έχεις πάει καλά όταν δεν είσαι στη λίστα του Quietus έλεγε πριν από λίγες μέρες ο Geoff Barrow. Να ξέρεις Geoff πως έχεις ανέβει τον Όλυμπο της δημιουργικότητας όταν ο δίσκος σου είναι ένας από τους ελάχιστους που είναι κοινός στις λίστες του pan pan και του Φαντασμένιου. Η λίστα του Φαντασμένιου που παρεμπιπτόντως δεν συμπίπτει πουθενά με αυτή του FACT.
Στο #3 της φανταλίστας το 3ο δισκάκι των Beak με τίτλο >>>. Αυτή δεν είναι λίστα με τα καλύτερα της χρονιάς, αυτή είναι λίστα με τους καλύτερους. Ο Geoff είναι ο πιο σοφός άνθρωπος που έχει πατήσει στη γη μετά τον Χριστό. Βέβαια η σοφία δεν πάει με την επιτυχία καθότι όταν έχεις περάσει πριονοκορδέλα τη μισή υφήλιο μη περιμένεις να σου δώσουν σημασία. Κάτι ξέρει και ο Φαντασμένιος τόσα χρόνια από ανυποληψία. Βέβαια εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα δίσκο που δεν υπάρχει στο NME και που το metacritic έχει για το τρίτο τις κριτικές από τον πρώτο δίσκο. Ενδεχομένως να αναρωτιέστε τι σχέση έχουν αυτά με το δίσκο, γιατί δεν έχει το κείμενο νεημ ντροπιγκ, αναφορές στους portishead, τους Silver Apples, τη Γερμανία του 70, τον Κάρπεντερ, το Μπλεηντ ρανερ. Γιατί δεν γράφει ο Φαντασμενος έστω πως το Brean Down είναι το καλύτερο τραγούδι που έχει γραφτεί από την εποχή του Μότσαρτ. Θα έπρεπε να γράψει τουλάχιστον μια πρόταση για το εξώφυλλο. Και όμως. Η ουσία είναι αλλού. Όταν στο δίσκο συμμετέχει ένας άνθρωπος που μιλάει συνέχεια και δεν λέει ποτέ μαλακίες, ε πως να μην είναι ο δίσκος αριστούργημα;