φανταδεκάξι με τον κύριο Αχιλλέα Μπέο

Στο #16 ο κύριος Αχιλλέας Μπέος 

Φαντασμένιος:   Κύριε Αχιλλέα τι καλό έχετε να μας πείτε για τον πρώτο δίσκο του Floating Points;

Μπέος: Κύριε Φαντασμένιε εγώ είμαι εδώ γιατί αγαπάω τη νεολαία και μου αρέσει να βρίσκομαι κοντά της. Και είμαι ένα παιδί του λαού και η μουσική είναι μεγάλη υπόθεση για το λαό, και χαίρομαι που με βγάζετε εδώ να τα πω γιατί να ξέρετε πως αυτές οι τιτίκες της πολιτικής που λυμαίνουν τόσα χρόνια τον τόπο κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να με φιμώσουν.

Φαντασμένιος: Ναι κύριε Αχιλλέα, αλλά πείτε μας κάτι για το δισκάκι που το αποθέωσαν σχεδόν όλοι, από τον four tet ως το p4k.

 

Μπέος: Τι να πω; Εγώ δεν τα ξέρω αυτά τα κουλτουριάρικα με τον τέσσερο που ακούτε εσείς, ήρθα εδώ να στηρίξω τη διοργάνωση γιατί έχουμε και ένα δικό μας παιδί που διαπρέπει στο εξωτερικό, μιλάω για τον Παναγιώτη τον larry gus που μορφώθηκε στην πόλη μας τον Βόλο. Δεν είναι του γούστου μου αλλά αφού το παιδί διαπρέπει στο εξωτερικό εμείς οφείλουμε να το στηρίξουμε όπως στηρίζουμε και τον άλλο Παναγιώτη που βγάζει κάτι κασέτες και ζωγραφίζει και κάτι τζιτζιφιόγκους. Ελπίζουμε με αυτά τα παιδιά να αλλάξει και η εικόνα της κουλτουριάρικης ζωής στην Αθήνα γιατί έκανα μια βόλτα τις προάλλες και έμεινα σέκος με τα αεράτα που είδα. Μόνο ένα μαγαζί είναι καθωσπρέπει ναούμε. Το Kitty Cat, έχει την πορτούλα του, τα κορίτσια σωστά φτιαγμένα και μέσα ο κόσμος σωστός ναούμε. Τώρα αυτό που έβαλες και ακούμε ούτε για μουσική σε ασανσερ δεν κάνει ρε φίλε. Μα είναι δυνατόν; Ακούει κόσμος αυτό το πράμα; Αυτό ούτε για κασετόφωνο νεκροφόρας δεν κάνει ρε; Τι μαλακίες ακούτε ρε. Καινούργιο Καρρά άκουσες;
 

Φαντασμένιος: Ε τώρα κύριε Μπεο, o κύριος Καρράς είναι τόσα χρόνια στις πίστες, τι να συγκρίνουμε. Πάντως ο Floating Points παρουσίασε ένα καλοφτιαγμένο δίσκο. Όλα ακούγονται σωστά, σαν να αποτελούν μέρος ενός λεπτομερούς σχεδίου. Βέβαια αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον ισχυρισμό του καλλιτέχνη πως ένα όνειρο του έδωσε την έμπνευση για το κεντρικό και  ομότιτλο τραγούδι του δίσκου.
  
Μπέος: Ρε συ Μένιο μεταξύ μας ρε; Το άκουσες ρε μπαγάσα ή μας δουλεύεις ναούμε; Τι όνειρο είδε ο τύπος και έγραψε αυτό το πράμα που είναι σαν χαλασμένα υδραυλικά; Τι είχε φάει το βράδυ;

Φαντασμένιος: Κύριε Μπέο εδώ δεν θέλει άρπα κόλα. Εδώ και οι σιωπές έχουν τη σημασία τους. Εδώ μιλάμε για ένα δίσκο που κηρύσσει  στους νέους τις μουσικές σπουδαίων συγκροτημάτων της avant rock όπως οι Talk Talk και οι Tortoise. Δεν είναι και λίγο.

Μπέος: Πάσο. Περί ορέξεως ντάξει.