φανταεννιά με τον Δημήτρη Χατζηγεωργίου

 Στο #9 της φανταλίστας με τον Δημήτρη Χατζηγεωργίου

Καλησπέρα αγαπητοί φίλοι και αγαπητές φίλες. Απόψε είμαστε εδώ στα ακραία μουσικά φαινόμενα για να σας παρουσιάσουμε  το πολύ σημαντικό νούμερο εννιά. Στο σπουδαίο, το σημαντικό νούμερο εννιά συναντάμε μια αλεπού της σύγχρονης ηλεκτρονικής μουσικής, έναν Αρσέν Λουπέν της μοντέρνας αραβικής μουσικής τον γεννημένο στο Λίβανο αλλά με πάρα πολλά χρόνια στις πλάτες του στο μαγικό κόσμο του Μοντρεάλ του Καναδά, τον σπουδαίο Radwan Moumneh. Ο Radwan Moumneh είναι φύση και θέση ένας πειραματικός μουσικός. Η μουσική του συνδυασμένη με τα υπέροχα βιζουαλς όπως λένε οι Αμερικάνοι, προβολές εικόνων θα λέγαμε εμείς, του Charles-Andre Coderre είναι ουσιαστικά το live project των Jerusalem in my heart. Με αυτό το όνομα κυκλοφόρησε φέτος ο δεύτερος δίσκος με τίτλο If He Dies, if if if if if if. Πέντε νομίζω είναι τα if από την μπάντα του Radwan Moumneh, γεννημένου στο Λίβανο αλλά με πολλά χρόνια στον Καναδά και πιο συγκεκριμένα στο Μοντρεάλ. Εκεί που δεν υπάρχει κανένα if που λένε και οι Αμερικάνοι είναι στην ποιότητα τόσο των λαηβ όσο και του δίσκου. Για να μην επαναλαμβανόμαστε έχει αναφερθεί και ο Φαντασμένιος για αυτά. Να επαναλάβω, επειδή ίσως να υπάρχει κόσμος που δεν κατάλαβε, ο δίσκος είναι πανέμορφος αλλά πρέπει να ακούγεται ολόκληρος. Οι τίτλοι είναι στα αραβικά οπότε συγχωρέσετε με, αλλά δεν μπορώ να σας πω τίτλους, θα διάλεγα το 3 και το 5 ως καλύτερα τραγούδια, αλλά επαναλαμβάνω και ελπίζω να μην γινόμαστε κουραστικοί που το λέμε αλλά ο δίσκος αυτός πρέπει να ακούγεται ολόκληρος. Πολύ καλό είναι και το τελευταίο τραγούδι, μιλάμε για ένα χιτσκοκικό, γκρανιολικό φινάλε από την παρέα του Radwan Moumneh, γεννημένου στο Λίβανο αλλά με πολλά χρόνια στον Καναδά και στο Μοντρεάλ, όπου έχει παίξει και με άλλους σπουδαίους του μαγικού κόσμου του Καναδά, Suuns. Φρονώ πως όποιος δώσει χρόνο σε αυτό το δίσκο θα ανταμειφτεί, άλλωστε όπως λένε και οι Αμερικάνοι When the going gets tough, the tough gets going. Τα λέμε τώρα αυτά γιατί με όλα αυτά που γίνονται με τους τζιχαντιστές ο κόσμος έχει μπερδευτεί, εδώ μιλάμε για έναν μουσικό έντονα πολιτικοποιημένο γεννημένο στο Λίβανο αλλά με πολλά χρόνια στον Καναδά και στο Μοντρεάλ που φυσικά δεν έχει ουδεμία σχέσει με όλα αυτά τα άκαιρα που δυστυχώς συμβαίνουν. Φίλες και φίλοι ήρθε η ώρα να σας αποχαιρετίσουμε, ήρθε η ώρα να παραδώσουμε τη σκυτάλη, όχι τι σκυτάλη δεν περιγράφουμε στίβο, την ασίστ να δώσουμε, όχι την ασίστ, δεν περιγράφουμε μπάσκετ, ας παραδώσουμε το πληκτρολόγιο λοιπόν στον επόμενο καλεσμένο των ακραίων μουσικών φαινομένων.