Ο Φαντασμένιος είναι ζυγός, κλασικός σπασαρχίδης ζυγός, θέλει όλα να είναι στη θέση τους στη θέση που νομίζει πως πρέπει να είναι, ανάλυση, κουτάκια, κουτάκια, διαδικασίες, ακολουθίες, σειρές, σειρές, σειρές, κουτάκια, και πρέπει μεγάλα, τεράστια πρέπει που φαίνονται από το διάστημα, πρέπει μεγαλύτερα από την πούτσα του Σιφρέντι, για αυτό θέλει δύο τουλάχιστον καυκάσιαν ή τρείς βότκες σκέτες για να απολαύσει βόμβους και άναρχους ήχους που σκάνε - όχι σαν μολότοφ. WE ARE WINTER'S BLUE AND RADIANT CHILDREN το σχήμα των Matt Ball από BIG|BRAVE και του Efrim Menouk των Godspeed you! Black Emperor. Μαζί και οι Jonathan Downs και Patch One των τρέχα γύρευε post rock Ada.
Είμαστε εδώ για την γλυκιά μελωδία στην αρχή του Uncloudy Days, είμαστε εδώ γιατί είμαι είμαστε περίεργα παιδιά, γεμάτα αντιθέσεις, και αυτή η γλυκιά μελωδία θα ήταν μάλλον αδιάφορη αν δεν έσκαγε μετά από το βομβώδες No More Apocalypse Father το οποίο είναι και ο τίτλος του δίσκου. Η κιθάρα μέσα σε ένα νέφος θορύβου, και τα φωνητικά του Μενούκ, σαν την μαυρίλα που φαίνεται πριν έρθει η μπόρα, η κιθάρα στο Darling Blanket from A Balkony (White Phosphorous) ω να σου! γαμήσω, νομίζει κανείς πως θα φτάσει στο θεό. O Μενουκ σε μια συνέντευξη έλεγε πως μερικές φορές οι άνθρωποι κάνουν το λάθος να νομίζουν πως έχονας απλά ενσυναίσθηση ή απλά με το να νιώθουν άσχημα για κάτι κακό που γίνεται προσφέρουν κάτι. Αυτό είναι ανθρώπινο, αντανακλαστικό, αλλά δυστυχώς δεν αλλάζει τίποτα. Αυτό ακριβώς είναι ο δίσκος, είναι η λύπη, η οργή σε συνδυασμό με το μάταιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου