Ο Φαντασμένιος θυμάται

δεν μιλάει ο Φάντα με τα βουνά;;; | Θανάσης Παπακωνσταντίνου στο θέατρο βράχων 15/6  

Τέλος το διονυσιακό βουρ για το απολλώνιο λέει ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ο οποίος τω καιρώ εκείνω ως απολλώνιος ξεκίνησε, το πως φτάσαμε στο Θανάση σκέτο, τσίπουρο στην αύρα, σημαίες και καπνογόνα είναι δύσκολο να ερμηνευτεί. Όπως το ότι φτάσαμε το 2024 να πηγαίνουν με τόσο χαρά στα πανηγύρια οι νέοι. Πάντως ο Παπακωνσταντίνου ίδιος φαίνεται, με το πόλο μπλουζάκι του σαν υπάλληλος στα ΕΛΤΑ, σχεδόν αμήχανος στη σκηνή, πάντα ανήσυχος μη χτυπήσει κανείς στο ξέσπασμα του Πεχλιβάνη. 'Ίσως η αλήθεια βρίσκεται σε εκείνη τη σκηνή στους απόντες του Γραμματικού που διαμαρτύρεται ο χαρακτήρας που μόλις γύρισε από το εξωτερικό, "τα σουβλάκια δεν είναι όπως παλιά", και του λέει ο φίλος του που δεν έφυγε ποτέ από το μέρος που μεγάλωσαν, "τα σουβλάκια είναι ίδια, εμείς αλλάξαμε τρόπο που τα τρώμε". 

 

Θα ζήσουμε και θα πεθάνουμε με τη βροχή | Years of Youth x Pan Pan στο Λυκαβηττό 14/07/2024 

Δύο πολύ όμορφες στιγμές του καλοκαιριού.

To διπλό ηλιοβασίλεμα την 4η Ιουλίου πάνω από τον Λυκαβηττό, καμιά ώρα μετά την ακύρωση της συναυλίας των years of Youth και Pan Pan. 10 μέρες μετά στο ίδιο μέρος 4 χιλιάδες κόσμου να τραγουδάει ακαπέλα "στη μισή μου ζωή μου πεθαίνω και στην άλλη μισή μισή μου ζωή μέσα από τα μάτια μου ο ήλιος χαράζει γιατί πάντα κάτι με νοιάζει". Πρόκειται για ένα ακυκλοφόρητο τραγούδι των echo tides που θα είναι έγκλημα αν δεν βγει με τον τίτλο βροχή. Τώρα τι να γράψει άλλο ο Φαντασμένιος για αυτό το λάηβ; Είναι φοβερό πως όσο και να μεγαλώνει το κοινό διατηρεί τα βασικά του χαρακτηριστικά, σε σημείο που Φαντασμένιος πάντα φεύγει από τα λάηβ μουρμουρώντας μωρέ λες να ξεκινήσει καμιά επανάσταση με έναυσμα το Concrete Pillow;

Ένα, δύο, τρία, πολλά λαηβ Χειμερινών Κολυμβητών | Παπάγου 25/7, Χαλκίδα 26/7, Μυρσίνη 9/8.

Η ιστορία έχει ως εξής. Ήταν ένα κλασσικό λαηβ Χειμερινών Κολυμβητών,

έχει μόλις τελειώσει το στέλθ και ο κύριος Αργύρης συνεχίζει με τη γνωστή πρόζα ειρωνευόμενος τον αμερικάνικο παράγοντα όταν ένας κύριος σηκώνεται από την τελευταία σειρά και με στεντόρεια φωνή μας λέει πως "ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν γίνεται για τα λεφτά, γίνεται για την ελευθερία! Σκατά στους Ρώσους!". Ο κύριος Αργύρης πάει να απαντήσει κάτι, βλέπει το μάταιο να τον κοιτά στα μάτια, σκοπός αποχαιρετισμού, πάμε να φύγουμε. Ο Φαντασμένιος την επομένη πρέπει να είναι στην Χαλκίδα, ο κύριος Αργύρης σίγουρα θα σχολιάσει το γεγονός.  

Στην Χαλκίδα,

η συναυλία είναι να γίνει σε ένα μπιτς μπαρ, το οποίο στην πραγματικότητα είναι μια ταβέρνα που θα μπορούσε να ήταν σε εκείνη την ταινία με τη λίμνη βόλβη. Καλή σας όρεξη λοιπόν, να τα πούμε; Τι θέλετε; Κόρη του Βουνού; Σοβαρα; Κόρη του βουνού λοιπόν πάμε, ό,τι πει ο κύριος Φαντασμένιος μας. Και οι βουτιές με το κεφάλι; Απόλαυση. Και επειδή είμαστε μεταξύ μας πάρτε και μια lo-fi Αρζεντινα. Σε δυο εβδομάδες λέει θα είμαστε στην Κρήτη, αμ εμείς που νομίζεις ότι θα είμαστε;

Στη βρύση της Μυρσίνης,

Ακούσαμε πως ένας ξεναγός στη Θάσο πάει τον κόσμο κάτω από το σπίτι του κύριου Αργύρη για να δουν που ζει ο διάσημος τραγουδιστής. Έχει παραγίνει το θέμα με τον τουρισμό και δεν έχουμε και νερό, έχει χρόνια η βρύση να βγάλει νερό, τι θα τους βάζουμε να πίνουνε όλοι αυτοί. Και ο κόσμος; Αν ήταν 1965 θα καθόντουσαν όλοι σιωπηλοί και θα κοιτούσαν νευρικά γύρω γύρω, αν ήταν 1977 δεν θα μπορούσε να γίνει συναυλία, θα μιλούσαν όλοι τόσο δυνατά θα ήταν ανυπόφορο, αν ήταν 1965 θα κουνούσαν με ρυθμό το πόδι και ίσως θα έσφυζαν τη γροθιά κάτω από την καρέκλα, αν ήταν 1983 οι μισοί από αυτούς θα είχαν πηδήξει τους άλλους μισούς, όλοι θα είχαν κάνει γάμο και θα είχαν τα στέφανα στο έπιπλο στην κρεβατοκάμαρα, αν ήταν 1977 θα συζητήσουν πολύ σοβαρά για την πορεία της ανθρωπότητας, στο βαθμό που, στο μέτρο που, σε τελευταία ανάλυση, ποια είναι η βασική αντίθεση, τι πρέπει να κάνουμε. Το πρωί θα είχαν μια δουλειά.