Xinlisupreme revisited

 Έφτιαχνε τα cd του τις προάλλες ο Φαντασμένιος και έπεσε πάνω στο δισκάκι των Xinlisupreme, για το οποίο είχε γράψει αυτό εδώ το ποστ. Όλα αυτά πριν από δέκα χρόνια, τη χρυσή εποχή των μπλογκς. Σε εκείνο το ποστ o Φαντασμένιος κάνει για ακόμη μια φορά, επίδειξη εκλεκτικότητας αλλά και διαφορετικότητας καθώς περίτεχνα παραβλέπει το κείμενο του p4k που θεωρούσε το συγκεκριμένο δισκάκι το σημαντικότερο για την σκηνή του shoegaze από την εποχή του loveless. Αντ' αυτού σκάει αυτοβιογραφική ιστορία με Θεσσαλονίκη (πολυταξιδευμένος) και το δισκάδικο Λωτός (κλείνει το μάτι στα παιδιά του what.cd). Το συγκεκριμένο ποστ ενδεχομένως να είναι κομβικής σημασίας καθότι κατ' εξαίρεση συνοδευόταν μετά παράνομου λινκ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μπορεί να γίνει άμεση σύγκριση των περιεχομένων του δίσκου και του ποστ. Μια χαρακτηριστική αντίδραση ήταν από έναν φίλο που είχε πει "ρε μαλάκα φαντασμένιο τι καμενιλα ανέβασες στο μπλογκ, δεν ακούγεται αυτό το πράγμα, νόμιζα πως χάλασε το λαπτοπ ρε μαλάκα, κρίμα γιατί με είχες ψήσει με αυτά που έγραφε. Και κάπως έτσι αντί τα ακραία μουσικά φαινόμενα να εκτοξευθούν φτάσαμε στο σημείο να μην διαβάζει ούτε ο Μένιος τον Φανταμένιο. Βέβαια και το p4k τι να πει που το έχει ρίξει πια στα ντιριντάχτα.

Πάντως αυτά που έγραφε το p4k το 2002 για το Tomorow never comes χάνουν το στοιχείο της υπερβολής όταν σκάει η μελωδία μέσα από της πουτάνας το κάγκελο στο Kyoro όπου είναι σαν να έχεις βάλει 154 τρελαμένους Γιαπωνέζους να παίζουν ότι θέλουν ο καθένας. Και είναι στο 11ο τραγούδι (fatal sisters opened umbrella) όπου φτάνουν στο big bang του shoegaze δηλαδή στο όμορφο κρυφτούλι μιας αβάσταχτα όμορφης μελωδίας με γιγάντια κύματα θορύβου. Από το 4:57 και μετά τελίτσες τελίτσες.

Οι Xinlusupreme επέστρεψαν φέτος με νέο δισκάκι. Πρόκειται ουσιαστικά για μια πράξη διαμαρτυρίας προς τον Ιάπωνα πρωθυπουργό Shinzo Abe ο οποίος προσπαθεί να αποπολιτικοποιησεί την ιαπωνική μουσική. Για εκείνο τον φίλο που έκραζε τον Φαντασμένιο για τους Xinlusupreme υπάρχουν κάποιες υποψίες για ελλειμματική πειραματική διάθεση, ωστόσο δεν υπάρχει περίπτωση να κακολογηθεί όποιος δεν αντέξει το I am Not Shinzo Abe για πάνω από δέκα λεπτά.