09 Σεπτεμβρίου 2018

r u really on drugs?

Τούτο εδώ είναι δισκάρα μεγατόνων, είτε επειδή είναι όντως δισκάρα, είτε επειδή ήταν της μοίρας του γραφτό να το ακούσει ο Φαντασμένιος τις πρώτες ώρες της άδειας, τις πρώτες ώρες στην παραλία τότε που κάθε λεπτό ισούται με μέρα ξεκούρασης, τις στιγμές που ο οργανισμός παθαίνει σοκ από την ξαφνική αποβολή άγχους. Υπό αυτές τις συνθήκες -όπως είναι λογικό- γίνονται όλα κάπως ασυναίσθητα, ε καλό είναι άστο εκεί να παίζει, και χάνονται στους κόκκους της άμμου και στον αφρό των κυμάτων ερωτήματα τύπου ποιοι είναι, από που είναι, αν είναι όμορφοι και σε ποιους μοιάζουν.
Στην πραγματικότητα ο αληθινός σκοπός αυτού του ποστ είναι να απομνημονεύσει το δίσκο ο Μένιος που εδώ και ένα μήνα όταν τον ρωτάνε τι καλό του άρεσε έλεγε ένα που είναι μπλε κίτρινο από μια νεοψυχεδελική μπάντα, Kamish Filgour. Σε κάποια φάση άρχισε να προσθέτει και την πληροφορία ντεμπούτο καθώς δεν του έλεγε κάτι το όνομα το οποίο ωστόσο το έλεγε διαφορετικά κάθε φορά. Yolo.
Τελικά μήτε ντεμπούτο ήτανε μήτε από κουλ νεοψυχεδελική μπάντα, μον' του Hamish Kilgour - πάλαι ποτέ ντράμερ των Νεο Ζηλανδών The Clean - ο δεύτερος προσωπικός δίσκος είναι. Ο τίτλος αυτού Finklestein και όπως φαίνεται καθαρά από το εξώφυλλο ο καλλιτέχνης είχε την πρόθεση να γράψει ένα δίσκο/παραμύθι για τον γιο του. 
Πού να ήξερε πως στην άλλη άκρη της γης θα το απολάμβανε ο Φαντασμένιος με τον αέρα να του γαργαλάει το και μπαμ να σου σηκώνεται ο μπλογκερ και φωνάζει ΤΙ ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΡΕΕΕ; ΦΑΕ ΣΚΟΝΗ Anton Newcombe, πω πω πω τι ρυθμός είναι αυτός, μπαίνει αμέσως, είναι ευθεία γραμμή, δεν έχει ρεφρέν απλά πάει, είναι δυόμισι λεπτά αλλά θα μπορούσε να παίζει συνέχεια για ένα μήνα. Βασικά δεν χρειάζεστε τίποτα άλλο, μόνο αυτό σας φτάνει, άντε αν είστε από αυτές που θέλουν πάνω από μήνα για να συνέλθουν από τις διακοπές να σας πει ο Φάντα πως το Sidetracked πατάει πάνω στο it's all over now baby blue του Dylan.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: