acid mothers temple and the ωνασουγαμήσω στο fuzz (23/09)

 

Θα μπορούσε ετούτο το ποστ να έχει ως βασικό θέμα τη μαλακία που σας δέρνει και πήγατε και γεμίσατε τα μπουζούκια για να δείτε τον Jaar, αφήνοντας κοτζαμ Acid Mothers Temple με τους 300 του αηντααααα. Όχι μωρέ, ούτε καν, μια χαρά είναι ο Jaar, εσείς όμως είστε πολύ μαλάκες, μαλάκες με κεφαλαία γράμματα. Άντε είχε καύσωνα, έπαιζε παντού και πάντα, πώς να τον αποφύγεις, άντε να το δεχτεί ο Φάντα να πάτε μια φορά στον Φοίβο. Αλλά στον Kiwanuka ρε; Δηλαδή ακούσατε το δίσκο του σας άρεσε και θέλατε να πάτε στο λαηβ; Τι σκατά έχετε πάθει ρε; Ναι η κρίση, μεγάλο γαμήσι σίγουρα, αλλά όχι και στον Κιβανούκα ρε, δηλαδή εκεί είναι μόνο για να περνάς απέξω με τη μύτη στο θεό και να χώνεις τα καυστικότερα στους μαλάκες που πλήρωσαν εισιτήριο. Πρώτα τα βάλατε με τη γλουτένη, τώρα σας φταίει η αδρεναλίνη. Τι έχετε πάθει μωρέ; 

Τι λέγαμε; Α, οι γιαπωνέζοι έπαιξαν για πλάκα σε όλους τους τόνους της ψυχεδέλειας, άφησαν απέξω μόνο τα οριεντάλ τους. Τι κρίμα που δεν το έχει με τα ναρκωτικά ο Φαντασμένιος και πάει χαμένος ο χαμός από το μπάσο και τα ντραμς, ή μήπως, ρε μπας και, ρε μπας και έχει κάτι μέσα το ποτό; Νιώθει να φεύγει ο Φαντασμένιος, νιώθει να του φεύγει το μυαλό και από κοντά φοβάται μη του φύγει και το αφτί γιατί ο γεροτρελογιαπωνέζος δεν τα τσιγκουνεύεται τα ντεσιμπέλ. Δεν είναι απλά πράγματα αυτά, δεν είναι η συναυλία των Acid Mothers Temples And The Melting Paraiso UFO σαν να πηγαίνεις για καφέ ή σαν να βγάζεις το σκύλο βόλτα ή σαν να πίνεις ένα ποτήρι νερό ή σαν να πηγαίνεις στο λαηβ του Κιβανουκα. Αηντααααααααα