Δεν το κλείσαμε το μαγαζί. Ήθελε να δει ο Φαντασμένιος αν θα βγει κανένας να πει "που είσαι ρε Φαντασμένιο;" "Το έκλεισες;" "Μη το κλείσεις ρε!". Δεν βγήκε κανένας, άρα όλα καλά, όλα στη θέση τους, όλα όπως πρέπει να είναι. Πάμε λοιπόν.
Μετά από μακρά περίοδο αποχής τα ακραία μουσικά φαινόμενα επιστρέφουν δυναμικά.
Μετά από ένα μακρύ ταξίδι ο Φαντασμένιος είναι και πάλι εδώ, μαζί με τον αέρα του, σε μια μίνι σειρά μουσικοταξιδιωτικών ποστ. Πρώτος σταθμός το Σαν Φρανσίσκο. Το Σαν Φρανσίσκο χαρακτηρίζεται από τα τρία άλφα: ανηφόρες, άστεγοι και ακρίβεια. Δυο είναι τα άλφα αλλά δε γαμιέται, το τρία προσδίδει περισσότερο κύρος. Τα ενοίκια είναι πανάκριβα που σημαίνει πως όλοι θέλουν να ζήσουν σε αυτό το μέρος. Προφανές ξε-προφανές αυτό έχουμε και πάρτε το και αλλιώς. Είναι το πιο περιζήτητο μέρος στη χώρα του state of the art καπιταλισμού, δηλαδή το ιδανικό μέρος για να τσεκάρεις το ρητό για την Αμερική που λέει πως αν έχεις για να ζήσεις, θα ζήσεις καλά. Εντάξει μπορεί και να μην υπάρχει αυτό το ρητό αλλά τώρα υπάρχει οπότε κλαην.
Πανάκριβα όλα, αλλά ο Φαντασμένιος βρέθηκε σε λαηβ του Dan Deacon τσάμπα. Με τον αρχιερέα των χίπστερ εντός έδρας, και με το μυαλό σε ένα από τα 5 καλύτερα λαηβ που έχουμε δει στην Ελλάδα (και σίγουρα το καλύτερο από αυτά που έχει παίξει ο Φαντασμένιος), ο ώριμος μπλόγκερ ήταν έτοιμος να ζήσει ιστορικές στιγμές. Αλλά δεν του πέτυχε το λάηβ του Dan. Απλά και αντικειμενικά τα λέει ο Φαντασμένιος και δεν φταίει το jet lag ή η υγρασία του Σαν Φρανσίσκο. Στην τελική δεν ήσασταν εκεί οπότε θα μπορούσε εύκολα να σας πουλήσει παραμύθι ο Φάντα. Τίποτα. Αθήνα - Σαν Φρανσίσκο καλώς τα παιδιά καλώς τα 3-0. Ούτε το ανθρώπινο τούνελ κατάφερε να ολοκληρώσει ο έρμος ο Dan. Βέβαια ακόμα και στην κακή του μέρα μπορεί για πλάκα να έχει ένα κλαμπ στον αέρα, το οποίο δεν είναι και λίγο καθώς κάποιοι φύγαν από τη ζωή χωρίς να δουν άνθρωπο να κουνιέται κάτω από τη σκηνή. Πάντως αν και δεν τον συνεπήρε ο άνεμος τον Φαντασμένιο ένιωσε πλήρης συναισθημάτων χαράς ακούγοντας τέρμα το νεοκλασικό έπος feel the lighting.
Όπως σε όλες τις μεγαλουπόλεις, έτσι και στο Σαν Φρανσίσκο είναι πολύ χτυπητές οι αντιθέσεις. Ουπς νάτο το τρίτο άλφα που λείπει από τη δεύτερη παράγραφο, ή μήπως είναι τέσσερα τελικά; Τέλος πάντων, στο Σαν Φραν ο Φαντ το ένα βράδυ ήταν με τον μέγα διασκεδαστή Dan Deacon την επόμενη με τον γητευτή της μελαγχολίας Benoit Pioulard. Ο οποίος τι και αν ηχογραφεί στην kranky, μπρος σε 23 άτομα (οι 15 ήταν γνωστοί του) έπαιξε στην πίσω αίθουσα μιας παμπ. Αν και ο Φαντασμένιος έχει ασχοληθεί σοβαρά μόνο με το Precis (2006), και το jet lag σε συνδυασμό με την υγρασία του Σαν Φρανσίσκο του γαμούσαν ότι γαμιέται, απόλαυσε το λαηβ, δηλαδή για 45 λεπτά ένιωθε σκέτη θλίψη και συμπόνια για τον καλλιτέχνη που για να παίζει έτσι σπαρακτικά κάτι κακό τον έχει βρει. Ότι πρέπει για να πάνε περίπατο τα τρία δέλτα, διασκέδαση, διακοπές, Δευτέρα (ήταν Κυριακή αλλά προς Δευτέρα οπότε κλαην).
Αν είναι να κάνεις μόνο ένα πράγμα στο Σαν Φρανσίσκο τότε πάρε ένα ποδήλατο και πέρασε τη γέφυρα (θενκς Strek).
Μετά από μακρά περίοδο αποχής τα ακραία μουσικά φαινόμενα επιστρέφουν δυναμικά.
Μετά από ένα μακρύ ταξίδι ο Φαντασμένιος είναι και πάλι εδώ, μαζί με τον αέρα του, σε μια μίνι σειρά μουσικοταξιδιωτικών ποστ. Πρώτος σταθμός το Σαν Φρανσίσκο. Το Σαν Φρανσίσκο χαρακτηρίζεται από τα τρία άλφα: ανηφόρες, άστεγοι και ακρίβεια. Δυο είναι τα άλφα αλλά δε γαμιέται, το τρία προσδίδει περισσότερο κύρος. Τα ενοίκια είναι πανάκριβα που σημαίνει πως όλοι θέλουν να ζήσουν σε αυτό το μέρος. Προφανές ξε-προφανές αυτό έχουμε και πάρτε το και αλλιώς. Είναι το πιο περιζήτητο μέρος στη χώρα του state of the art καπιταλισμού, δηλαδή το ιδανικό μέρος για να τσεκάρεις το ρητό για την Αμερική που λέει πως αν έχεις για να ζήσεις, θα ζήσεις καλά. Εντάξει μπορεί και να μην υπάρχει αυτό το ρητό αλλά τώρα υπάρχει οπότε κλαην.
Πανάκριβα όλα, αλλά ο Φαντασμένιος βρέθηκε σε λαηβ του Dan Deacon τσάμπα. Με τον αρχιερέα των χίπστερ εντός έδρας, και με το μυαλό σε ένα από τα 5 καλύτερα λαηβ που έχουμε δει στην Ελλάδα (και σίγουρα το καλύτερο από αυτά που έχει παίξει ο Φαντασμένιος), ο ώριμος μπλόγκερ ήταν έτοιμος να ζήσει ιστορικές στιγμές. Αλλά δεν του πέτυχε το λάηβ του Dan. Απλά και αντικειμενικά τα λέει ο Φαντασμένιος και δεν φταίει το jet lag ή η υγρασία του Σαν Φρανσίσκο. Στην τελική δεν ήσασταν εκεί οπότε θα μπορούσε εύκολα να σας πουλήσει παραμύθι ο Φάντα. Τίποτα. Αθήνα - Σαν Φρανσίσκο καλώς τα παιδιά καλώς τα 3-0. Ούτε το ανθρώπινο τούνελ κατάφερε να ολοκληρώσει ο έρμος ο Dan. Βέβαια ακόμα και στην κακή του μέρα μπορεί για πλάκα να έχει ένα κλαμπ στον αέρα, το οποίο δεν είναι και λίγο καθώς κάποιοι φύγαν από τη ζωή χωρίς να δουν άνθρωπο να κουνιέται κάτω από τη σκηνή. Πάντως αν και δεν τον συνεπήρε ο άνεμος τον Φαντασμένιο ένιωσε πλήρης συναισθημάτων χαράς ακούγοντας τέρμα το νεοκλασικό έπος feel the lighting.
Όπως σε όλες τις μεγαλουπόλεις, έτσι και στο Σαν Φρανσίσκο είναι πολύ χτυπητές οι αντιθέσεις. Ουπς νάτο το τρίτο άλφα που λείπει από τη δεύτερη παράγραφο, ή μήπως είναι τέσσερα τελικά; Τέλος πάντων, στο Σαν Φραν ο Φαντ το ένα βράδυ ήταν με τον μέγα διασκεδαστή Dan Deacon την επόμενη με τον γητευτή της μελαγχολίας Benoit Pioulard. Ο οποίος τι και αν ηχογραφεί στην kranky, μπρος σε 23 άτομα (οι 15 ήταν γνωστοί του) έπαιξε στην πίσω αίθουσα μιας παμπ. Αν και ο Φαντασμένιος έχει ασχοληθεί σοβαρά μόνο με το Precis (2006), και το jet lag σε συνδυασμό με την υγρασία του Σαν Φρανσίσκο του γαμούσαν ότι γαμιέται, απόλαυσε το λαηβ, δηλαδή για 45 λεπτά ένιωθε σκέτη θλίψη και συμπόνια για τον καλλιτέχνη που για να παίζει έτσι σπαρακτικά κάτι κακό τον έχει βρει. Ότι πρέπει για να πάνε περίπατο τα τρία δέλτα, διασκέδαση, διακοπές, Δευτέρα (ήταν Κυριακή αλλά προς Δευτέρα οπότε κλαην).
Αν είναι να κάνεις μόνο ένα πράγμα στο Σαν Φρανσίσκο τότε πάρε ένα ποδήλατο και πέρασε τη γέφυρα (θενκς Strek).
![fantasmenios[at]gmail.com](http://photos1.blogger.com/x/blogger2/7492/359967978356008/240/z/651072/gse_multipart65809.jpg)
3 σχόλια:
Να πας κι άλλα ταξίδια, γράφεις καλύτερα μετά.
κραουντ φαντινγκ
τσοντάρω άμα θες.
Δημοσίευση σχολίου