bigger than words and wider than pictures | Mogwai στο Plissken 06/06/2015

Ο ορισμός του ποιοτικού μπουκώματος

Υπάρχει ένα λάθος στην πρώτη παράγραφο τούτου εδώ του ποστ. Εκεί που γράφει "πολύ καλό και γεμάτο σε σημείο που μπουχτίζεις από ποιότητα. Παράδειγμα το λάηβ των Twilight Sad", το σωστό είναι Mogwai στο plissken. Επίσης ο κανόνας που αναφέρεται στην πρώτη παράγραφο ετούτου του ποστ απέκτησε νέα φοβερή εξαίρεση τη στιγμή που σχεδόν στο μέσο του set οι Mogwai (με το) Fear Satan άδειαζαν κυριολεκτικά ή μη κάθε είδους  σωματικό υγρό όσων παρακολουθούσαν. Ό,τι τέλος πάντων είχε μείνει μετά το I'm Jim Morrison I'm Dead. Σε μισή ώρα η δουλειά είχε γίνει και όσοι έφτασαν μετά τους αυτούς που είναι στη μόδα είδαν μόνο ένα εξαιρετικό φινάλε.

Postwave is shite
Καμιά φορά ο Φαντασμένιος τα λέει πολλά και θα νομίζετε πως είναι κανένας φανατικός. Εδώ ο άλλος έγραψε πως δεν μπορεί να ακούσει το 2015 Mogwai γιατί είναι ντεμοντέ. Το 1996 άκουγε και γούσταρε αλλά τώρα δεν μπορεί άλλο, βαρέθηκε. Ακούει μόνο φρέσκα πράγματα, Savages. Εμ και αυτοί δεν βάρεσαν εκεί μια διάλυση και ένα reunion να είναι χιπ. Όπως νιώθει κανείς και αν μπορεί να βρει κάποια συσχέτιση στην ποιότητα της μουσικής με τι μόδα, πάει πάσο ο Φάντα. Όλα καλά είναι, όλα χρειάζονται και δεν σας λέει ο Φαντασμένιος με τι να περάσετε καλά, μην του λέτε με τι θα διαλύσει τον αυχένα του. 
Μετά την εμφάνιση των Mogwai ο Φαντασμένιος σκεφτόταν αν μόλις έζησε το επόμενο σημείο της γραμμής που περνάει από εδώ και πάει στο θεό. Δεν μπορούσε να ακούσει άλλο μουσική ακόμα και όταν στη σκηνή είναι ο Mikal Cronin φίλος του αη Ty Segall που έχει δοξαστεί ουκ ολίγες φορές εδώ. Και ενώ ήταν έτοιμος να πάρει το 100 για διατάραξη της κοινής ησυχίας ή για τοποθέτηση βόμβας, είδε χαρούμενους νέους και νέες να χορεύουν και θυμήθηκε αυτό:
Μην αφήνετε τους πολέμιους του ξεφαντώματος να κερδίσουν γιατί το σωστό είναι να περνάτε καλά". S. Albini, an club 04/06/15
Λογικά από τα 45 ακτς που ούτε καν είδε ο Φαντασμένιος τα 10 θα ήταν δυο φορές καλύτερα από τους Mogwai. Ε και; Δεν είναι βιντεογκέιμ το φεστιβάλ -και κατ επέκταση η μουσική που ακούμε-   για να τελειώσουμε όλες τις πίστες.

Ιστορία μου / αμαρτία μου
Η εμφάνιση των Mogwai στο plissken ήταν μάλλον η καλύτερη που έχουν δώσει επί ελληνικού εδάφους. Σε ένταση μπορεί να συγκριθεί με το πρώτο λαηβ (στο Arc;) το 2003, που παίξανε τόσο δυνατά που έφευγε τρομαγμένος από τις πρώτες σειρές ο κόσμος. Δεν είναι πως τους πάει η Πειραιώς γιατί η συναυλία που έδωσαν το 2012 στο fuzz ήταν άκρως υποτονική. Στο rockwave το 2004 ο Φαντασμένιος ήταν τόσο "χαρούμενος" που ίσα που θυμάται τον Stuart να εύχεται καλή επιτυχία στην Εθνική Ελλάδος του Ρεχάγκελ, ενώ στο φεστιβάλ του Σύριζα το 2005 είχαν καλύτερο setlist (είχαν παίξει το αγαπημένο tracy) αλλά με τους ενισχυτές σε safe mode (εμ τότε το κόμμα ήταν στο 3%). Και το 2009 στο Γκαγκάριν είχαν παίξει φοβερά αλλά κάτι τον είχε χαλάσει τον Φαντασμένιο τότε, αλλά ποιος τα θυμάται τώρα αυτά. Λοιπόν το φετινό ήταν το καλύτερο χωρίς όμως να παίξουν όσο καλύτερα μπορούν. Και αυτό είναι ένας  καλός λόγος για να κάνετε τακτικά τσεκ απ γιατί την επόμενη φορά που θα έρθουν ίσως να είναι καλύτεροι από τέλειοι που ήταν.

Κάτι μαλακίες που γράφει ώρες ώρες ο Φαντασμένιος
Ευτυχώς που δεν διαβάζει κανείς, αλλά και να διάβαζε σιγά μην έχει φτάσει ως εδώ κάτω. Ίσως είναι το χειρότερο από τα χειρότερα που έχει γραφτεί σε αυτό το μπλογκ αλλά θα το γράψει ο Φαντασμένιος ελπίζοντας πως και να το διαβάσει κάποιος θα τον συγχωρέσει. Θα το γράψει και με μικρά μικρά γράμματα μπας και γλυτώσει το κράξιμο.  Όταν έπαιζαν το I'm Jim Morrison I'm Dead ήταν όλα τέλεια. Είχε δροσιά, είχε άπλα, ο ήχος ήταν απίστευτος. Οι Mogwai στα μάτια του Φάντα είχαν μεταμορφωθεί σε μια γιγάντια πούτσα. Η πούτσα κατέληγε στον Φαντασμένιο ο οποίος με αυτή γάμαγε τα σύννεφα και τον αέρα. Είχε περίπου δέκα οργασμούς. Τα ίδια και στο fear satan. Χαμός. Χαμός.
Τελικά μετά από 20 χρόνια και 6 λάηβ μοιάζει πιο κατανοητή από ποτέ η φράση: If the stars had a sound, it would sound like this. Μέχρι την επόμενη φορά.