04 Μαΐου 2015

toyμπανο | βουτιά από το Wembley στο an 29/04

Το να γράψει κάποιος κριτική για το λαηβ του Thurston Moore είναι εύκολο. Ακόμα και αν δεν κατάλαβε ακριβώς τι είδε, μπορεί πάντα να πετάξει μια προσωπική "sonic youth" ιστορία από το παρελθόν και να συγκινηθούν τα πλήθη. Η μαγκιά είναι να έχει κάποιος προσωπική ιστορία για τους Toy! Ναι, σωστά μαντέψατε, ο Φαντασμένιος έχει ιστορία η οποία ξεκινάει σε αυτό το φοβερό ποστ του 2008

Οι Toy είναι η συνέχεια των Jon Lean & The Jing Jang Jong οι οποίοι για όσους βαρέθηκαν να διαβάσουν το ποστ ήταν ένα από τα support της μεγάλης συναυλίας των Babyshambles στο Wembley. Βλέποντας τους τότε, ο Φαντασμένιος σκεφτόταν πως βλέπει ακόμα ένα βρετανικό συγκρότημα (από τα χιλιάδες) που έχουν δουλέψει και την τελευταία λεπτομέρεια, έχουν λιώσει στις πρόβες ελπίζοντας πως θα ξεφύγουν από τις κάτω σειρές των πόστερ και θα βρεθούν στο εξώφυλλο του NME. Όταν στην πτήση της επιστροφής ο Φαντασμένιος διάβαζε ένα θέμα για αυτούς στο The Fly* σκεφτόταν χωρίς ίχνος στεναχώριας πως δύσκολα θα δει ξανά αυτές τις φάτσες.

Πράγματι ο δίσκος που είχαν ηχογραφήσει τότε οι Jon Lean & The Jing Jang Jong δεν κυκλοφόρησε ποτέ αλλά η μοίρα και οι arte fiasco έφεραν  δυο από αυτές τις φάτσες ως Toy στο an. Περάσαν επτά χρόνια, ο Φαντασμένιος συνεχίζει να γράφει στο blog με το αρχαίο template, οι Jing Jang Kling Klong έγιναν Toy και το πέρασμα τους από την brit pop γκαραζο ροκ εντ ρολ στη ψυχεδέλεια και το shoegaze μπορεί να συνοδεύεται από τις λέξεις "ηχητική ωρίμανση**". Η ωρίμανση έφερε και μια χαλαρότητα που αντικατοπτρίζεται έντονα στην  εικόνα τους στη σκηνή. Είναι δύσκολο να πιστέψει κάποιος πως ένας mod, ένας αστυνόμος σαΐνης, η ρυθμ σεκτιον των Def Leppard και μια πολύ χοτ συνθέτουν μια μπάντα. Αν και το χειρότερο με την εικόνα στη σκηνή ήταν το απειλητικό, περιφρονητικό, απαξιωτικό, βλέμμα του  φροντμαν σαΐνη. 

Στα της μουσικής το αποτέλεσμα ακουγόταν λάθος με εξαίρεση τα σημεία που έπαιζαν σαν ορχηστρική μπάντα. Ναι μεν έπαιζαν δυνατά αλλά χωρίς να μπορούν να προβάλουν ταυτόχρονα τις μελωδικές αρετές των τραγουδιών τους. Και είναι απογοητευτικό αυτό καθώς σίγουρα έχουν καλές συνθέσεις,  ενώ δεν πρέπει να είναι και το πιο δύσκολο πράγμα πέντε άτομα να κάνουν σωστή φασαρία στο an. Έτσι το μόνο που ίσως αξίζει να καταλάβει λίγο χώρο στη μνήμη όσων είδαν το λαηβ να είναι η σέξι και τα καταιγιστικά τρία τελευταία λεπτά του σετ.
Υποτίθεται πως θα βγάλουν δίσκο αλλά στο δρόμο για το σπίτι ο Φαντασμένιος σκεφτόταν πως δύσκολα θα δει ξανά αυτές τις φάτσες. Τα λέμε πάλι το 2022;

 ~~~~~~ο~~~~~~

* Από το συγκεκριμένο τεύχος είναι και η φωτογραφία. Στο ίδιο τεύχος μια σελίδα μετά ο νεαρός blogger προσπέρναγε τους Foals (πάρτι ειρωνείας).

** "ηχητική ωρίμανση" που θυμίζει την πορεία των Zebra Tracks.

Δεν υπάρχουν σχόλια: