Τώρα κανονικά εδώ έπρεπε να πετάγεται παράθυρο και να ζητάει 3e για να διαβάσετε το άρθρο. Καθότι εδώ ο Φαντασμένιος βάζει κάτω όλες τις υπηρεσίες εκπομπής μουσικής παρουσιάζοντας δίσκους που δεν έχουν στον κατάλογο τους. Ξεκίνημα με τους Cane 141 και το Garden Tiger Moth. Κοριτσάκι σου αρέσει το Electronic Renaissance των belle; Ναι; Θες να γίνουμε φίλοι; Πάρε εδώ αυτό το διαμαντάκι που κυκλοφόρησε πριν από 21 χρόνια και έχει πάρει τον τίτλο του από ένα mixtape του John Doherty.
Ξεκίνημα με μια indie electro bossanova τύπου οι Ladytron διασκευάζουν Saint Etienne, μια χαρά, μια χαρά, συνέχεια με το καλύτερο τραγούδι όλων των εποχών "The Grand Lunar", ένας indie pop ύμνος που δεν θέλει και πολύ να σε ρίξει στη δύνη του repeat και να περάσει το καλοκαίρι μόνο με αυτό. Εαν καταφέρεις να ξεφύγεις κάποια στιγμή ο δίσκος έχει και άλλες όμορφες στιγμές, το real spacemen never walk anywhere για παράδειγμα είναι μια καλή επιλογή για να το ακούς την καλύτερη ώρα ανάσκελα με το αεράκι να σου αερίζει ό,τι θες. Και γενικά έτσι πάει το δισκάκι μέχρι το δεύτερο τσεκποηντ του δίσκου "The party" όπου παίζουν μαεστρικά με την μελαγχολία και κοιτάνε στα ίσα τους κορυφαίους του είδους (Go-Betweens, Field Mice κλπ). Όσο η τρομπέτα κάνει επίθεση στα καρδιακά κύτταρα ο Φαντασμένιος σκέφτεται πως είναι δυνατόν αυτό το δισκάκι να μην υπάρχει πουθενά;;;;;;; Αποσυμπίεση με το υπέροχο The Look-Out Kid, μια χαρά η σύνδεση των αρχαίων (ακόμα και για εκείνη την εποχή) αναλογικών συνθεσάιζερ με την παραδοσιακή indie-rock ενορχήστρωση. Παρότι το 2001 είναι από τις καλές σοδειές στην ιστορία της μουσικής, μια θέση στην blogovision θα ήταν είχαν από τον φάντα.
2 σχόλια:
μπήκα στην κλεψύδρα του streaming/screaming και ρωτάω: υπάρχει πουθενά να το ακούσουμε;
μα να μην υπάρχει πουθενα?????
Δημοσίευση σχολίου