rejekt 2019 ~ The Cure - Ride - Khruangbin

Πάλι ο fantasmenios καλείται να βγάλει το φίδι από την τρύπα, αυτή τη φορά για τα 15 χρόνια ejekt*. Η μόνη ψύχραιμη και αδέσμευτη φωνή του διαδικτύου το είχε δει το κακό να έρχεται από τη στιγμή που είδε την αφίσα. Το είδε το κακό ο fantasmenios, αλλά σκέφτηκε όλες εσάς που θα  διαβάζατε όλες τις ανταποκρίσεις - είχε κόσμο - έγινε χαμός - δουλίτσα να γίνεται.

Πάμε λοιπόν, μπορεί τούτο το μπλογκ να έχει τόση σχέση με την πρωτοπορία όση ο Καλάθης με τα εύστοχα τρίποντα, αλλά να σημειωθεί πως όταν ο fantasmenios έγραφε για τον περσινό δίσκο των Khruangbin τα χιπι σαητ ήταν ακόμα στην εποχή που σάρωναν τα φαλάφελ. Μια χαρά για μπάντα που παίζει στις έξι το μεσημέρι, ό,τι πρέπει για λίγο μπιρι μπιρι, μόστρα τα γυαλιά ηλίου, λίγο μπουτάκι, ένα χαμογελάκι ειρωνικό που είναι από το Texas, ε και μια κάποια υποψία ενθουσιασμού σε κάποια ριφ, αλλά η αλήθεια είναι πως το πολύ το τσιλ ψυχ του τη βάρεσε του fanta, ο οποίος όμως σκέφτηκε πως ίσως αυτή είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να γραφτούν διθύραμβοι για τις κιθάρες των ride. Αλλά φευ, ο ήχος ήταν πολύ κακός, η σετλιστ παραχαράζει τη shoegaze ιστορία και το βασικότερο, οι Bell και Gardener δε δείχνουν καμία διάθεση να κοιτάξουν κάτω ενώ παίζουν. Ακολουθεί ο Kiwanuka που εντάξει δεν θα σας πει ο fantasmenios τι να ακούτε αλλά μπορεί να σας πει τι δεν αντέχει ο ίδιος να ακούει, τον Kiwanuka. Τι σκατά κάνει ο Kiwanuka μετά τους Ride και πριν τους Cure, γιατί έχει παίξει το ίδιο τραγούδι τρεις φορές, γιατί δεν παίζουν διαφημίσεις μεταξύ των τραγουδιών και ποιοι είναι όλοι αυτοί οι 30000 που έχουν έρθει στην πλατεία νερού; Πού βρήκαν να παρκάρουν;

Μέχρι τούτο το ποστ δεν υπήρχε ούτε μια αναφορά στους Cure στα ακραία μουσικά φαινόμενα, αποτέλεσμα της αποστροφής προς την ύπαρξη και δράση στα 90s ενός πλήθους ανθρώπων που περάσαν στην ιστορία με την ονομασία cureάδες. Τα χρόνια περάσαν, ο κομπλεξισμός του φαντασμένιου υποχώρησε κάπως, ενώ παράλληλα σπουδαίοι άνθρωποι βρέθηκαν στον διάβα του λέγοντας πως οι Cure είναι από τα αγαπημένα τους συγκροτήματα. Ο Γιάννης από Τζιτζιφιές, ο Μανώλης από Γκράβα και ο Stuart από τη Γλασκώβη. Δεν μπορεί -είπε ο Φάντα και έπιασε την δισκογραφία τους από την αρχή και βρέθηκε μπρος σε κάμποσα διαμαντάκια. Χαλάλι λοιπόν τα πέντε ευρώ πάρκινγκ πάμε πλατεία νερού να δούμε το θρύλο. 

Όμορφο ξεκίνημα και πρώτο σκίρτημα με το picture of you, ο ήχος είναι τέλειος πάμε για μεγάλο λαηβ. Συνεχίζουν με το ένα χιτ μετά το άλλο, το ένα χιτ μετά το άλλο και ακόμα ένα χιτ και πάρε ακόμα ένα χιτ και ο ήχος τέλειος και τελικά αυτό δεν είναι λαηβ, είναι σαν να αλλάζεις σταθμούς στο ραδιόφωνο. Κάπου στο 53ο τραγούδι είναι η σειρά του disintegration αλλά ο fatasmenios έχει να νιώσει τέτοια κούραση από τον στρατό. Το set τελειώνει και ο κόσμος δεν έχει κουράγιο να χειροκροτήσει, ας μην ξεχνάμε πως για 2 ώρες τράβαγε βίντεο και φωτογραφίες, πόσο να αντέξει. Βγαίνουν για το ανκορ και παίζουν ακόμα 43 χιτς και ο fantasmenios σε κάποια στιγμή έχει κοιμηθεί όρθιος. Εντάξει δεν φταίνε οι Cure που δεν έχουν καμία διάθεση για δημιουργικότητα  ούτε ο κόσμος που πέρασε καλά, ο fantasmenios φταίει που είναι γκρινιάρης, ανεβάστε κάνα βίντεο μη πάρετε απουσία στο ίνστα και φάτε στη μάπα τις playlist στο ραδιόφωνο.

* 15 χρόνια ejekt το μόνο που θυμάται να πέρασε καλά ο fantasmenios είναι αυτό που διακόπηκε.