Ένα λεπτό φασαρίας ισούται με χίλιες λέξεις | Οι Explosions in the sky στο Gagarin 15-16/10

Οι explosions in the sky μετά τις συναυλίες τους στο Gagarin συμπλήρωσαν επί αθηναϊκού εδάφους σχεδόν 4,5 ώρες ζωντανής μουσικής αλλά ο Φαντασμένιος δεν μπορεί θυμηθεί ούτε ένα αδιάφορο δευτερόλεπτο. Οπότε 10 λεπτά από το λαηβ του Σαββάτου έφτασαν και περίσσεψαν για να καταλάβει ο ιδιόρρυθμος  μπλογκερ πως πολύ δύσκολα θα έβρισκε κάτι καλύτερο για να περάσει το βράδυ της Κυριακής.

Απλά πράγματα, όσοι τους είχαν δει πριν από οκτώ χρόνια στο an μπήκαν σε ταημ μασιν και έζησαν το ίδιο πράγμα σε άλλο περιβάλλον. Όσοι δεν τους είχαν ξαναδεί μάλλον έπαθαν σοκ το οποίο είχε μετατραυματική ισχύ, με αποτέλεσμα να μην καταλάβουν πως το λαηβ της Κυριακής ήταν καλύτερο. Με κορύφωση παύλα επικό φινάλε το the moon is down όπου στα τελευταία τρία λεπτά ο Μουνάφ έχει πέσει και βαράει το πάτωμα με το ντέφι ενώ ο ήχος από τις κιθάρες είναι 2931000 φορές πιο γαμάτος από όσες φορές και από όποιο ηχοσύστημα προσπαθήσει να το ακούσει κάποιος. Ανατριχίλα. Είναι τόσο όμορφο αυτό που συμβαίνει που ο Φαντασμένιος νιώθει τη θλίψη του αποχωρισμού, και τύψεις για τα λεπτά που δεν ήταν απολύτως συγκεντρωμένος στη σκηνή. Φακ, γιατί να χαζεύει τον μπροστινό που πόσταρε στο fb πως the sky is exploding; Ok, πάλι καλά που το πήρε χαμπάρι, γιατί στο μισό λαηβ μίλαγε.

Το Σαββάτο οι τρίχες παραλίγο να ξεκολλήσουν στο Catastrophe and the Cure, αν και στην περίπτωση των EINS το σετλιστ δεν έχει σημασία, καθώς αυτό που φαίνεται να τους νοιάζει είναι το παίξιμο της μουσικής. Θα μπορούσαν οι δίσκοι τους να μην έχουν τίτλους, αλλά να αριθμούνται ως συμφωνίες. Ακόμα και τα χειροκροτήματα του κόσμου μοιάζουν περιττά, ειδικά αν δεν είναι τις λίγες στιγμές που πραγματικά οι EINS κάνουν παύση μεταξύ των τραγουδιών. Ειδικά το Σάββατο σχεδόν όλα τα παλαμάκια βάρεσαν στο γάμο του καραγκιόζη.

Το χαρακτηριστικό της μουσικής των EINS είναι πως κυλάει εύκολα, για αυτό είναι και ιδανική για το δρόμο. Βέβαια αυτό μπορεί να έχει και αρνητική επίδραση η οποία εκφράζεται με το "θεώρημα Ξαγά" το οποίο λέει πως οι EINS παίζουν ένα μόνο κομμάτι. Είναι και αυτή μια άποψη που όμως χάνεται όταν ο Φαντασμένιος σκέφτεται τους EINS πάνω στη σκηνή να σκάνε κύματα θορύβου που όμορφα περνάνε από τα ηχεία, γεμίζουν το χώρο και μεταβολίζονται σε διαφόρων ειδών συναισθήματα που μοιάζει απίθανο να εκφραστούν με όλους τους στίχους της γης.

pic via Alma