Χθες το βράδυ εμφανίσθη για δεύτερη φορά στας Αθήνας ο πολιούχος του blog δηλαδή μπλογκιούχος o αη Ty Segall ο πανζουρλιστής. Ο αη Segall, μεγάλη η χάρη του, ήταν για ακόμα μια φορά απολαυστικός. Ενώ άλλες μπάντες θέλουν τον Ερμή ανάδρομο, τα ποτά φτιαγμένα, τον κόσμο τέλειο, και 48 λεπτά να ζεσταθούν για να σου χαρίσουν δέκα λεπτά έντασης σκάει ο αη Ty με την παρέα του και το κάνουν να φαίνεται ε ύ κ ο λ ο.
Τι και αν είναι σε φάση 8 λαηβ σε 12 μέρες (του έφυγε ένα χασμουρητό), τι και αν βγήκε στη σκηνή με το μπλουζάκι που του έκανε δώρο η γιαγιά του όταν ήταν 12, τι και αν κάθε Σάββατο παίζει μπρος σε χιλιάδες κόσμο, τι και αν από κάτω είναι τετάρτη στο an. Χαμός.
Πάθος, χαμός, ενέργεια, μηδέν ύφος και ένα γαμάτο χαμόγελο σε φάση καλή καρδιά ρε. Σε φάση Ty σου λέω το pin μου για να μη το ξεχάσω και κράτα αν θες τα κλειδιά από το σπίτι της αδερφής μου ρε. Και όποτε θες, ΟΠΟΤΕ ΘΕΣ, πάρε με να πάμε για μια μπύρα ρε. ΟΠΟΤΕ και για όσο θες. Και ας προτίμησες κάποιον άλλο να δεθείς με τη μονωτική ταινία, και ας πέταξες σε κάποιους άλλους την κιθάρα, και ας έκανες μόνο δυο (τρεις είπαν κάποιοι) φορές βόλτα στο ταβάνι του an. Ο Φαντασμένιος και τα ακραία μουσικά φαινόμενα (δηλαδή ο Φαντασμένιος) θα σε δοξάζουν γιατί με την ύπαρξη σου θυμίζεις πως στη μουσική δεν υπάρχουν μόδες πρωτοπορίες και στιλ. Και αν υπάρχουν εκατομμύρια μπάντες που βρωμάνε βαρεμάρα, αρκούν 80 λεπτά με τον άγιο να συνειδητοποιήσεις πως το Punk Rock μπορεί να είναι συναρπαστικό είτε είναι 1969, είτε 1989, είναι 2014 είτε 2028.
Punk rock "αυτά τα κάνει ο Ty Segall και πριν από 40 χρόνια οι Pixies". Θα μπορούσε κάποιος να πει (και το είπε) πως ήταν σαν greatest hits, για να έρθει ο Φαντασμένιος να πει πως δεν έπαιξε το would you be my love. Φοβερά πράγματα. Ρε Ty Segall τι στο θεό Frank Black κάνεις στο an; Γιατί δεν παίζεις headliner σε όλα τα φεστιβαλ της γης; Θα γίνει και αυτό αν βγάλει έναν ακόμα καλό δίσκο, δίνοντας αυτόματα στο Sleeper τον τίτλο "μια παρένθεση". Και αν δεν κάνει το μπαμ, και δεν γράψουν οι εφημερίδες για νέο Cobain ή νέο Jack White, ίσως να είναι για καλό. Όπως και να έχει θα έχουμε για πάντα το χαμό του You're The Doctor. Αμήν.
~~~~~~ο~~~~~~
Πριν τα χαζοχαμόγελα του Ty στη σκηνή βρέθηκαν οι σοβαρές (προς ψυχρές) φάτσες των Callas. Οι Callas σονικγιουθιασαν σονικγιουθικα. Και αυτό είναι καλό, γιατί ως γνωστόν, καλό και σονικ γιουθ πάνε μαζί. Επίσης είναι καλό να έχουμε τους δικούς μας σονικ γιουθ διότι δεν παίζει να δούμε τους αυθεντικούς ή σαηντ προτζεκτς αυτών. Και δεν είναι το θέμα πως έχουν διαλυθεί (κάποια στιγμή θα γίνει το ρηγιουνιον) όσο η απειλή να βγει ο σύριζα και να κλείσουν τα σύνορα ή να μείνει για 30 χρόνια ο Νικολάι Σαμαρεσκου.
3 comments:
1-2 τεστ. ήθελα να δω αν δουλεύει
μπορεί στα λάιβ να παίρνει κεφάλια (I'll take your word for it), όμως δισκογραφικά είναι μετρίως μέτριος.
Η μέρα που θα είναι headliner παντού, δεν αργεί... Οπότε όσα τέτοια live προλάβουμε. Και δισκογραφικά πάντως δεν τον λες μέτριο. Από τους πλέον παραγωγικούς, δεν κωλώνει πουθενά, κάτι ό,τι γουστάρει και μας αρέσει. Το sleeper ήταν ακουστικό διάλλειμα...
Post a Comment