ΔΙΚΑΙΩΣΗ. Ο ΑΝΕΝΔΟΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΜΕΝΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΝΕΟΠΟΣΤ ΠΑΝΚ ΜΟΔΑΣ ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ. Το Everything is alive των Slowide βγήκε #1 στη blogovisione και κάπως έτσι για πρώτη φορά η φανταλίστα έχει δίσκο επικυρωμένο από τους Έλληνες bloggers (sic).
Οι Slowdive επέστρεψαν μετά τον καλύτερο δίσκο του καταλόγου τους και το έκαναν όπως περίπου το είχαν κάνει και στα 90s. Τότε μετά το συγκλονιστικό Souvlaki κυκλοφόρησαν τον λιγότερο shoegaze δίσκο τους, Pygmalion. Το Everything is alive είναι το Pygmalion αυτού του αιώνα, ένας δίσκος που κοιτάει τη σύγχρονη ηλεκτρονική μουσική, απλά αυτή τη φορά το κάνει πιο διακριτικά. Εδώ δεν έχουμε τον Neil Halstead να ψάχνει με μανία διέξοδο στον 486 με windows 3.11, εδώ έχουμε μια μπάντα στην καλύτερη φάση της, να έχει όλο το χρόνο και όλα τα μέσα για να γράψει τον επόμενο δίσκο. Το αποτέλεσμα λοιπόν σίγουρα δεν είναι κατά Pygmalion πειραματικό αλλά είναι ιδιαίτερο. Που είναι το ιδιαίτερο;
Οι Slowdive επέστρεψαν μετά τον καλύτερο δίσκο του καταλόγου τους και το έκαναν όπως περίπου το είχαν κάνει και στα 90s. Τότε μετά το συγκλονιστικό Souvlaki κυκλοφόρησαν τον λιγότερο shoegaze δίσκο τους, Pygmalion. Το Everything is alive είναι το Pygmalion αυτού του αιώνα, ένας δίσκος που κοιτάει τη σύγχρονη ηλεκτρονική μουσική, απλά αυτή τη φορά το κάνει πιο διακριτικά. Εδώ δεν έχουμε τον Neil Halstead να ψάχνει με μανία διέξοδο στον 486 με windows 3.11, εδώ έχουμε μια μπάντα στην καλύτερη φάση της, να έχει όλο το χρόνο και όλα τα μέσα για να γράψει τον επόμενο δίσκο. Το αποτέλεσμα λοιπόν σίγουρα δεν είναι κατά Pygmalion πειραματικό αλλά είναι ιδιαίτερο. Που είναι το ιδιαίτερο;
Υπάρχει στο youtube ένα βίντεο με μια λαηβ εκτέλεση των Slowdive στο Golden Hair. Στην αρχή, στο πρώτο λεπτό η κάμερα δείχνει μια νεαρή κοπέλα με μπλε μαλλιά να κοιτάει τη σκηνή και να κλαίει με λυγμούς. Όλα αυτά ενώ το τραγούδι είναι ακόμα στην εισαγωγή, θέλει τουλάχιστον ένα λεπτό να αρχίσουν οι κιθάρες να παίζουν αυτή την μουσική που ξεκινάει σαν μικρό ποταμάκι από μια μικρή μελαγχολία και συγχορδία τη συγχορδία, πεταλάκι το πεταλάκι γίνεται ένας ωκεανός από τεράστια κύματα συναισθημάτων, η απόλαυση του αβάσταχτου πόνου, συναισθήματος, βάλτε ό,τι θέλετε. Αυτό σκεφτόταν, αυτό έβλεπε, η κοπέλα με τα μπλε μαλλιά να έρχεται κατά πάνω της.
Αυτό το "ιδιαίτερο" είναι η καρδούλα του Everything is alive. Από τα πρώτα δευτερόλεπτα του εναρκτήριου Shanty το βλέπεις να έρχεται, το prayer remembered είναι σαν διασκευή της διασκευής του golden hair, το skin in the game είναι σαν στιλέτο στην καρδιά αλλά τίποτα μα τίποτα δεν φτάνει σε αβασταχτότητα αυτό που κάνουν με τα φωνητικά στο chained to the cloud όταν από πίσω παίζει το καλύτερο τραγούδι που έχουν γράψει ποτέ οι portishead. Στο ενδιάμεσο παρεμβάλλονται δύο σχεδόν ποπ - για Slowdive ε- τραγούδια Kisses και Alife, ίσα ίσα να ρίξει το αβάσταχτο σε προ πάρτε τον καρδιολόγο τηλέφωνο επίπεδα.
Για να δούμε αν θα την βγάλουμε καθαρή το καλοκαίρι με δαυτους.
Υστερόγραφο: το εξώφυλλο είναι το καλύτερο τους ως τώρα. Κάθετος ο φάντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου