30 May 2013

#3412 χαμός | Thee Oh Sees στο an

Αν οι ψαγμένοι μουσικόφιλοι πριν δεκαφεύγα χρόνια έλεγαν ακούω Sarah records, τότε οι απόγονοι τους μάλλον θα λένε ακούω Sacred Bones. Το ακούω Sacred Bones (όπως και το ακούω Sarah records) χρησιμοποιείται προσχηματικά, ενώ στην πραγματικότητα προσδιορίζει ένα ευρύτερο φάσμα συγκροτημάτων με κοινή αισθητική. Το ακούω Sacred Bones κατά βάση σημαίνει ακούω νέα αμερικάνικα συγκροτήματα, τσακωμένα με την μουσική πρωτοπορία (sic) αλλά και συνάμα πολύ καλά διαβασμένα στο μάθημα "80s κιθαριστικά συγκροτήματα made in USA". Το οποίο με τη σειρά του σημαίνει προσπαθούμε να παίξουμε σαν τους αγίους Sonic Youth, Husker Du, Dinosaur Jr και λοιπούς όσιους μάρτυρες που μας πασάρανε τα μεγάλα μας αδέρφια. Και αυτό δεν είναι κακό. Το ακούω Sacred Bones δεν είναι κακό. Στα εγχώρια μάλιστα δεν θα ήταν άδικο αντί για ακούω Sacred Bones να λένε οι ψαγμένοι μουσικόφιλοι "ακούω arte fiasco". Δηλαδή η Arte fiasco πρέπει να έχει κάνει 15 φορές το λαηβ της χρονιάς. Απίστευτα στατιστικά. Και σκάνε προχθές φουριόζοι με τα παράσημα από το Primavera οι Thee Oh Sees. Με νέα δισκαρα το Floating Coffin και παίζουν στο an. Άντε τώρα να κάτσει ο Φαντασμένιος να θυμηθεί πότε έκανε λαηβ η arte στο an και δεν ήταν το λαηβ της χρονιάς. Θα ήταν πιο εύκολο να θυμηθεί πόσους ξένους έχει αλλάξει ο Αργύρης. Συνοψίζοντας οι Thee Oh Sees έβαλαν ακόμα ένα τικ στο ημερολόγιο με τα λαηβ της χρονιάς. Έχουν όμορφα κομμάτια, παίζουν με ενέργεια και έχουν γεμάτο ήχο (death by audio πεταλάκια αφού). Μάλλον όλο αυτό είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας που κάνουν  για να παίξουν τέλεια το πιο τέλειο τραγούδι των The Cramps. Άντε τώρα να πιστέψει ο κλασικός ο μαλάκας ο Έλληνας πως ο Φαντασμένιος δεν τα παίρνει από την arte fiasco. ΕΕ ναι ρε, τα παίρνει.

~~~~~~~~~~ο~~~~~~~~~~

 Η "κακή" εκπομπή όπως ντεφορμέ μεταδόθηκε την περασμένη Κυριακή από τον poplie.eu

20 May 2013

We are all fucked up | Plisskën 2013

Πως τα φέρνει η ζωή μερικές φορές; Σε αναγκάζει να πεις "ρε στημένο είναι"; Επί μια εβδομάδα όλο το ενθουσιώδες  Αθηναϊκό κοινό διχάζεται μπρος στο δίλημμα Κόρε Υδρο ή Plissken, αλλά όπως αποδεικνύεται μάλλον επί ματαίω. Έγινε το απίστευτο λοιπόν. Την ίδια μέρα και σχεδόν την ίδια ώρα το ενθουσιώδες  αθηναϊκό κοινό έβλεπε το ίδιο έργο σε άλλο σκηνικό. Την ώρα που οι gagariδes αντάλλασσαν αγκαλιές,  φιλιά,  και ιδρώτα με τον Παντελή, λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα οι plisskιδες έκαναν ακριβώς το ίδιο με τον τραγουδιστή των Fucked Up. Μάλιστα οι πιο σβέλτοι gagaριδες, αυτοί που ξέρουν σε ποιο ταξί πρέπει να μπουν είχαν την ευτυχία να αγκαλιάσουν και τους δυο ιδρωμένους τραγουδιστές. Ο Φαντασμένιος έχει την τιμή να γνωρίζει ένα τέτοιο άτομο, το οποίο προσπαθεί να πείσει να μην πλυθεί ποτέ ξανά. Οι Fucked Up πέρα από καλοί διασκεδαστέ είναι και εξαιρετικοί μουσικοί και το λαηβ τους είναι από αυτά που θα γραφτούν με χρυσά γράμματα στα αρχεία του ενθουσιώδους  αθηναϊκού κοινού. Θα μπορούσε να πει κάποιος πως είδαμαν την hardcore μεταφορά του επικού εκείνου λαηβ του Dan Deacon. Μεγάλο πράγμα να μπορείς να πείσεις τον θεατή πως αποτελεί μέρος της φάσης.

Η πεμπτουσία στα της μουσικής είναι το λαηβ. Ο Φαντασμένιος πάντα ήταν σκεπτικός με τους μη αγοραφοβικούς μουσικόφιλους που δεν πάνε σε λαηβ. Εκτός αν πρόκειται για τους Death Grips όπου ο άνωθεν συλλογισμός αντιστρέφεται. Μετά και την εκ Παρισίων εμπειρία ο Φαντας τραβά μια κόκκινη γραμμή πέρα από την οποία είναι οι Death Grips. Μόνο αισχρή μπορεί να χαρακτηριστεί η συντονισμένη προσπάθεια να εισέλθει η καγκουρίλα στα του αλτερνατιβ ενθουσιώδους αθηναϊκού κοινού. Κανένας μουσικόφιλος σε λαηβ των Death Grips (Με φωνή Ελένης Λουκά).

Κάποιος πρέπει να πει κάποτε πως το φεστιβάλ είναι ένα καπιταλιστικό κατασκεύασμα που σκοτώνει τη μουσική. Σου τσαμπουνάνε 322 ονόματα, θες να δεις τα 300 και μετά βίας βλέπεις τα 8 και σε έχουνε και έρμαιο και λυσσάρη για την επόμενη χρονιά. Εδώ είναι η μαγκιά του Plissken και για αυτό βγήκε ένα από τα 10 καλύτερα φεστιβάλ. Σου τσαμπουνάει τα 322, εσύ ξέρεις τα 3, θες να δεις το 1, τελικά βλέπεις 8 και είσαι χορτασμένος. Αυτό που πρέπει να βελτιώσει το Plissken είναι τα πρώτα ακτς. Δηλαδή καλά κάνανε οι κύριοι Plissken και φέρανε τους Girls Names (σίγουρα μαγνητίστηκαν από αυτή την ποσταρα)  αλλά 6 το απόγευμα με το φραπέ στο χέρι δεν γίνεται δουλειά. Καλό το πρηβιου αλλά ας ελπίσουμε σε χειμωνιάτικη επίσκεψη σε καμιά υπόγα να παίξουν και τα παλιά που δεν έπαιξαν (bury me, i lose) να παίξουν και όλο το καινούργιο μπας και καταφέρουν να μπουν στην 30αδα της μπλογκοβισιον.

Και για το τέλος ένα ερώτημα που βασανίζει τον Φαντασμένιο μετά την έκτακτη εμφάνιση του boy το Σάββατο. Είναι ο Boy o Νταλάρας του αλτερνατιβ  ενθουσιώδους αθηναϊκού κοινού;

~~~~~~~~~~ο~~~~~~~~~~ 

Ακολουθεί η συλλεκτική (John Sexfous τοπ-5 για space exploration) και άκρως γραφική (με 15λεπτο παραλήρημα για Swans) χτεσινή εκπόμπα όπως μεταδόθηκε από τον http://poplie.eu/  

18 May 2013

Ξεκαθάρισμα λογαριασμών | Swans 17.5 στο fuzz

Διακόπτουμε την κανονική ροή του προγράμματος γιατί μας καλεί η γαμημένη η επικαιρότητα δηλαδή το χθεσινό λαηβ των Swans στας Αθήνας. Όσοι κάναν google search "swans athens live review" καλό θα ήταν να προσπεράσουν. Αν επιμένετε, αν σας τρώει η περιέργεια ή έχετε χρόνο για χάσιμο ας διαβάσετε τουλάχιστον προσεκτικά την επόμενη φράση. Επόμενη φράση: Αυτό δεν είναι ένα τυπικό λαηβ ρηπορτ, είναι καταγεγραμμένες σκέψεις του Φαντασμένιου για τους Swans.

Με τους Swans ο Φαντασμένιος έχει μια σχέση απροσδιόριστη. Για παράδειγμα το Seer δεν μπόρεσε να το ακούσει ποτέ ολόκληρο, αλλά υπάρχουν κομμάτια που ακούγοντας τα ξανά και ξανά έμενε με το στοματάκι ανοιχτό. Σε κάθε ακρόαση ανακάλυπτε και κάτι καινούργιο.  Και μετά από τις αφηγήσεις όσων τους είδαν το 2011 (λάηβ το οποίο ο Φάντας Dan Deacon βλακωδώς έχασε) ήταν επιτακτική ανάγκη να τους δει. Να τους δει τώρα στην Seer εποχή και να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα.

Μπερδεμένιος ο Φαντασμένιος γιατί όλοι μίλαγαν για σαματά db και ματωμένα αφτιά. Στην πραγματικότητα οι ωτοασπίδες ήταν προαιρετικό αξεσουάρ και μετά βίας μπήκαν στα χαμηλά της κλίμακας MBV (να μην ξεχνιόμαστε εε!). Κρίμα τα orange βουνά.

Στα της σκηνικής παρουσίας ήταν λίγο πιο κουλ από επιθεώρηση στο θέατρο περοκέ. Ο Gira όταν δεν φύσαγε τη μυτούλα έπαιρνε ύφος του στυλ "μην με ενοχλείται τώρα μιλάω με τα τσάκρα μου". Ήπιε μισή μπίρα και έκανε επιτυχημένα δυο άλματα με βαθμό δυσκολίας 2.3. Oι Westberg και Hahn έπαιζαν σε φάση άντε να τελειώνουμε ενώ οι νέοπες του ρηθμ σεξιον όταν κοίταζε ο Gira ίδρωναν τη φανέλα παίζοντας τους δυο ρυθμούς που ξέρουν και όταν γύριζε την πλάτη το αφεντικό λούφαραν (ο μπασίστας ήπιε 2 ισοτονικά).  Ήταν και ο τρίχας που στην παρουσία του εκφράζεται το κενό μεταξύ Swans και Φαντασμένιου. Δηλαδή τα lord of the rings βιολιά, πνευστά, κρουστά σε συνδυασμό με  αυτό το παρουσιαστικό.

Ενθουσιασμένιος ο Φαντασμένιος όταν προς το τέλος η μπάντα του πήρε το μυαλό με ένα αυτοσχεδιαστικό παραλήρημα με μαέστρο τον Gira. Μετά το βλέμμα πήγε στον τρίχα και το μυαλό επέστρεψε στο χαβαλέ. Η μπάντα αποχαιρέτησε με όλε όλε και ένα god bless you του Gira που μάλλον βάζει τελεία στη σχέση Swans-Φαντασμένιος. Υπάρχουν αγεφύρωτες  θεμελιώδεις διαφωνίες σε θέματα αισθητικής (από το καπέλο του Gira ως το εξώφυλλο του Seer) και ιδεολογίας (ούτε θεοί, ούτε τσάκρα).

~~~~~~~ο~~~~~~~ 

Αύριο 4-6 στον poplie.eu ακραίος ραδιοφωνικός σχολιασμός για Swans και Plissken. 
 

16 May 2013

Is this and yes | m b v όνειρο

να πεις στο διπλανό πως νιώθεις περίεργα. Είναι στιγμές που η ένταση σου σκουντά το στέρνο σαν να βλέπεις το brazil σε χίλια καρέ το δευτερόλεπτο και είναι στιγμές που μέσα στο χαμό δημιουργείται μια μοναδική ατμόσφαιρα. Σαν να μη σείεται ο κόσμος όλος, σαν να είσαι σε όνειρο. Πού είχαμε μείνει όμως; Είναι δύσκολο να περνάς μια πόρτα μετά από τόσα χρόνια και να έχεις κάτι καινούργιο να πεις. Δηλαδή να κάτσεις στον καναπέ με την πάλαι ποτέ και να της πεις αυτό που τόσα χρόνια δεν είχες πει ποτέ. Δεν είναι ότι δεν το είχες, αλλά απλά δεν μπήκες ποτέ στη διαδικασία. Στην πραγματικότητα όσοι σε ξέρουν πιστεύουν πως σίγουρα έχεις εκφραστεί με αυτό τον τρόπο στο παρελθόν. Πόσο στιλάτη είναι η επιστροφή όταν επανευφερίσκεις κάτι που δεν έκανες ποτέ. Πόσο πλάκα έχει που στο 4ο τραγούδι οι My Bloody Valentine αποτείουν φόρο στους θαυμαστές τους (από τους  Stereolab ως τους Belong).  Και πόσο γλυκιά η αντίθεση της σούπερ παραγωγής με το απλό και το λιτό αλά Is this and yes (από τον τίτλο ως τους ανύπαρκτους στίχους). Πού είχαμε μείνει; Α στο

~~~~~~~~~~~ο~~~~~~~~~~~

Τα πέτρινα χρόνια των MBV αυτό το site ήταν το μόνο καταφύγιο των Σιλντικών..

15 May 2013

Who Sees you | m b v εμπειρία

Τυχεροί σίγουρα όσοι δουν για πρώτη φορά λαηβ τους My Bloody Valentine. Εκεί που τερματίζουν όλα τα ξίδια και τα ναρκωτικά ξεκινά η εξωσωματική εμπειρία λαηβ των My Bloody Valentine. Και τα λέει και τα γράφει χρόνια τώρα ο Φαντασμένιος [λινκ]. Και μπορεί οι MBV να έχουν γράψει μερικούς από τους σημαντικότερους δίσκους όλων των εποχών αλλά τα λαηβ τους είναι το κάτι άλλο, είναι πέρα από τη μουσική. Για παράδειγμα το τραγούδι Who sees you θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένα συνηθισμένο τραγούδι (στα πλαίσια των mbv πάντα) αλλά πάνω στη σκηνή με τον ντραμερ να κοπανιέται και τον Shields να τα κοκκινίζει όλα θα είναι σκέτος πανζουρλισμός. Και πάνω στο σολάρισμα και στα φιντμπακ εντελώς ανατρεπτικά και απότομα τελειώνει. Ίσως η μοναδική ευκαιρία να πεις στο διπλανό πως 

~~~~~~~~~~~~~~~o~~~~~~~~~~~~~~~

Ο Kenvin Shields έχει βάλει το χεράκι του και στο νέο δίσκο των primal scream. Και όπως είναι ευρέως γνωστό οι κιθάρες στις οποίες βάζει το χεράκι του παίρνουν φωτιά..

Only Tomorrow | m b v πραγματικότητα

..η ώρα να πει το κατιτίς του για το νέο δίσκο των My Bloody Valentine ο Φαντασμένιος. Το Only Tomorrow το έβαλε ο Shields για να μην εμφανιστεί ο κλασικός ιντερνετάκιας που ακούει 16sec από κάθε δίσκο και βγαίνει και λέει "χάλια είναι, το χάσανε και το γύρισαν στου πειραματισμούς". Δυστυχώς δεν μπορείς να τα έχεις όλα και για να γλιτώσεις τον ένα λινκάκια, πρέπει να καλωσορίσεις τον άλλο που θα πει "χάλια είναι, τα ίδια παίζουν". Πριν σκάσουν οι χαλασμένες μελωδίες ή τα χαρακτηριστικά φωνητικά της Μπελίντας, από τον τίτλο και μόνο ξέρεις πως πρόκειται για ένα τυπικό My Bloody Valentine  της loveless εποχή τραγούδι. Οι γνωστές διαστημικές κιθάρες παρέα με τα πειραγμένα τύμπανα (θα μπορούσαν να είναι ένα τραγούδι από μόνα τους) και τις Shields σαμπλαρομαγείες (ακόμα ένα τραγούδι από μόνο του) δημιουργούν ένα μπακραουντ που θα βουίζει τέλεια στο κεφάλι και μάλλον θα πιέζει και το στήθος στα λαηβ και σε επίπεδα άνω των 120db.. Τυχεροί σίγουρα όσοι

~~~~~~~~~~~o~~~~~~~~~~~

Σε άλλα νέα και σε άλλους ήχους, εδώ μπορείτε να βρείτε το νέο ep των Wise Lines. 
 

14 May 2013

she found now | η αρχή ενός m b v παραληρήματος

Είναι σημαντικό όταν έχεις χαθεί για καιρό να ξέρεις να επανεμφανίζεσαι. Δηλαδή δεν είναι η επιτομή του κουλ να έχεις ξεκουμπώσει το πανταλόνι ενώ χτυπάς την πόρτα της πάλαι ποτέ αγαπημένης. Περιμένεις να ανοίξει (μια κιθαριά σαν χαλασμένο μπιτ του Aphex Twin) και να επεξεργαστεί το θέαμα η μαντάμ (γκλαν γκλαν δυο κιθαριές αλλά Enio Morircone). Κατά την επεξεργασία χαρίζεις  κάτι μεταξύ χαμόγελου και μορφασμού (γκλαν γκλαν, πάρε ακόμα δυο κιθαριές αλά Enio Morircone) και με αιθέρια shoegaze φωνή λες "I wonder how that you find out", Αυτή θα πει "τι;" και εσύ με την ίδια shoegaze φωνή, σαν τα 22 χρόνια που λείπεις να είναι μια μέρα λες "you could be the one for me..".   Το λες δυο-τρεις φορές μέχρι που οι χτύποι της καρδιάς ανεβαίνουν απότομα (γκλαν γκλαν από επί δυο έως εις την έκτη οι κιθαριές αλά Morricone). Η στιγμή που περίμενες σχεδόν μια ζωή είναι τώρα.  Η φάση σου θυμίζει πολύ έντονα το Lost In Translation.  Ο χρόνος περνά σε λογαριθμική κλίμακα και είναι η ώρα για να

~~~~~~~~ο~~~~~~~~

Τα ακραία ραδιοφωνικά φαινόμενα όπως primal μεταδόθηκαν την περασμένη Κυριακή από τον poplie.eu


06 May 2013

το κατά Φαντασμένιο ανάγνωσμα

Το 2013 είναι η χρονιά  που όλοι θα βγάλουν δίσκο. Δηλαδή έτσι πρέπει να γίνει όταν βγάζουν νέο δίσκο οι My Bloody Valentine και οι Boards of Canada. Αν μάλιστα κυκλοφορήσουν νέο δισκάκι και οι Avalances, τότε μόνο η ανάσταση του Ian Curtis ή η αναγέννηση των καμένων κυττάρων του Lou Reed θα ενθουσίαζε τον Φαντασμένιο. 

Μέσα στο χαμό θα βγάλουν δίσκο και οι Sigur Ros, οι οποίοι έχουν σχεδόν μια δεκαετία να προσφέρουν ένα ρίγος, μια συγκίνηση, μια επιθυμία για ανέβασμα της έντασης. Πριν γίνουν βαρετοί και ντεμοντέ να θυμίσει ο Φανατσμένιος ότι κυκλοφόρησαν στα τέλη των 90s τον καλύτερο δίσκο των 00s και έκαναν το απίστευτο  δυο στα δυο το δυο χιλιάδες δυο με ένα ολοκληρωτικά μινιμαλιστικό αριστούργημα (άτιτλο φυσικά). Έκτοτε και με ελάχιστες εξαιρέσεις (τουτέστιν 4-5 τραγούδια μαξ)  κυριάρχησε το νιαούρισμα, και μια glamo lord of the rings placeboτίτιδα. 
Οι πρώιμοι  Sigur Ros ήταν μοναδικοί και μόνο καλοπροαίρετα μπορεί να αναφερθεί πως έμοιαζαν με τους Cocteau Twins ή τους Slowdive. Η  μεγαλοσύνη τους οφειλόταν στο ότι έπαιζαν πομπώδη μουσική με πανκ στιλ. Όποιος το καταλαβαίνει έχει καλώς, για τους υπόλοιπους σόρι αλλά δεν παίζει να γίνει εποικοδομητικός  διάλογος με τον Φαντασμένιο στο τέλος να λέει "συγγνώμη, έκανα λάθος, δεν εννοούσα αυτό". Βρίστε, πετάξτε χαλασμένα αυγά στην οθόνη, κάντε χαρντ ρεσταρτ, διαγράψτε το blog από το ιστορικό, κάντε μήνυση, καταγγελία στον ΟΗΕ, διάβημα στη διεθνή αμνηστία, διαμαρτυρία στον υπουργό, καταραστείτε, μουτζώστε. Ο Φαντασμένιος δεν αλλάζει γνώμη, αρπάτε το και σε μπολντ να το χωνέψετε Η  μεγαλοσύνη τους οφειλόταν στο ότι έπαιζαν πομπώδη μουσική με πανκ στιλ. Στην πραγματικότητα ο τρίτος δίσκος των Sigur Ros έπρεπε να έχει μια πιο πειραματική και ταυτόχρονα ακατέργαστη κιθαριστικά κατεύθυνση. Ευτυχώς που υπάρχει το EP των Μιλανέζων Bialogard με τίτλο Studies on Distance και μπαίνει ένα στοπ στα ακαταλαβίστικα του Φανταμαν. Τα έξι τραγούδια του δισκίου είναι η απάντηση στο πως ονειρευόταν τον τρίτο δίσκο των Sigur Ros.

 ~~~~~~~~~~~~ο~~~~~~~~~~~~

Τα ακραία ραδιοφωνικά φαινόμενα όπως  panpan μεταδόθηκαν μια εβδομάδα πριν το Πάσχα: