23 April 2008

fzero στο velvet bus tour

Η εβδομάδα Velvet Bus at Heraklion για τα ακραία μουσικά φαινόμενα κλείνει με τρόπο καλλιτεχνικό. Ιδού η συναυλία μέσα από το φακό του Skantzman. Ο Skantzman είναι μέλος της φωτογραφικής ομάδας fzero που ιδρύθηκε πριν από μερικούς μήνες στο Ηράκλειο.




-----------//-----------

To μανιφέστο της f0 εδώ και φωτογραφίες εδώ.
Ένα ενδιαφέρον βίντεο
(από την bgwmg και τον clownbastard) με φωτογραφίες της ομάδας σε 2 μέρη:

22 April 2008

Velvet Bus στο Ηράκλειο ptII

Σε συνέχεια του προηγούμενου post η έκτακτη εμφάνιση των Υπνοβατών για το Velvet Bus στο Ηράκλειο αποκλειστικά στα ακραία μουσικά φαινόμενα:

sweet dreams

seven nation army

Οι Υπνοβάτες είναι μαθητές της τρίτης γυμνασίου.

---------//---------

Στο χθεσινό post και για την απότομη διακοπή του live o fantasmenios θέλει να προσθέσει αυτό που άκουσε από κάποιο από τα παιδιά του velvet bus: "πήγαμε σε όλη την Ελλάδα, πουθενά δεν έγινε αυτό.."

21 April 2008

Velvet Bus στο Ηράκλειο

Ο fantasmenios μετέβη προ μηνός στο Ηράκλειο για να πάρει το πρωτάθλημα με την Πανάθα, δεν του έκατσε, αλλά αποφάσισε να μείνει για να σώσει τουλάχιστον τον Εργοτέλη. Δυο μέρες πριν από τη μητέρα των μαχών έτυχε να περνά από την πόλη το velvet bus. Όπου velvet bus βεβαίως-βεβαίως η τουρνέ ανά την Ελλάδα των The Callas, The Boy, My Wet Calvin και Victory Collapse που ξεκίνησε μετά από το υπερπετυχημένο φεστιβάλ του velvet, το οποίο την τελευταία μέρα μάλλον συγκέντρωσε όλη την αλτέρνατιβ Αθηναϊκή κοινότητα (sic).

το Boy τραγουδά

Μετά από ψηστήρι του Thodoriskan ο fantasmenios πήρε τη μεγάλη απόφαση. Έβαλε στην άκρη κόμπλεξ, προκαταλήψεις και πήγε να δει τον Boy. Αλλά όπως έχει πει και ο άλλος σοφός Μένιος, ο Σακελλαρόπουλος, αν κάτι είναι γραφτό να γίνει τότε είναι γραφτό να γίνει. Μα το νόμο του Μέρφι μα την φράση του Κοέλιο, με το που μπαίνει ο fantasmenios στη συναυλία.. ο Boy ολοκληρώνει την εμφάνιση του θεαματικά και μάλλον επιτυχημένα αν κρίνω από την αντίδραση μιας κυρίας που φώναξε:"καλά που ζούμε; σε νοσοκομεία ζούμε;" Χάθηκε η ευκαιρία, και δυστυχώς-δυστυχώς ο fantasmenios θα συνεχίζει να κράζει το έρμο το Boy..

Οι My Wet Calvin (η εμφάνιση μανιτάρι έκλεψε την παράσταση)

οι Callas..

Κατά τα άλλα η όλη φάση του velvet bus ήταν απλά γαμάτη. Πολύ κέφι, όχι όμως από τον κόσμο (που μιλώντας για Ηράκλειο απλά δεν υπάρχει) αλλά από τα ίδια τα μέλη των συγκροτημάτων που απολάμβαναν κάθε στιγμή τόσο πάνω στη σκηνή όσο και κάτω από αυτή. Μπράβο-μπράβο και πάντα τέτοια. Με τέτοια όρεξη και διάθεση χαβαλέ, γίνεσαι γραφικός αν πεις πως ο ήχος ήταν τραγικός ή άλλες τέτοιες μαλακίες.
Αποκορύφωση στο χαβαλέ όταν ανέβηκαν
εκτός προγράμματος στη σκηνή έπειτα από προτροπή των My Wet Calvin οι ντόπιοι 14χρόνοι Υπνοβάτες οι οποίοι με αρκετή αφέλεια και θράσος εκτέλεσαν [όπως θα δείτε στα βίντεο που ο fantasmenios θα ανεβάσει αύριο] τα Seven Nation Army και Sweet Dreams (του Manson όπως μας είπαν). Αποθέωση.

Οι Victory Collapse..
To Boy και στο βάθος στρούμφ

Οι Victory Collapse δεν ολοκλήρωσαν το set τους καθώς οι τοπικές αρχές θεώρησαν πως Παρασκευή βράδυ και ώρα 00:30 διαταράσσεται η τάξη. Ιστορική στιγμή, καθώς πριν από 31 χρόνια τέτοιες μέρες οι ίδιες αρχές κατέβασαν από τη σκηνή τους Stones! OK this is Heraklion. Μια πόλη που δεν έχει καν δικό της ΔΗΠΕΘΕ, που οι μπάτσοι έχουν όλοι μουστάκι και δεν υπάρχει περίπτωση να σε σεβαστούν αν δεν έχεις αγροτικό με φημέ τζάμι και καρότσα με θήκη για AK-47.

---------//---------

Από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια. Απόδειξη η παρακάτω συνομιλία του fantasmeniou με τους Υπνοβάτες στο μπαρ:

Fantasmenios: Τι ακούσατε και το γυρίσατε;

Υπνοβάτες: Τι εννοείς;

F: Πως και παίζετε τέτοια μουσική; Έχεις μεγαλύτερο αδερφό που ακούει τέτοια πράγματα;

Υ: Όχι όχι. Βασικά για κάτι γκόμενες το κάναμε..

F: Χμμ. Όλοι για αυτό το κάνουν..

Υ: Εσύ;

F: Τι εγώ;

Υ: Εσύ πως ξεκίνησες; Εσύ δεν είσαι που φόραγες το κοστούμι Superman;

F: Όχι όχι, δυστυχώς εγώ δεν παίζω τίποτα. Λες για αυτό να μην έχω γκόμενα;

(στο background το Boy γελάει..)


φωτογραφίες από τον τοπικό ήρωα.. Skantzman


17 April 2008

φάση άνοιξη


Μια πασχαλίτσα στο παράθυρο. Ένα ζουζουνάκι στο πληκτρολόγιο. Άνοιξη. Κάργα στην άνοιξη. Μιλάμε για τόση άνοιξη που έπιασε και τον fantasmenio. Αντί να κατεβάσεις από το ράφι τους χιλιοπαιγμένους Belle, ιδού στο κλιπ οι Βρετανοί Lucky Soul. Δίσκος ντεμπούτο από την Elefant το περυσινό The Great Unwanted. ΟΚ σιγά την ανακάλυψη ρε fantasmenie, ένα χρόνο μετά... χαίρω πολύ!

----------//----------

Εδώ ένα ενδιαφέρον κλιπ από το βραβευμένο bees.gr

14 April 2008

post rock Αθήνα

Συνέχεια με το λεξικό του fantasmeniou αυτή τη φορά με τον ειδικό όρο: post rock Αθήνα. Ο όρος post rock Αθήνα εμφανίζεται γραπτά για πρώτη φορά σε αυτό εδώ το παλιό κείμενο του fantasmeniou. Φημολογείται πως ο όρος γεννήθηκε από τους fieldmoon και fantasmenio έπειτα από την ανάγκη τους για να περιγράψουν την αυξημένη προσέλευση κοινού για κάθε post rock συγκρότημα που επισκέπτονταν τη χώρα μας*. H φράση μας παραπέμπει στο κλασικό "ερωτική Θεσσαλονίκη", ενώ μεταγενέστερος είναι ο όρος indie Πάτρα με τον οποίο όμως θα ασχοληθούμε σε επόμενο post. O post rock έρωτας γεννήθηκε στις αρχές των 00s με τους δεύτερους δίσκους των Godspeed και Sigur Ros αλλά κορυφώθηκε το 2003 με τα 3 απανωτά live σε διάστημα τριών μηνών από τα top ονόματα του είδους: Godspeed (sold out), Mogwai (σχεδόν sold out) και Sigur Ros (γεμάτο το θέατρο βράχων). Από τότε 3 στα 4 Ελληνικά συγκροτήματα παίζουν post rock μιξάροντας τις επιρροές τους από τα παραπάνω συγκροτήματα. Και όταν λέμε επιρροές μη ψαρώσει κανείς και νομίσει πως μιλάμε για μουσική όπου έτσι και αλλιώς τα περιθώρια να ξεφύγει κάποιος είναι στενά (βλ. και θεώρημα Ξαγά: πως οι Explosions έχουν ουσιαστικά ένα μόνο τραγούδι) αλλά για σκηνική παρουσία. Έχομε και λέμε: ένας να κάθεται, ένας φοράει σκούφο (και ας έχει 30 βαθμούς), ένας να έχει μούσι και λίγη φαλάκρα, όλοι μαζί κοιτάμε επαναστατικά με ύφος του στιλ μας έχει γαμίσει η ΝΔ με το ασφαλιστικό και τι απέγινε ο έρμος ο Mumia..

----------//----------

Ήταν ένα σαββατιάτικο απόγευμα του 2001 όταν ο Μπάρλας έπαιξε στην τρίωρη εκπομπή του στον Rock FM όλο το Lift Yr Skinny Fists Like Antennas to Heaven! Τη Δευτέρα το Metropolis είχε ξεπουλήσει..

*π.χ. πέρσι οι MONO γέμισαν το An Πέμπτη βράδυ ανήμερα του Αγίου Νικολάου

10 April 2008

δελτίον τύπου

Στην παράδοση που θέλει μεγάλα συγκροτήματα (Slint, Sonic Youth) να παίζουν live αυτούσιους ιστορικής σημασίας δίσκους (spiderland, daydream nation).. και οι Mogwaiδες που θα παίξουν φέτο το young team (ουάου!) στου Summercase

----------//----------

τούτοι εδώ ούτε στο μυαλό του fantasmeniou να ήταν:

08 April 2008

Hans Christian Andersen

Ακόμα μια ανταπόκριση του καλού φίλου των ακραίων μουσικών φαινομένων Fieldmoon από τα Λονδίνα...

-------------//-------------

Efterklang , Queen Elizabeth Hall , Southbank Centre , Wendesday 02 April 2008


Κάποτε σε ένα σπίτι γεμάτο μουσικά όργανα κοντά στην Κοπεγχάγη παγιδεύτηκαν 8 παιδιά. Τα παιδιά αυτά δεν είχαν ακούσει ποτέ μουσική στην ζωή τους, δεν ήξεραν να παίζουν ούτε δύο νότες στη σειρά και άρχιζαν να περιεργάζονται δειλά δειλά τα όργανα. Κάποιο προτίμησε την κιθάρα , άλλο τα τύμπανα , άλλο τα πνευστά , άλλο δεν ήξερε τι να πρωτοδιαλέξει …

Ένα πρωί, ένας κύριος ονόματι Leaf αποφάσισε να τους αφήσει ένα πικάπ και πάμπολους δίσκους από όλα τα είδη μουσικής. Τα παιδιά αποκομμένα από τον κόσμο και μην έχοντας κανέναν να εππηρεάσει τις προτιμήσεις τους , άκουγαν με προσήλωση όλους τους δίσκους έναν προς έναν . Κάποια στιγμή όλοι οι ασυνάρτητοι ήχοι που δημιουργούσαν, ως δια μαγείας, έγιναν κάτι ενιαίο που ακουγόταν πέρα από το μικρό σπίτι στο οποίο πλέον κατοικούσαν.

Με το καιρό διάφοροι περαστικοί στεκόντουσαν για ώρες έξω από το σπίτι και τα άκουγαν να παίζουν. Μέσα σε όλους τους περαστικούς ήταν και η Βασίλισσα η οποία μην έχοντας ξανακούσει κάτι παρόμοιο αποφάσισε να τα καλέσει στην αυλή της. Τα παιδιά φόρεσαν το καλό τους καφέ παντελόνι και το καλό τους άσπρο πουκάμισο και αποφάσισαν να τιμήσουν την επιθυμία της Βασιλλισας . Ο Leaf μη έχοντας ακόμα ολοκληρώσει την αποστολή του αποφάσισε να φέρει κόσμο από όλα τα μήκη και πλάτη της γης .

Η μυσταγωγική μουσική τους έδενε απόλυτα με τους ήχους του ποταμού , με τα μπλε παράξενα δέντρα , με τον καθεδρικό ναό στην απέναντι όχθη … Οι επισκέπτες της αυλής ένιωθαν ιδιαίτερα τυχεροί που ζούσαν αυτήν την εμπειρία …. Διάφοροι “ειδικοί” καθ’ όλη την διάρκεια που τα παιδιά έπαιζαν προσπαθούσαν μάταια να βρουν τρόπο να κατηγοριοποιήσουν την μουσική τους , να βρουν τις επιρροές τους, να εκλογικεύσουν αυτό που ακούγανε αλλά τελικά αφέθηκαν και αυτοί, ανήμποροι να κάνουν και να σκεφτούν οτιδήποτε άλλο … Στο τέλος σηκώθηκαν όρθιοι και τα χειροκρότησαν … Ένας από αυτούς τελικά δεν άντεξε και τους ζήτησε μετά να περιγράψουν τα τραγούδια τους. Ένα από τα παιδιά απάντησε ευγενικά :

“These songs are a huge parade moving past the listener – each section creating a new experience, an individual room of a house. Yet all the elements fit together, so you get a sense of the entire structure as the elements shift and coalesce.”

By Fieldmoon

04 April 2008

fantasmenios σπίκινγκ

Είμαι η ποιητική διάθεση του fantasmeniou: «Πολύ καλός ο δίσκος των Fuck Buttons. Street Horrrsing ή όταν ο θόρυβος συναντά τη μελωδία».

Είμαι η νοσταλγική διάθεση του fantasmeniou: «90s are back λέμε. Απλά άκου το φετινό Walk it Off των Tapes `n Tapes».

Είμαι η έκτη αίσθηση του fantasmeniou: «η Καλομοίρα θα πάει χειρότερα και από τον Ρακιντζή στη Eurovision»

Είμαι τα νεύρα του fantasmeniou: «παρά την απουσία μου οι Silver ήταν λέει εξαιρετικοί».

Είμαι η σωστή κρίση του fantasmeniou : «καλά έκανα και δεν πήγα, δεν αντέχω άλλο να βρίσκομαι σε μέρη που εκμηδενίζουν την απόσταση μεταξύ ενεργητικού και παθητικού καπνιστή».

Είμαι η αιώνια απορία του fantasmeniou : «κιθαρίστας ή ντράμερ»;

---------//---------

για δείτε και αυτό