Δεν ήρθε ποτέ η επιτυχία και λογικά δεν θα έρθει ποτέ, οπότε τούτο το μπλογκ παραμένει ένα μουσικό (σε πρώτο επίπεδο) ημερολόγιο. Δεν έχει και fb ο Φαντασμένιος, αλλά και να είχε άχρηστο θα ήταν, καθώς όταν πάει στα λαηβ το κινητό μένει στην τσέπη. Πάμε λοιπόν για μια μίνι ανασκόπηση των συναυλιών του Οκτωβρίου.
09/10/16 έπαιξαν στη Στέγη οι Dwarfs of East Agouza, το σχήμα δηλαδή του Alan Bishop με τον Sam Shalabi και ενός ακόμα πιο άγνωστου. Πειραματισμοί και αυτοσχεδιασμοί σε φάση ανήκουμε εις την δύσιν, τίποτα το φοβερό, αλλά κάποιοι (μια δημοσιογραφάρα) είδαν τους Agouza να χτίζουν και να παρουσιάζουν ένα κόσμο που σε κάποιους θα αρέσει και σε κάποιους όχι (sic). Απόψεις. Το θέμα εδώ δεν είναι η μπάντα αλλά ο χώρος. Οι μισοί θεατές, όχι οι στεγαίοι, αλλά αυτοί που θα πήγαιναν όπου και να ήταν το λαηβ είναι σχεδόν σίγουρο πως μόνο στη στέγη μπορούν να παρακολουθήσουν ολόκληρο σετ χωρίς να βγάλουν κιχ.
Είναι σαν ξένο έδαφος η στέγη, ή μάλλον καλύτερα ένα ταξίδι στον σουρεαλισμό. Δηλαδή ξεκινάς από το σπίτι, ξεπαρκάρεις το αμάξι από το πεζοδρόμιο, περνάς δυο κόκκινα, σκοτώνεις δυο πεζούς, βρίζεσαι με τη μισή Αθήνα, παρκάρεις πάνω στη ράμπα και μπαίνεις στη στέγη και είσαι με ένα ευχαριστώ και ένα παρακαλώ όλη την ώρα, μια ευγένεια, μια κουλτούρα, παίζει να πλένεις και τα χέρια στην τουαλέτα.
10/10/16 Girls Names στη Death Disco, το 3ο λαηβ των Ιρλαδών πρώην dream poppers και νυν post punkers. Στην πραγματικότητα έπιασαν τοπ απόδοση όταν έπαιξαν shoegaze. Τίμιο λαηβ για Δευτέρα βράδυ, δηλαδή αν ξαναέρθουν πας, αλλά χωρίς να ζαλίσεις και όλο τον περίγυρό σου.
14/10/16 Lorelle Meets The Obsolete στη Death Disco. Το ντουέτο από την Γουαδαλαχάρα του Μεξικό, που όμως στις συναυλίες κατεβάζει πεντάδα, ξεκίνησε χαλαρά σε φάση τι σας φέραμε εδώ, έχουμε και εμείς συγκροτήματα που νομίζουν πως δεν ξέρουμε ποιους αντιγράφουν, αλλά μετά είπαν το What's Holding You? και fantasmenios meets the ravete.
21/10/16 Baby Guru στο An. Η μπίρα του an μυρίζει σαμπουάν και μετά το λαηβ των Guru ο Φαντασμένιος ήθελε να βάλει να ακούσει το kick out the jams των MC5. Όχι δεν είναι μια προσπάθεια για ψυχεδελικό γράψιμο, απλά όντως η μπίρα του an μυρίζει σαμπουάν ενώ και οι Guru κιθαρισμένοι βγαίνουν σκληροί, παραμένουν τοπ ρυθμικοί, χμ σαν να παίζουν οι Led Zeppelin χορευτική μουσική ένα πράγμα. Σουπερπαουερ.