30 June 2014

στο βούρκο με τους Dead Horse One

Ίσως να είναι το μουντιάλ, ίσως να είναι η σκόνη από την Αφρική, μπορεί να είναι και κάτι άλλο, αλλά το σίγουρο είναι πως κανείς δεν ενδιαφέρεται. Λάσπη. Τις προάλλες ο Φαντασμένιος έβαζε τραγούδια σε ένα από τα μπαρς του κέντρου. Χάλια αλλαγές, μια-δυο φορές κόλλησε και το σύστημα αλλά ο κόσμος εκεί. Λάσπη. Έπρεπε να ακουστεί ένα δυνατό LETS GET, LETS GET ROCKED για να γυρίσουν ένας-δυο και να πουν "ρε Φαντασμιξ τι βάζεις;". Λάσπη.

Αν η λάσπη ήταν μουσική, θα ήταν shoegaze. Μετά από αυτή την πρόταση, κανονικά ο Φαντασμένιος κάνει λογκ αουτ από το μπλογκερ και καταπίνει τον κωδικό. Αυτά παθαίνεις αν βλέπεις κάθε μέρα Μπακόπουλο. Κρίμα λοιπόν για τους Dead Horse One που ξεπέσανε σε τούτο το χαζό ποστ. Τουλάχιστον μπορούν να είναι χαρούμενοι γιατί σε αντίθεση με τον Φαντασμένιο και όλους τους λασπωμένους Φαντασμένιους της γης, τους φώτισε με έμπνευση το 2014. Ναι αυτό το ποστ όσο πάει γίνεται και χειρότερο, οπότε ας μπει μια τελεία σε μια δυο προτάσεις. Οι Dead Horse One κυκλοφόρησαν ένα πολύ καλό Shoegaze δίσκο με αναλογίες 50% Slowdive 30% Ride 12%λοιπά ψυχεδελικά 8%στάνταρ Indie. Στο δισκίον ξεκινάει με αυτό το ονειρικό , σε κάποια φάση υπάρχει τούτο το συμπαθητικό [λινκ], αλλά όλα τα ριπιτ της γης πάνε για αυτό το σπαρακτικό, το ποπ, το απλό, το σπουδαίο, το  ΤΙ ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ.

~~~~~~~~ο~~~~~~~~

ράδιο σόου


26 June 2014

rapid eye movement #94

 Είναι κανείς εδώ; Αν είναι κάποιος εδώ καλό θα ήταν να ξέρει πως το αγαπημένο συγκρότημα του Φαντασμένιου, ήταν είναι και θα είναι οι REM. Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο αν και δεν επιβεβαιώνεται από ανάλογη συχνότητα σχετικών ποστς. Το πρόβλημα είναι πως καμιά φορά έχεις να πεις τόσα πολλά και θες να τα πεις τόσο καλά που τελικά καταλήγεις να μη λες τίποτα. Για να ξεκολλήσει λοιπόν ο Φαντασμένιος αποφάσισε να δράσει ομοιoπαθητικά. Θα τα γράφει λίγα, θα τα γράφει χάλια και θα τα γράφει συνέχεια. Με άλλα λόγια ξεκινάει ένα διηνεκές αφιέρωμα στους rem με μικρά ποστ στα οποία ο Φαντασμένιος θα αναφέρει αγαπημένες πληροφορίες χωρίς τη βοήθεια των ιντερνετς αλλά μονάχα από μνήμης. Κατά συνέπεια ενδέχεται πολλές από τις πληροφορίες να είναι λάθος

 ~Οι REM έχουν κάμποσα περίεργα βιντεοκλίπ, αλλά σίγουρα το πιο σούπερ αντιεμπορικό είναι αυτό το Fall on me. Είναι 1986 και θα χρειαστούν πάνω από 15 χρόνια για να γίνουν της μόδας τα αρτι κλιπς. Για να κερδίσουν κάποιο airplay στα MTV του κόσμου, οι REM είπαν στους δημοσιογράφους πως το βιντεοκλίπ είναι ένα έργο του διάσημου αβαντ γκαρντ σκηνοθέτη Ρινκ Γκοντεσταπλ, ο οποίος έστησε και τα πολύπλοκα σκηνικά. Στην πραγματικότητα το κλιπ γύρισε ο ίδιος ο Stipe και εκτός από τα φλου πλάνα ενός σκουπιδότοπου έχει και τους στίχους του τραγουδιού σε μια προσπάθεια να ειρωνευτεί όλους αυτούς που έγραφαν πως δεν καταλαβαίνουν τι τραγουδάει.  

13 June 2014

Η μεγαλύτερη μετακίνηση σμαρτφοουν στην Ελλάδα | Plissken 2014

success story
Μετά από πέντε χρόνια ύφεσης κοπήκανε τα τριημεράκια, κοπήκανε και τα φεστιβαλάκια στα εξωτερικάκια. Έτσι στο μοναδικό σοβαρό φεστιβάλ ήταν λογικό να πάνε όλοι. Πιο σωστά όλοι οι Έλληνες που ξέρουν τι είναι το pitchfork. Σχεδόν απαρτία αυτών που λένε όλους τους άλλους χίψτερς (και όλοι οι άλλοι αυτούς  χιψτερς), και θα γινόταν ο σούπερ πανζουρλισμός αν το φεστιβάλ είχε ένα πιο εύκολο όνομα καθώς αρκετός κόσμος χάθηκε ρωτώντας εις μάτην ταξί και περίπτερα για το plikssen.   
Χαρούμενοι οι διοργανωτές που είχε κόσμο, χαρούμενοι αυτοί που πούλαγαν τα σουβλάκια 3 ευρώ την πρώτη μέρα και 3,5 τη δεύτερη, χαρούμενοι αυτοί που πούλαγαν την μπύρα στο μεγάλο ποτήρι 3 ευρώ στο main stage και ακόμα πιο χαρούμενοι αυτοί που 100 μέτρα πιο πέρα την έδιναν στην ίδια τιμή αλλά σε μικρό ποτήρι. 

έπαινοι συμμετοχής
Αριστείο στους πρωτοεμφανιζόμενους A Victim of Society που έπαιξαν τόσο δυνατά που ανάγκαζαν σε γρήγορη επιστροφή όσους τους εγκατέλειπαν για το main stage και τους νωθρούς Girls Vs Boys. Νωθρός ήταν ο ήχος γεγονός που επιβεβαιώθηκε στο πιο απαιτητικό λαηβ των wild beasts. Βραβείο τιμιότητας "Τάσος Πάντος" στους 65dos οι οποίοι όσες φορές τους έχει δει ο Φαντασμένιος παίζουν στο 100%. Ιδανικοί συνοδοιπόροι οι Fuck Buttons που κάθε φορά είναι και καλύτεροι. Δεν είναι πως παίζουν καλύτερα, όσο το ότι εμπλουτίζουν το setlist με τα 1-2 επικά τραγούδια του εκάστοτε νέου δίσκου (χαίρε Hidden XS). Και θα μιλάγαμε για το γεγονός της δεκαετίας, άξιο να παραδώσει ο Φαντασμένιος την ακοή του αν μετά από όλα αυτά βγαίνανε και οι Mogwai.

Μια μέρα πριν οι χειμερινοί κολυμβητές παίξουν την κόρη του βουνού για τον Φαντασμένιο
Βραβείο ποζεριάς στον κιθαρίστα των crocodiles. Ειδικό βραβείο Inside Llewyn Davis στον συγκινητικό Damien Jurado. Ο Jurado πήρε και το βραβείο "τι καλά περνάτε εδώ" και για να καταλάβει τη μαλακία που είπε, το βραβείο θα του απονεμηθεί από τον νέο υπουργό πολιτισμού κ. Τασούλα. Απογοήτευση του διημέρου ή πιο σωστά ανεκπλήρωτες οι μεγάλες προσδοκίες για κακό χαμό από τους Wooden Shjips. Είναι που είχαν διαπρέψει στο προηγούμενο μουντιαλ (λινκ), αναγκάζοντας μας τότε σε ανάρμοστο mosh pit, τουτέστιν να σπρώχνουμε κουλ συντάκτες της lifo. Οι Black Lips είχαν παίξει μπρος σε 200 άτομα το 2008 αλλά ας όψεται η μεγάλη επιτυχία των acid babu Jesus στην Αμερική που τους έκανε μάγκες και είχαν τη χαρά να κάνουν όλο το main stage να χοροπηδά στο κλασικό πια Bad Kids. Βραβείο ζεν σε όσους ξημέρωσαν για να δουν τους Mount Kimbie,  οι οποίοι ακόμα και με ένα εκατομμύριο προβλήματα στην πλάτη έδειξαν πως ήταν το πιο φρέσκο σχήμα του φεστιβαλ. 

Πολλά gigabyte φεστιβάλ
Τα παιδιά της διοργάνωσης υπερευγενικά, τα μέρη για να αράξεις σούπερ, το κλαμπ στεητζ αντί για boiler room ήταν smoke room, οι τουαλέτες δράμα, άπειρες φωτογραφίες, δεν είχε τσάμπα παγωτά και το βραχιολάκι ήταν άνετο. Στα εισιτήρια δεν είχε ουρά, αλλά είχε στις προσκλήσεις (η μεγαλύτερη μετακίνηση ρηβιουερς στην Ελλάδα). Μια χαρά ήταν και μακάρι να γίνεται κάθε χρόνο γιατί η επόμενη και καλά προχώ επιλογή είναι οι Simple Minds. 

~~~~~~~~~~~ο~~~~~~~~~~~

σχετική εκπομπή

06 June 2014

ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ στον Πειραιά | του αη Ty Segall anήμερα

Χθες το βράδυ εμφανίσθη για δεύτερη φορά στας Αθήνας ο πολιούχος του blog δηλαδή μπλογκιούχος o αη Ty Segall ο πανζουρλιστής. Ο αη Segall, μεγάλη η χάρη του, ήταν για ακόμα μια φορά απολαυστικός. Ενώ άλλες μπάντες θέλουν τον Ερμή ανάδρομο, τα ποτά φτιαγμένα, τον κόσμο τέλειο, και 48 λεπτά να ζεσταθούν για να σου χαρίσουν δέκα λεπτά έντασης σκάει ο αη Ty με την παρέα του και το κάνουν να φαίνεται ε ύ κ ο λ ο. 
Τι και αν είναι σε φάση 8 λαηβ σε 12 μέρες (του έφυγε ένα χασμουρητό), τι και αν βγήκε στη σκηνή με το μπλουζάκι που του έκανε δώρο η γιαγιά του όταν ήταν 12, τι και αν κάθε Σάββατο παίζει μπρος σε χιλιάδες κόσμο, τι και αν από κάτω είναι τετάρτη στο an. Χαμός.
Πάθος, χαμός, ενέργεια, μηδέν ύφος και ένα γαμάτο χαμόγελο σε φάση καλή καρδιά ρε. Σε φάση Ty σου λέω το pin μου για να μη το ξεχάσω και κράτα αν θες τα κλειδιά από το σπίτι της αδερφής μου ρε. Και όποτε θες, ΟΠΟΤΕ ΘΕΣ, πάρε με να πάμε για μια μπύρα ρε. ΟΠΟΤΕ και για όσο θες. Και ας προτίμησες κάποιον άλλο να δεθείς με τη μονωτική ταινία, και ας πέταξες σε κάποιους άλλους την κιθάρα, και ας έκανες μόνο δυο (τρεις είπαν κάποιοι) φορές βόλτα στο ταβάνι του an. Ο Φαντασμένιος και τα ακραία μουσικά φαινόμενα (δηλαδή ο Φαντασμένιος) θα σε δοξάζουν γιατί με την ύπαρξη σου θυμίζεις πως στη μουσική δεν υπάρχουν μόδες πρωτοπορίες και στιλ. Και αν υπάρχουν εκατομμύρια μπάντες που βρωμάνε βαρεμάρα, αρκούν 80 λεπτά με τον άγιο να συνειδητοποιήσεις πως το Punk Rock μπορεί να είναι συναρπαστικό είτε είναι 1969, είτε 1989, είναι 2014 είτε 2028.  
Punk rock "αυτά τα κάνει ο Ty Segall και πριν από 40 χρόνια οι Pixies". Θα μπορούσε κάποιος να πει (και το είπε) πως ήταν σαν greatest hits,  για να έρθει ο Φαντασμένιος να πει πως δεν έπαιξε το would you be my love.  Φοβερά πράγματα. Ρε Ty Segall τι στο θεό Frank Black κάνεις στο an; Γιατί δεν παίζεις headliner σε όλα τα φεστιβαλ της γης; Θα γίνει και αυτό αν βγάλει έναν ακόμα καλό δίσκο, δίνοντας αυτόματα στο Sleeper τον τίτλο "μια παρένθεση". Και αν δεν κάνει το μπαμ, και δεν γράψουν οι εφημερίδες για νέο Cobain ή νέο Jack White, ίσως να είναι για καλό. Όπως και να έχει θα έχουμε για πάντα το χαμό του You're The Doctor. Αμήν. 

~~~~~~ο~~~~~~

Πριν τα χαζοχαμόγελα του Ty στη σκηνή βρέθηκαν οι σοβαρές (προς ψυχρές) φάτσες των Callas. Οι Callas σονικγιουθιασαν σονικγιουθικα. Και αυτό είναι καλό, γιατί ως γνωστόν, καλό και σονικ γιουθ πάνε μαζί. Επίσης είναι καλό να έχουμε τους δικούς μας σονικ γιουθ διότι δεν παίζει να δούμε τους αυθεντικούς ή σαηντ προτζεκτς αυτών. Και δεν είναι το θέμα πως έχουν διαλυθεί (κάποια στιγμή θα γίνει το ρηγιουνιον) όσο η απειλή να βγει ο σύριζα και να κλείσουν τα σύνορα ή να μείνει για 30 χρόνια ο Νικολάι Σαμαρεσκου.