29 June 2009

indie losers

Προειδοποίηση: Για την κατανόηση των παρακάτω απαιτείται η καλή γνώση των φράσεων: "Where's Fluffy?" και "Cosby sweater".

Άνοιξε την πόρτα και βγήκε έξω. Αισθήματα αγαλλίασης και ανακούφισης τον κατέκλυσαν. Είχε μόλις αποδράσει από μια μικρή κόλαση με κουστουμαρισμένους καλογυαλισμένους καθωσπρέπει ανθρωπάκους με ολίγη από σεβασμό στο Θεό και υπέρκοροι από κοινωνικό συμβιβασμό. Η δυνατή βροχή που έπεφτε θα τον ξέπλενε μέχρι να φτάσει στη στάση για το λεωφορείο. Αντί για το λεωφορείο όμως θα περάσει το αμάξι με με την πρώην του. Η αδύναμη στιγμή αυτής και ο αδύναμος κόσμος αυτού οδήγησαν σε σεξ. Λίγο μετά βρέθηκε στο σπίτι. Στάθηκε μια στιγμή και κοίταξε προς τη δισκοθήκη του. Ήθελε να ακούσει κάτι χαρούμενο με μικρή δόση δράματος, κάτι αστείο αλλά όχι γελοίο, κάτι που θα μπορούσε να είχε γράψει ο ίδιος. Μέχρι ο Malcolm να πει το πρώτο ρεφρέν του Red Travellin' Socks ακούμπησε το κουρασμένο του κορμί στη δερμάτινη πολυθρόνα.

Καθώς ο δίσκος έπαιζε, θυμήθηκε εκείνο το ατελείωτο βράδυ που μετά από σειρά γεγονότων κατέληξε να οδηγεί
το αγαπημένο του Yugo με την πρώην του στη θέση του συνοδηγού. Η αδύναμη στιγμή αυτής και ο αδύναμος κόσμος αυτού όλα έδειχναν πως θα οδηγούσαν σε σεξ. Πως αλήθεια βρήκε τη δύναμη να την παρατήσει; Μετά από όσα είχε υποφέρει, πως κατάφερε να την εγκαταλείψει τη στιγμή που το σεξαπίλ της έμοιαζε ακαταμάχητο; Αν ήταν σε ταινία τα Ballad of Fuck All, Made Up Your Mind, και κυρίως το απίστευτο Kiss at the Station του Malcolm θα είχαν καθοριστικό ρόλο στην πλοκή...

----------------ο----------------

Για indie losers ή μη ο Malcolm Middleton κυκλοφόρησε έναν ακόμα πολύ καλό δίσκο. Για σοβαρές κριτικές εδώ, εδώ και εδώ.

25 June 2009

Τόπος στα γερατειά | Breakfast At Sulimays


Που πάει αυτός ο κόσμος; Ο Joe η Ann και ο Bill σχολιάζουν τους νέους δίσκους των wilco, andrew bird ή παίρνουν συνεντεύξεις από τους fuck buttons και τους mogwai!

--------------o--------------

εδώ όλα τα επεισόδια της γεροντοπαρέας. (Link από fieldmoon)

22 June 2009

ο κοκκινοσκουφίτσος και τα link


  • Κάθε βράδυ 10-12 στο mojo παίζουν μουσική ο Τίμος και ο Μίμης. You Made Me Realise λέμε. Τέλος.
  • Κάθε μεσημέρι 2-4 στο mojo παίζει μουσική η pop Ματίνα.
  • Αυτό το βάζεις στο mp3 και ξεμπερδεύεις.
  • Στον φοβερό John Streckfous μπαίνεις και διαβάζεις φράσεις όπως "με συντελεστές μη συγκλίνουσες σειρές", "Γονιδιακά γραμμένος μαζοχισμός" , "βιτγκενσταϊνή φιλοσοφία" κ.α.

-------------ο-------------

Αν λείπει κάτι από τούτο το blog είναι η αυτοεκτίμηση. Όμως θα το ξεπεράσουμε και αυτό! 1η θέση στο google, 9η θέση στο yahoo και συνεχίζουμε..

20 June 2009

ejektismenios | Οι Pixies μεγαλώνουν γερά παιδιά


Οι Pixies μεγαλώνουν γερά παιδιά. Παρατηρώντας ο fantasmenios τον κόσμο που μάζεψαν στο Ejekt festival, είπε πως αποτελούν ακόμα το σοβαρότερο μέσο διάδοσης ενός κινήματος που ουσιαστικά καθιέρωσαν οι ίδιοι. Πιτσιρικάδες και πιτσιρίκες εν έτη 2009 να απολαμβάνουν ίσως την καλύτερη ως τώρα συναυλία της ζωής τους.
Το κίνημα indie, pop rock, alternative ή όπως γουστάρει να το αποκαλεί ο καθείς είναι εδώ ενωμένο δυνατό! Και όλα αυτά κουβαλώντας στην καμπούρα τους μειονεκτήματα που στη σήμερον ημέρα πολλές φορές θεωρούνται πιο σημαντικά και από τη μουσική την ίδια! Δεν είναι όμορφοι, δεν είναι νέοι,
δεν είναι καν κουλ, και όμως νέες και νέοι χτυπιόνταν και τραγουδούσαν όλους τους στίχους. Γιατί; Υπάρχει ένας και μόνο λόγος. Δεν έχουν γράψει ούτε ένα αδιάφορο τραγούδι. Για την ακρίβεια όλα είναι εν δυνάμει "το αγαπημένο σου τραγούδι". Μπορούν να παίζουν με τις ώρες χωρίς η παράσταση τους να κάνει "κοιλιά".

------------ο------------

Αν έχεις ξαδελφάκια ή αδελφάκια που νομίζουν ότι ροκ είναι οι Scorpions, ο Χατζηγιάννης ή οι Stavento.. τότε η μετάγγιση μερικών μεγκαμπιτς pixies στα mp3 τους μπορεί να είναι το πρώτο βήμα για ένα καλύτερο μέλλον!

15 June 2009

synchronismenios | 4 το πρωί δεν είναι πολύ αργά



"ο ψυχρός απολογισμός"


Οι στίχοι σίγουρα αποτελούν πολύ σημαντικό κομμάτι της λεγόμενης σύγχρονης μουσικής. Δεν χρειάζεται να είσαι μουσικολόγος για να απολαύσεις το αρμονικό δέσιμο της μουσικής και των λέξεων στο χτίσιμο δραματικών ιστοριών όπως στο Sister Dew των Deus ή το Schizophrenia των Sonic Youth. Με ελάχιστη φαντασία κλείνοντας τα μάτια, τα τραγούδια μετατρέπονται σε ταινίες μικρού μήκους.
Έτσι ακριβώς λειτουργεί το "He and She, angry enough to keep loving in the dark ages" των 2L8. Μπορείς να ζήσεις το δράμα του He μόνος στο σπίτι συντροφιά με το βιβλίο που έχει τα λόγια, τα σχέδια, τις σημειώσεις, το γράμμα του. Αν έδινες 1 ευρώ στον
fantasmenio για να γράψει κριτική για το δίσκο, πιθανόν αυτός να περιοριζόταν στην φράση κλισέ.. "η μουσική των 2L8 βρίσκεται σε ένα φανταστικό σταυροδρόμι.. εκεί που συναντάει ο Conor Oberst τους Godspeed you Black Emperor". Ο δίσκος είναι πολύ-δουλεμένος, ακούγεται ολόκληρος, και λογικά θα αντέξει στο χρόνο. Δεν θα ήταν υπερβολή να κυκλοφορεί με αυτοκόλλητο που θα λέει "Σε περίπτωση που δεν μείνετε 100% ικανοποιημένοι, σας επιστρέφουμε τα λεφτά σας".

"ο θερμός απολογισμός"

Ήταν τρις δεσποινίδες, με τσέλο, βιολιά θέρεμιν, ήταν δυο τυμπανιστές ένας κύριος κιθαρίστας και ένας κύριος με ένα περίεργο μπάσο. Και ήταν όλοι τους ασπρόμαυροι! Ήταν και ένας κλόουν που έπαιζε κιθάρα, τρομπέτα, πλήκτρα, σφύριζε, μίλαγε, χαμογέλαγε, ντρεπόταν, χαιρόταν, ούρλιαζε και ψιθύριζε. Ο κλόουν είναι ο φανταστικός "αόρατος" καλύτερος σου φίλος. Συμπεριφέρεται ακριβώς όπως θέλεις. Κάθε λέξη, κάθε νότα, κάθε βλέμμα είναι, για να νιώσεις αυτό που θέλεις να νιώσεις. Όλα είναι στη θέση τους. Για μια ώρα μπαίνεις μέσα σε ένα έργο τέχνης. Βιώνεις τη μετάβαση σε ακραία συναισθήματα, και σε καταστάσεις του μυαλού που μονό ευχάριστες δε λογίζονται. Είναι πολύ όμορφα όμως. Ταπεινά και όμορφα. Σίγουρα δεν είναι απλό του τύπου "να δούμε κάτι μέχρι να ανοίξει το μετρό..". Στο τέλος το παρατεταμένο χειροκρότημα σε επαναφέρει στη θεμελιώδη σου κατάσταση.

Πως θα ήταν άραγε αν αντί για το τυπικό δράμα αυτού και αυτής πραγματευόταν μια ιστορία όπως του "The Straight Story" ή του "Paris, Texas";

------------o------------

the night will never let them go
don't laugh
i see your face everywhere i look, yesterday i saw you on the moon
Josephine will you strangle me?
why?
let's blame the sun
No knowledge is any help, all is vanity
i am a stone
so, i finally quit my love, this is my last song
can't you see i am terrible tired?
i am moving to the sky
i confess i am selling dreams
i want to be left alone
ENOUGH!!
i am left undone
no we didn't fail as lovers
join the resistance, fall in love
i miss you like i miss you
soon i will, soon i will, soon i will.. ..disappear

pic via zeugolator

11 June 2009

yppah cisum


Στη λίστα των ονομάτων που παίζουν "ηλεκτρονική μουσική για φίλους της ροκ" παρακαλώ προσθέσατε και τους Yppah. Ο καλλιτέχνης έχει ήδη δυο δισκάκια τα οποία κυκλοφόρησαν από τη σπουδαία εταιρία Ninja Tune. Επιρροές από shoegaze, με αναφορές στους θεούς go team, ολίγην από hip-hop και έδεσε το γλυκό. Ανήκει στην κατηγορία των δίσκων που σε ενθουσιάζουν από την πρώτη ακρόαση, ίσως και από το πρώτο τραγούδι. Και μπορεί να μη σου αλλάξει ποτέ τη ζωή αλλά όποτε και όσες φορές βρεθείς αντιμέτωπος του σίγουρα περνάς καλά και δεν βαριέσαι.

Στον fantasmenio άρεσε ακόμα και το καινούργιο EP των CocoRosie. Πολύ χαρά μας έπεσε μαζεμένη! Εμ αυτά παθαίνει κανείς όταν βλέπει ζωντανά σε 10 μήνες τα αγαπημένα του συγκροτήματα (r.e.m., mogwai, sonic youth, mbv, και προσεχώς pixies)..

---------------ο---------------

Από αύριο synchronismenios με Tortoise και μεθαύριο ξημερώματα με 2L8. Δεν αντέχεται τόση ευτυχία πια.

08 June 2009

φανταθμένιος | μέρος Γ "είδα όλα τα συγκροτήματα εγώ, και ξέρω!"


Ήταν όλοι τίμιοι. Το primavera είναι ένα μεγάλο φεστιβάλ και σίγουρα όλα τα συγκροτήματα βάλανε τα δυνατά τους.
Οι Deerhunter ήταν χαρούμενα παιδιά με πολύ καλό ήχο και σωστή επιλογή τραγουδιών. Δεν θα είναι έκπληξη σε μερικά χρόνια να παίζουν αυτοί στη μεγάλη σκηνή που φέτος βρέθηκαν οι Yo La Tengo. Ναι αυτοί που παίξανε στη μεγάλη σκηνή του synch πέρσι. Τίμιοι και οι
Yo La Tengo που ξεκίνησαν ανάποδα.. τζαμάροντας!

Τίμιος και ο Neil Young, δηλαδή τι τίμιος; Είναι εμπειρία να βλέπεις ζωντανά τραγούδια ύμνους όπως
Rockin' In The Free World, Cortez the killer, Heart of Gold, Hey Hey My My (into the black)..

Τίμιοι και με αρκετούς θεατρινισμούς οι Shellac.
Κάθε σχόλιο για vaselines, spiritualized, saint etienne, aphex twin, και squarepusher θα ήταν τουλάχιστον άδικο καθώς έπαιζαν πριν ή μετά τους My Bloody Valentine.
Ιστορικό-συλλεκτικό το άθλιο-επεισοδιακό live των Wavves, που μάλλον διαλύθηκαν επί σκηνής [λινκ].
Το άλλο σούργελο ο Ariel ήταν και αυτός τίμιος και κεφάτος. Το φουστανάκι και το κραγιονάκι που φόραγε του πάνε, αλλά δεν του πάει το συγκρότημα. Το πήρε απόφαση ο φανταθμένιος και γνώμη δεν αλλάζει.
Παρατήρηση για τον κόσμο: πολύ στιλ ρε παιδάκι μου! Ούτε οι μουσικοί τέτοιο ζήλο για στιλ!

Στα ευχάριστα η παρέα με συνήθεις υπόπτους, με part time drunks, Άγγλους (πιο Άγγλους από τον Derbyshire), μουσικόφιλους χωρίς blog (αυτοί είναι οι καλύτεροι), Έλληνες του εξωτερικού και ντόπιους φαντασμένιους.. τα λέμε του χρόνου amigos...

-------------ο-------------

Εδώ η ανασκόπηση του συνοδοιπόρου mimi..

04 June 2009

φανταθμένιος | μέρος Β "κιθάρες, primaverismenios, sonic youth, αισθάνομαι.."


Μετά από δυο συνεχόμενα βράδια My Bloody Valentines εμπειρίας, ο φανταθμένιος εναπόθεσε όλες του τις ελπίδες για τη σωτηρία της επιθυμίας του για μουσική στους Sonic Youth. Σώσον Sonic Youth τον φανταθμένιο σου. Δηλαδή αν και αυτοί μοιάζουν με τιτίκες, τότε ο φανταθμένιος σβήνει τα mp3 του, πετάει τα cd του και μουσική τέλος.

Οι
Sonic Youth (για γήινοι) καλοί ήταν και ο φανταθμένιος φαντάζεται πως θα ήταν ακόμα καλύτεροι αν χρησιμοποιούσε τις προηγούμενες μέρες τις ωτοασπίδες του. Έστω και με λειψή ακοή λοιπόν, το σημαντικότερο συγκρότημα που δεν έχει διαλυθεί ποτέ έβαλε τον φανταθμένιο στην πρίζα. Τα καινούργια τραγούδια είναι τόσο καλά που στέκονται άνετα δίπλα σε παλιότερες αγαπημένες συνθέσεις, γεγονός που καθιστά αυτόματα τον καινούργιο δίσκο καλύτερο για το 2009. Ευτυχώς που ξέκοψαν με τον Jim O Rourke και σώθηκαν..

Η μαλακία με τους
Sonic Youth είναι πως έχουν τόσο πολλά και καλά τραγούδια, που για να φχαριστιθείς πρέπει το live να διαρκεί 5 ώρες.

--------------o--------------

Πριν τους youth έπαιζαν οι Deerhunter, οι οποίοι αποχαιρέτησαν με την ατάκα "ακόμα ένα θα παίξουμε.. για να προλάβουμε να πάμε στους sonic youth.."

01 June 2009

φανταθμένιος | μέρος Α "you made me realise τα πάντα όλα"


Λοιπόν μάθε μουσικούλα φίλε μου. Μάθε μουσικούλα. Έχεις εδώ τον φανταθμενιο να στα εξηγήσει ωραία. Άκου μάγκα μου λοιπόν και μάθε μουσικούλα. Που λες φίλε μου οι My Blondy Valentins, οι My Bland Velentines (πες το και έτσι) είναι απίστευτοι, είναι μοναδικοί είναι τεράστιοι. Δηλαδή για να καταλάβεις όταν παίζουν ζωντανά πέφτουν τα τσιμέντα. Τι blogs parties και glasvagavages (το δεύτερο συνθετικό προφέρεται "γκάβαγκες");; κάτι τέτοιους τους έχουν για κολατσό.
Τους είδα ναούμε να παίζουνε ζωντανά, δίπλα μου καθόταν ο απ αυτός o πως τον λένε μωρέ.. ο Jorvas o Corcker. Πάθαμε πλάκα ναούμε! Και εγώ και ο Jorvas. Μετά το τρίτο τραγούδι ήταν άλλο πράμα! Τέτοιο ήχο δεν έβγαζε ούτε ο Hedriksen το 67.
Είναι άλλο πράμα ετούτοι, η παράσταση που δίνουν είναι πέρα από τη μουσική. Χτίζουν που λες φίλε μου ένα έργο τέχνης εκεί πάνω. Και στο τέλος σε τελειώνουν με το realise και πας μετά να δεις τους αλλουνούς και σου φαίνονται τιτίκες! Γιατί προσπαθούν και οι άλλοι αλλά realise δεν παίζουν. Στο λέει ο φανταθμένιος λέμε.
Παίξανε και στο κλειστό. Εκεί να ήσουν να ακούσεις. Μεγάλες μουσικές. Έχουνε αυτόν τον Tsieldes που την κάνει την κιθάρα και ακούγεται λες και είναι από το διάστημα. Και οι άλλοι φοβεροί είναι αλλά αυτός είναι μεγάλη πάστα κιθαρίστα. Σήμερον αυτός είναι και ο άλλος ο πως τον λένε που παίζει στους απ αυτούς τους Sonic Uses.
Που λες μάγκα μου, εκεί που παίζανε νόμιζα πως η σκηνή θα μετατραπεί σε διαστημόπλοιο και θα φύγουμε για το διάστημα. Μου γάμησαν το φεστιβάλ οι πούστηδες! Τίποτα δεν φχαριστήθηκα. Πριν και μετά από αυτούς το χάος.. Η μαλακία για τους ίδιους είναι πως είναι οι μοναδικοί που δεν μπορούν να απολαύσουν τη φανταστική παράσταση που δίνουν.

-----------------ο-----------------

εδώ τα υποκατάστατα..