φανταοκτώ

Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε και το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να κοιτάξετε πέντε δευτερόλεπτα τη φωτογραφία. Αυτό είναι! Μπράβο σας το βρήκατε.
Αν ο Φαντασμένιος έπρεπε να βάλει μια λέξη δίπλα στο 2017, θα έγραφε πόνος. Καμία σχέση με δράματα, συγκινήσεις κλπ, μιλάμε για σωματικό πόνο και όχι τίποτα το σοβαρό. Απλά αν έχεις μάθει όπως ο Φάντα με μια ασπιρίνη κάθε δυο χρόνια και τα ντεπον μόνο για χανγκοβερ, άμα σε πετύχουν μια δυο ιστοριούλες απανωτές θα σου κακοφανεί. 
Γερό σκαρί ο Φαντασμένιος, σαν την μπάντα που φιλοξενούν σήμερα τα ακραία μουσικά φαινόμενα. Κλασική περίπτωση νόμιζα πως είχατε πεθάνει, άντε να σας ξεπετάξουμε στα γρήγορα διότι σας αγαπούσαν οι REM και μετά από δυο ακροάσεις, ωπα, τι έχουμε εδώ, μάλιστα ακόμα μία απρόσμενα επιτυχημένη επιστροφή. Καλά όλα αυτά, αλλά κάτι άλλο λέγαμε, ναι λέγαμε για πόνο, ε αυτό το δισκάκι είναι δοκιμασμένο σε πόνο 7/10 (πχ από φρονιμίτη) ακόμα και σε πόνο 9/10 (εγχειρισούλα). Σε κάνει να νιώθεις καλύτερα, να ξεχνιέσαι αλλά με την καλή έννοια. Οπότε φανταστείτε για τι είναι ικανό σε τίποτα ιδανικές συνθήκες όπως καλοκαιρινές διακοπές με παχιά σκιά, χωρίς κύμα και χωρίς τσούχτρες φυσικά.