γαμώ που δεν είχαμε να πάμε σχολείο την επόμενη | Ιnspiral Carpets 22/2 στο Gagarin205

Diane: You're not getting any younger, Mark. The world's changing. Music's changing. Even drugs are changing. You can't stay in here all day dreaming about heroin and Ziggy Pop.

Mark Renton: It's Iggy Pop. 

Diane: Whatever. I mean, the guy's dead anyway. 

Mark Renton: Iggy Pop's not dead. He toured last year! Tommy went to see him. 

Diane: The point is, you've got to find something new. 

Όταν το 1996 ο Renton είχε αυτή τη συνομιλία με την Diane, είχαν περάσει σχεδόν 20 χρόνια από την εποχή που ο Iggy Pop ήταν στα πάνω του. Το Σάββατο 22/02/2025 περίπου στις 17:00 δηλαδή 29 χρόνια και 11 μήνες από την τελευταία κυκλοφορία των Inspiral Carpets στην Mute, ανακοινώθηκε πως η συναυλία τους το ίδιο βράδυ στο Gagarin είναι sold-out. 

Λογικά εδώ έχουμε ένα συνδυασμό της παραδοσιακά μετά τις γιορτές πολύ φτωχής συναυλιακής ατζέντας και της επανεμφάνισης μιας μπάντας που έχει ένα ιδιαίτερο δεσμό με το αθηναϊκό indie κοινό (τι κλισέ είναι αυτό ρε; ούτε στο avopolis να έγραφες ρε Φαντασμένιο). Σε αντίθεση με την πατρίδα τους* όπου μάλλον πλήρωσαν το ότι - για πολύ λίγο - έχασαν το τρένο της Brit Pop, στα indie/alternative στέκια της Ελλάδας τα τραγούδια τους όλα αυτά τα χρόνια είναι στο φάκελο με τα sos των DJs. Επίσης, στη συνέντευξη που είχε δώσει ο Clint Boon στο θρυλικό Sense το 2003 (τεύχος 31) είχε απαντήσει στην ερώτηση για το λάηβ τους στην Αθήνα στις αρχές των 90s με τρεις λέξεις και πέντε θαυμαστικά: PARTY!PARTY!PARTY!!! 

Τι να πει γα το λαηβ o Φάντα;  Έγινε το απολύτως αναμενόμενο όταν βάλεις μια μπάντα που θα παίξει τουλάχιστον δέκα Indie πάρτι ύμνους μαζί με ένα στρατό Ελλήνων Indie μπαρμπαδοkids**. Οι Inspiral Carpets είχαν σίγουρα όρεξη, οπότε και τις πλάκες τους κάνανε με τον Αηντααααααα, και για το πανό ρώτησαν, και χαιρετούρες είχαν με τις πρώτες σειρές, και το μικρόφωνο δώσανε και για την Ελλάδα είπανε, παρεμπιπτόντως Two Worlds Collide.

Ήταν ένα βράδυ που η νοσταλγία κέρδισε τις κρίσεις μέσης ηλικίας καθώς από κάποια φάση και μετά νόμιζες ότι έχεις την κωλότσεπη του baggy το NME και μετά το λαηβ θα πας στο Mad Club. Σε μια τέτοια συνθήκη δεν έχει νόημα να γραφτεί πως δεν ακουγόταν καλά η κιθάρα στο εναρκτήριο Commercial Reign ή το ότι δεν έπαιξαν το αγαπημένο του Φαντασμένιου Bitches Brew. Το θέμα είναι πως όλοι περάσαν καλά, η εκτέλεση του Saturn 5 ήταν τέλεια και ο κύριος στο πάνω διάζωμα που είχε ντυθεί από πάνω ως κάτω Γιουνάιτεντ*** και πέρασε όλο το λαηβ σαν οργανωτής της θύρας 7, άκουσε το Joe όταν το ζήτησε ή όταν τουλάχιστον ήξερε ότι πρέπει να το ζητήσει, είπαμε δεν θα τα χαλάσουμε εδώ, μη βγει κάνας Μπούρας και μας κράξει, όλα ήταν διασκεδαστικά και στην τελική δεν έχουμε κανένα άγχος έχουμε διαλέξει δουλειά, καριέρα, οικογένεια, μια γαμημένη μεγάλη τηλεόραση, πλυντήρια, αυτοκίνητα :) 

 

 * Οι Inspiral Carpets αναφέρονται μόνο μια φορά  στις 600 σελίδες της indie βίβλου "How Soon Is Now" του Richard King!

 **Μόνο ο ντράμερ και καμιά δεκαριά θεατές ήταν δευτερης ή τρίτης γενιάς Indie Kids. 

***Aσήμαντη λεπτομέρεια το ότι οι Inspiral Carpets υποστηρίζουν την Όλνταμ Αθλέτικ - οπότε μάλλον στα αρχίδια τους που πριν από 5 ώρες η Man utd πήρε χ από την Έβερτον