σήκω Τσίπρα για να δεις τα παιδιά του πλεονάσματος | low 27/6

Δυο μόνο φορές θυμάται ο Φαντασμένιος να ζορίζεται για να κατανοήσει κάτι. Η πρώτη φορά ήταν 20 χρόνια πριν όταν άκουσε τη λέξη "κβαντική" και η δεύτερη πέρσι με τον δίσκο των Low. Ενδεχομένως αυτό να είναι το πρώτο κείμενο που γράφεται παγκοσμίως που η λέξη κακό θα μπει δίπλα στο Double Negative. Προσπάθησε ο Φαντασμένιος αλλά πάντα του φαινόταν χαλασμένο, λάθος, κακό. Το ξανακατέβασε, το άκουσε μέρα, νύχτα, στο ηλιοβασίλεμα, μόνος, με παρέα, στο αμάξι, στο τρένο, στη θάλασσα, στο βουνό, αλλά -φευ!- ο Φαντασμενιος δεν ένιωσε ποτέ. Μετά ανακοινώθηκε το λαηβ στο Νιάρχο και πλήθαιναν συνεχώς αυτοί που άκουγαν το αριστούργημα σαν τα φρούτα που σιγά σιγά έγιναν μανάβηδες στην φρουτοπία, αλλά και πάλι -φευ!- ο Φαντασμένιος,  έμοιαζε με μαραμένο σπαράγγι με βλέμμα χάνου μετά από κάθε ακρόαση. Τώρα πια μένει ένα μόνο πράγμα, να τους δει λαηβ. 

Και είναι η εβδομάδα μαρτύριο διότι εκτός από το double negative παλεύει και με το τελευταίο του Mascis γαμώ το ιντερνετ γαμώ, και το λαηβ είναι στο Νιάρχο, δηλαδή ό,τι χειρότερο για το νευρικό σύστημα τα 200μ πριν το παρκινγκ ή η περιήγηση στις τζιτζιφιές και τα παιδάκια που τρέχουν με τις μπάλες και φωνάζουν λαηβ! λαηβ! λαηβ! και τσουπ βγαίνει ο Γιανούτσος στη σκηνή και ο Φατασμένιος νιώθει ένα δέος καθώς είναι πολύ πιθανό αυτή να είναι η χειρότερη στιγμή στη ζωή του, αλλά δεν θα φύγει, θα μείνει εδώ για να δικαιωθεί και να σας βάλει στη θέση σας.

Ξεκινάνε οι Low. Ο ήχος υπέροχος, τα φώτα τέλεια, η σκηνική παρουσία είναι αυτό που λένε "επιβλητική" και το παίξιμο τους πιο όμορφο και από την πιο όμορφη ηχογραφημένη τους στιγμή. Το ομορφότερο slowcore που ακούστηκε ποτέ, χωρίς λούπες, βοκοντερ, κόφτες, πιτσινγκ, γλιτσινγκ και ένα σωρό πράγματα που δεν ταιριάζουν ρε παιδιά με τους Low. Είδατε το double negative στην Φανταλιστα; Δεν το είδατε, και να ο λόγος, πόσο πιο όμορφα είναι τα νέα τραγούδια με τον Alan να παίζει την κιθάρα κοιτώντας το δάπεδο της lux σκηνής του nostos, σκέτη μαγεία, τι έγινε ρε παιδιά, και από που έσκασε τώρα αυτό, εμείς ήρθαμε να κράξουμε και τελικά είδαμε το λαηβ της χρονιάς; Ενδεχομένως να είναι προεκλογικό κόλπο του σύριζα, καθώς την τελευταία φορά που είχαν έρθει - μια μέρα πριν από την πρώτη φορά αριστερά -  ούτε λίγο ούτε πολύ μας είχαν ζητήσει να το ρίξουμε στον Τσίπρα. Πάντως με τέτοιο λαηβ μπορεί και να γυρίζει.

#ΜεΤονΛου | J Mascis 21/06 an

Ανεβαίνει στη σκηνή, χειροκροτήματα, χαμός, κάποιοι κοιτούν το ταβάνι, παίζει τις πρώτες νότες, σφιχτά γροθιές από κάτω λες και θα σκάσει κιθαριστική ατομική βόμβα. Αυτός βέβαια με μια λουπιέρα παίζει με ένταση Προκόπης Παυλόπουλος που έχει κουμπώσει μεσουλιντ. Αλλά, J Mascis Is God και όταν πετάει την πένα και αυτή πέφτει στο πάτωμα του an, δεν έχει πια σημασία τι γίνεται στη σκηνή, όλοι ψάχνουν ένα κομμάτι πλαστικού αξίας μισού ευρώ και ο Φαντασμένιος σκέφτεται πως αυτή είναι η πιο αστεία στιγμή σε τούτο το χώρο. Τι και αν αυτοί οι νέοι μεγάλωσαν με offspring και metallica, άνθρωποι είναι στην τελική και έχουν ανάγκη από έναν θεό. Σαν ζωντανή διασκευή της σκηνής από τη ζωή του Μπράιαν που νομίζουν πως είναι ο μεσσίας, χαχαχαχα. Εντάξει, μπορεί να ήταν καλό το λαηβ και απλά ο Φαντασμένιος να ήταν κουρασμένος από την υπερπροσπάθεια να βρει κάτι να πιαστεί από τον τελευταίο του δίσκο ενώ την ίδια στιγμή έχει βγάλει δισκάρα ο Lou Barlοw.

σκατά στην πρεσβεία της Ελλάδας στην Τεχεράνη

Συμβαίνουν πράγματα μέρος πρώτο. Το μήνυμα στο κινητό έγραφε 7 στο Ινστιτούτο Goethe, άγνωστες λέξεις, άγνωστες λέξεις, τσάμπα και άχαστο. Μέσα είπε ο Φαντασμένιος, σκεπτόμενος πολεμικές αποζημιώσεις, κατοχικά δάνεια και τις φήμες για γερμανικά σε παράσταση στην αρχαία Επίδαυρο. Η φάση είχε τίτλο Chronotopia, δηλαδή "μια βραδιά ηχητικής μυθοπλασίας, ένας πολιτιστικός διάλογος σύγχρονης μουσικής μεταξύ του βερολινέζικου CTM Festival με την αθηναϊκή σκηνή". Αν όλα αυτά σας φαίνονται ακαδημαϊκά δεν θα διαφωνήσει ο Φαντασμένιος και σε συνδυασμό με την αισθητική της αίθουσας του Goethe, θα μπορούσε να πει κάποιος πως η βραδιά ήταν σαν σαλόνι του περιοδικού Wire.

Ξεκίνημα με την Jessica Ekomane, η οποία χρησιμοποιώντας τετρακάναλη κονσόλα προσπάθησε να μας κουφάνει διαγωνίως, μα τον Alva Noto. Στη συνέχεια οι εκπρόσωποι της ελληνικής σκηνής Kolida Babo, οι οποίοι με τα πνευστά τους μας ξεκούρασαν τα αφτιά, τα οποία έθεσε και πάλι σε διέγερση με τα αφηρημένα ηλεκτρονικά η Xin που κέρδισε άνετα το βραβείο σκηνικής παρουσίας με τη στολή  κάτι μεταξύ power ranger και pokemon. Ok. Ως εδώ είμαστε στο καλά ήταν, πάμε στο άχαστο, παρακαλεί ο Φαντασμένιος να δώσετε σημασία.

Ο Sote, πατριάρχης της ιρανικής πειραματικής μουσικής, παρουσίασε το νέο του δίσκο που έχει τίτλο Parallel Persia. Κανονικά το σχήμα έχει τον Sote στο λαπτοπ και δυο μουσικούς στο σαντούρι και το ταρ αλλά ο σαντουροπαίχτης δεν πήρε βίζα και έτσι σκέφτεται ο  Φαντασμένιος πως αν είχε υπογράψει ο παπάρας ο πρέσβης η λέξη άχαστο δεν θα ήταν αρκετή καθότι έτσι λειψό ήταν άνετα το καλύτερο λαηβ που έχει δει με θέμα η ηλεκτρονική μουσική συναντά την παράδοση. Μακάρι να διαβάσει κάποια ετούτο το ποστ και να βάλει να ακούσει το δισκάκι του Sote και μεταξύ Trans Forse και Pipe Dreams να πει, είχες δίκιο ρε Φαντασμένιο!