ακριβός λευκός θόρυβος για την ελιτ | Fratenity Of Sound 26&29/10

Λοιπόν για να μην έχουμε παρεξηγήσεις, το fantasmenios.blogspot.gr είναι ένα απλό blog και ο ταπεινός διαχειριστής αυτού (Φαντασμένιος) ουδέποτε έχει ζητήσει πρόσκληση για την κάλυψη κάποιου ηβεντ. Αν θέλετε μια πλήρη δημοσιογραφική κάλυψη του Fratenity of sound 2017 να πάτε αλλού και ο θεός βοηθός μαζί σας.

Καλό γούστο, αυτές ήταν οι πρώτες λέξεις που είπε ο Φαντασμένιος όταν είδε το λαην απ του πρώτου Fratenity of sound και λεφτά υπάρχουν είναι οι αντίστοιχες όταν είδε τις τιμές. 96 ευρώ για ένα φεστιβαλ με μεγαλύτερο όνομα τον Thurston Moore σε μια περίοδο με πολλές συναυλίες, τον παναθηναϊκό να καταστρέφεται και αρκετό κόσμο να έχει κάνει ήδη τα κουμάντα του για το plissken είναι μια τιμή εκτός πραγματικότητας. Όχι μόνο ελληνικής αλλά και οποιασδήποτε πραγματικότητας. Έτσι το είδαν οι οργανωτές, έτσι το έκαναν οπότε και ο Φαντασμένιος δεν παραξενεύτηκε καθόλου που βρήκε τόσο εύκολα παρκινγκ έξω από το fuzz την τελευταία και λογικά πιο εμπορική μέρα.

Αφήνοντας στην άκρη τα λογιστικά το FOS κέρδισε σίγουρα μια θέση στη μνήμη του Φάντα μόνο και μόνο με την παρουσία των Puce Mary και Croatian Amor την πρώτη μέρα του φεστιβαλ. Η μουσική της μαντάμ Puce Mary είναι σαν να σου πατάει κάποιος το κεφάλι με την αρβύλα και ταυτόχρονα να σου κάνει στοματικό έρωτα. Του Croatian Amor είναι σαν να σου πάτάει κάποιος το κεφάλι με απλό μποτάκι αλλά που και που σου σκάει το γαμάτο ναρκωτικό που έχει όμως δράση 2-3 λεπτά. Χίλια συγγνώμη για τις τραγικές περιγραφές αλλά πόσες φορές να γράψει κάποιος τις λέξεις απόκοσμο, σκοτεινό, συμβαίνει τώρα, αντεργκράουντ κλπ
 

Στα του Thurston Moore θα μπορούσε ο Φάντα να αντιγράψει τούτο εδώ και να μη πάρετε χαμπάρι. Η βασική διαφορά του λαηβ ήταν πως αυτή τη φορά αντί για usb ο Moore είχε κρεμασμένο έναν σταυρό. Δεν υπάρχει αμφιβολία επί τούτου, ήταν ένας σταυρός χριστιανικός κομπλέ. Ούτε πένα για την κιθάρα ήταν, ούτε θήκη με τη στάχτη του Adam Yauch. Να είναι απλή μόδα; Να είναι θέση κατά των φανατικών του Ισλάμ ή μπας και του πρήξανε τόσο τα αρχίδια οι Callas που σκέφτηκε να κερδίσει λίγη ηρεμία όσο θα ψάχνουν τα βαφτιστικά τους.

 

Με αυτά και αυτά παραλίγο να έρθουν τα Χριστούγεννα για να βγει στη σκηνή ο Ben Frost, ο οποίος κουβαλάει πολύ καλό νέο δίσκο, πολλά υποσχόμενο σκηνικό και φυσικά τον πρόσφατο χαμό πριν από δυο χρόνια. Αγκενστ ολ οντς και τεχνικών προβλημάτων ο Ben Frost απλά κατάφερε να κλείσει αξιοπρεπώς το φεστιβαλ χωρίς να δώσει ωστόσο το παραμικρό δικαίωμα για κακή κριτική. Έτσι είναι οι ιδιοφυΐες αλλά μήπως να φοράγανε και κάνα σταυρό καλού κακού;

Το μόνο καλό με την ελληνικότατη τήρηση του χρονοδιαγράμματος είναι πως ο Φαντασμένιος είδε τους Zonal. Οι διάολοι του λευκού θορύβου και των σκοτεινών μπιτς, όπα άκυρο θα το πάει πιο δημιουργικά ο Φαντασμένιος, ούτε νεημ ντροπινγκ θα κάνει παρότι του ήρθαν οι  fuck buttons στο μυαλό. Οι Zonal ήταν σαν να είσαι μια μπότα που έχει πάρει ναρκωτικά και πατάει τον σταυρό του Moore στο κεφάλι του μαλάκα που έχει πάει σε ένα τέτοιο φεστιβάλ και κορόιδευε τους My Bloody Valentine.