12 June 2015

είναι Andy Stott και όχι Andy Scott | plissken festival 6/6 μέρος Α'

Η δεύτερη μέρα είχε στο πρόγραμμα κατά σειρά το #2 και το #1 της φανταλίστας, οπότε ο Φαντασμένιος κινήθηκε συντηρητικά με σκοπό να τον βρει το ξεκίνημα του Stott στις τελευταίες γουλιές της τρίτης βότκας. Και να τι προτάσεις προκύπτουν, όταν έχει διαβάσει κάποιος 178 Κωστοπουλιάδες για το plissken. Σε τούτο το ποστ θα γίνει ανασκόπηση της δεύτερης μέρας πλην των δυο προαναφερθέντων ακτς για τα οποία θα ακολουθήσει σχετικό ποστ. 

Ξεκίνημα της μέρας με τους shoegazιάρηδες Warm Graves οι οποίοι παίξανε τόσο συμπαθητικά που ο Φαντασμένιος κοίταξε μόνο δυο φορές το ρολόι. Έρε και δεν παίξουν το I' m Jim Morrison I'm Dead. 
Για 153η φορά εμφανίστηκαν στην Αθήνα οι Thee Oh Sees οι οποίοι παίζουν το γνωστό τα σπάσαμε. Κανονικά μαζί με τους Metz πρέπει να κάνουν μια εταιρία κατεδαφίσεων όπως οι Philip Glass και Steve Reich είχαν την εταιρία μετακομίσεων Chelsea Light Moving. Δεν καταλαβαίνουν τίποτα οι Thee Oh Sees, μέχρι και κατσαβίδι έβγαλε ο φροντμαν για να βιδώσει το μικρόφωνο. Χμ. Μόλις έγραψε "κατσαβίδι" ο Φαντασμένιος. Δηλαδή αυτό θυμάται από όλο το λαηβ; Δεν έχει νόημα, δεν έχει σημασία, είναι όλα μάταια, θα γίνει τώρα λαηβ αλλαγή πλάνων και περνάμε στο επόμενο ποστ που δεν θα είναι επόμενο τελικά.
 
Στις 10 και κάτι βγήκε ο Andy Stott μπρος σε μέγα πλήθος. Αυτός πιάνει τα τραγούδια και τους αλλάζει τα φώτα, και κάπως έτσι έχει και τον κόσμο από κάτω. Θα ήθελε να ο Φαντασμένιος να κάνει μια τεχνική ανάλυση του σετ, αλλά ούτε ξέρει και ούτε θέλει να κάνει πως ξέρει. Αυτό που υποψιάζεται είναι πως στην ηλεκτρονική μουσική ζούμε το χρυσό αιώνα των Jon Hopkins και Andy Stott. Το σετ ήταν απολαυστικό σε κάθε νανοδευτερόλεπτο του και σε συνδυασμό με τα όμορφα βιζουαλς συνέθεσαν κάτι που θα μπορούσε να ονομαστεί "ονειρικό ντανσφλορ". Εδώ δεν χρειάστηκε καν να μνημονευτεί ο προφήτης και τα σοφά του λόγια* καθώς όλοι πέρασαν από καλά ως τέλεια, αλλά πάντα συγκρατημένα καθώς το Plissken είναι το φεστιβαλ με τα λιγότερα ναρκωτικά στον πλανήτη.
Μια περαντζάδα έκανε και ο Stuart των Mogwai. Έρε και δεν παίξουν το fear satan. 

* "Μην αφήνετε τους πολέμιους του ξεφαντώματος να κερδίσουν γιατί το σωστό είναι να περνάτε καλά". S. Albini, an club 04/06/15

pic via Anastasios T

1 comment:

Unknown said...

Περιγραφικότατος, γλαφυρότατος, είναι ο φαντασμένιος ανάγλυφος ... ?
Κου-λου-α-χατα ...