08 April 2014

τα απομεινάρια βαράνε ακόμη

Οι αράδες τούτες γράφονται ενώ στα ηχεία βαράει ο πένθιμος, αργός, βαρύς σχεδόν πωγωνίσιος σκοπός των Earth. Παίζει το Hex Or Printing in the Infernal Method το οποίο κυκλοφόρησε το 2005 (δυο χρόνια μετά την επαναδραστηριοποίηση τους). Με ταμπελίτσα ολίγη country με τίμια drone οι Earth ακούγονται 43 φορές πιο αληθινοί από τους... ας πούμε τους Wooden Shjips. Όχι ότι είναι ψεύτικοι οι Shjips και οι κάθε Shjips, αλλά υποβόσκει μια σπουδαιότητα στις συνθέσεις και στον ήχο των Εarth. Ένα ειδικό βάρος δυσανάλογο για μια μπάντα που έχει δεν έχει 500 λέξεις στη wikipedia. Βέβαια πολύ πριν το ίντερνετ οι Earth έβγαζαν το earth2 (1993), το οποίο έγινε θρησκεία και δοξάζεται χρόνια τώρα από τους Sunn O))) ως τους Om. Ενώ το πιο συμβατικό και προσιτό Pentastar: In The Style of Demons (1996) θα μπορούσε να είναι η καλύτερη κυκλοφορία της Sacred Bones ή σάουντρακ του True Detective. Στο βίντεο του Tallahassee ο Dylan Carlson αγοράζει ένα όπλο (είχε αγοράσει και το πιστόλι που τίναξε τα μυαλά του Kurt Cobain στο πάτωμα).


Πάνε 20 χρόνια από την ιστορική στιγμή. Ο Φαντασμένιος την άκουσε από το ράδιο, αλλά από συγκίνηση ούτε μικρόλιτρο δακρύου καθώς τη χρονιά εκείνη άκουγε μόνο REM. O Μ. Stipe να είναι καλά και όλοι οι άλλοι να πάνε να γαμηθούν. Όταν δε λίγους μήνες μετά  γινόταν ο κακός χαμός με το unplugged και τα about a girl, έπρεπε να βουτάει σε πισίνα με κλερασιλ για να απαλλαγεί από τα σπυράκια. Βέβαια ήταν μικρός και χαζός ο Φαντασμένιος, και δεν μπορούσε καν να σκεφτεί ότι η τηλεόραση παίζει dEUS και Sonic Youth γιατί το 1991 (όταν ο Φαντας άκουγε μόνο Scorpions) o Cobain πέταγε μια μολότοφ στη μουσική βιομηχανία διασκευάζοντας με πιο δυνατές κιθάρες και πιο κουλ στίχους το More Than a Feeling. Οι σχέσεις Nirvana Φαντασμένιου αποκαταστάθηκαν με το From The Muddy Banks of the Wishkah (δεν χρειάζεται γιατί, ο τίτλος τα λέει όλα). Από όλη τη Nirvanιάδα (από θεωρίες συνωμοσίας και βιβλία ως μπρελόκ), ο Φαντασμένιος ξεχωρίζει το φιλμ about a son, στο οποίο ο σκηνοθέτης δημιουργεί μια σχεδόν μεταφυσική ατμόσφαιρα, με τον Cobain να ακούγεται σαν να μιλάει μετά θάνατον από το υπερπέραν σύννεφο. Πρόκειται για έναν αρκετά ιδιαίτερο τρόπο βιογραφίας, όπου εικόνες από τη ζωή στο Seattle και τα πέριξ έρχονται να δέσουν με τις ηχογραφημένες συνεντεύξεις που έδωσε ο Cobain στον Michael Azerrad για το βιβλίο "Come As You Are: The Story of Nirvana."

O Carlson, 20 χρόνια μετά την εποχή της ηρωίνης, ποζάρει σένιος στο εξώφυλλο του Wire. Το φιλαράκι του, ο Kurt, αν ζούσε στην καλύτερη θα ήταν στα πρόθυρα της αφάνειας όπως σχεδόν οι περισσότεροι της "χαμένης" γενιάς του. Αλλά με τον ευαίσθητο και αδύναμο χαρακτήρα του, πιο πιθανό θα ήταν να χαραμιστεί σε καμιά τομ κρουζ αίρεση. 

~~~~~~~~~~ο~~~~~~~~~~

κατανυκτικά στον poplie.eu


2 comments:

South Of The River said...

Με συγκίνησες βρε μπάσταρδε με την Νιρβανιάδα...

fantasmenios said...

στο χρώσταγα από το ποστ με Μαλκμους Μπεκ..