08 September 2009

A Place to Unbury Music Heroes


Μετά από μια εβδομάδα εντατικά με το Exploding Head των A Place to Bury Strangers, o φαντασμένιος σκέφτεται και γράφει:
Οι A Place to Bury Strangers ή "το πιο θορυβώδες συγκρότημα της Νέας Υόρκης" όπως γράφτηκε για αυτούς κάποτε, είναι ένα συγκρότημα που έχει μετατρέψει τη συγκεκριμένη φράση σε μανιφέστο. Το κακό είναι πως όταν ο θόρυβος δεν είναι αυτοσκοπός, μπαίνεις αυτόματα σε ένα καζάνι που έχουν βράσει όλοι οι διάολοι της κιθάρας. Και όταν τίθεται θέμα σύγκρισης με ονόματα όπως My Bloody Valentine, Jesus and the Mary Chain, Joy Division τότε είσαι χαμένος από χέρι. Αυτό που καταφέρνουν οι APTBS και δεν είναι διόλου αμελητέο, είναι να κινούνται στα μικρά κενά που άφησαν οι ήρωες τους δημιουργώντας έτσι δίσκους που είναι αντιγραφές δίσκων που ίσως κυκλοφορήσουν στο μέλλον (βλ. 3ος δίσκος των MBV) ή ποτέ (βλ. 3ος δίσκος των Joy Division).

Η νούμερο ένα προτεραιότητα για τους
κάτω των 30 μουσικόφιλους τα τελευταία δυο χρόνια ήταν σίγουρα η παρακολούθηση ενός live των My Bloody Valentine. Έτσι και οι APTBS είχαν την τιμή να τους δουν ζωντανά για πρώτη φορά. Άμεσο αποτέλεσμα αυτής της εμπειρίας πρέπει να είναι και το εναρκτήριο τραγούδι του δίσκου στο οποίο με το ζόρι κρατιέται ο τραγουδιστής από το να φωνάξει YOU MADE ME REALISE. Εδώ ταιριάζει το "θέλει η πουτάνα να χαρεί, μα η χαρά δεν την αφήνει" καθώς ο τίτλος του τραγουδιού, It is nothing, είναι ευθεία αναφορά στο δίσκο των MBV Isn't Anything.

Αν διάβαζες του τίτλους πριν ακούσεις το δίσκο και σε ρώταγε κάποιος να βρεις το τραγούδι που θυμίζει
Joy Division τότε μάλλον θα διάλεγες το Lost Feeling. Και καλά θα έκανες καθώς εκτός από τον τίτλο μουσική και ερμηνεία βρωμάνε Joy Division.
Το Keep Slipping Away είναι γραμμένο για να το παίξουν όλοι οι DJ πριν ή μετά από κάποιο τραγούδι των Sonic Youth.
Το Ego Death ακούγεται σαν οι Jesus and the Mary Chain να διασκευάζουν κάποιο τραγούδι από το Funhouse των Stooges.

Συμπερασματικά
ακόμα και αν η λέξη "πρωτότυπο" δύσκολα θα βρεθεί δίπλα στον τίτλο του, από την άλλη δεν πέφτει στο επίπεδο των Ιταλών Pertego που η εμμονή τους στους Sigur Ros θα έπρεπε να τους θέτει πολύ σοβαρό υπαρξιακό δίλημμα. Οι ΑPTBS κατάφεραν με το σπαθί τους ή με τα πετάλια τους για την ακρίβεια να κάνουν έναν πολύ καλό δίσκό που θα αντέξει σε αρκετές ακροάσεις τα επόμενα χρόνια.

-----------------ο-----------------

Μετά το μαγιό του μάγκα δυο ποστ πιο κάτω.. ο φαντασμένιος έπεσε σε ένα ακόμα σημάδι Wacthmen ψάχνοντας φωτογραφίες των APTBS [λινκ].

pic via flickr

5 comments:

South Of The River said...

Τον δίσκο δεν τον ξέρω, αλλά είναι λατρεμένες οι επιρροές που αναφέρεις και επειδή σε εμπιστεύομαι (μέσες άκρες) θα τον ακούσω και θα επανέλθω.

Ξέρεις όμως τι άλλο μεγάλο είπες; Ξέρεις πολλούς ακόμα dj που παίζουν sONIC yOUTH; αΑΑΑΧΧΧ, λίγοι μείναμε...

Χαιρετώ boy...

Raggedy Man said...

Με πρόλαβες...
Επίσης θέλω ο αποπάνω να με πει σε ποιο μαγαζί παίζει Sonic Youth να ρθω να τον ακούσω...

South Of The River said...

Είναι καλό! Πολύ!



Το Exploding head μου κόλλησε...

Μάλλον θα του κάνω κι εγώ αφιέρωμα. Μπορώ χοστ;

fantasmenios said...

χμ. Αν κάνεις αφιέρωμα τότε δεν θα είναι το blog μου: το μόνο, το γαμάτο, το με τις αποκλειστικότητες, με τα ψαγμένα κλπ κλπ

Οπότε επιβάλλεται να το κάνεις! δηλαδή αν δεν το κάνεις δεν σου ξαναμιλάω..

evaversus said...

Elate Serres ,xe xe ,paizoyme emeis ...