02 April 2014

έχω να γράψω 14 μέρες

Βασικός, διαχρονικός και αναντικατάστατος κανόνας σε όλα τα εγχειρίδια του κουλνες είναι αυτός που λέει "πρέπει να συντηρείς κάποιο μυστήριο, δηλαδή που και που εξαφανίσου". Έτσι είπαμε εδώ στα ακραία μουσικά φαινόμενα να κάνουμε ένα μυστήριο (αποτράβηγμα) fade out. Στα πλαίσια της δραματικής εξαφάνισης έμεινε αναπάντητο και το σχόλιο του ring στο post για τον King Khan. Ε και; Ρώτησε κανείς; Έψαξε κανείς; Κανείς. Kαι οι μπάρες από το google analytics είναι σε επίπεδα ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ. Αλλά δεν έχει σημασία. Ποτέ δεν είχε.

Μια Πέμπτη βράδυ στα έξι σκυλιά εμφανίστηκε ο Arve Henriksen. Μάστορας της τρομπέτας, μέλος των σπουδαίων Supersilent, και πρωταγωνιστής του 17ου ποστ αυτού του μπλογκ (η χρυσή εποχή των μπλογκ ήταν γεμάτη με χαζά κείμενα σαν αυτό). Με το ένα χέρι στην τρομπέτα, το τρομπετίνι ή τη φλογέρα και με το άλλο να πασπατεύει τα σχεδόν φτωχά και λιτά ηλεκτρονικά τσουμπλέκια του. Την ίδια ώρα που 9 χιλιόμετρα στο βορρά ο Ζοτς δάκρυζε, ο Arve αυτοσχεδίαζε και έμοιαζε να απολαμβάνει το βράδυ όσο και οι αρκετοί πιστοί φίλοι της τζαζοηλεκτρονικοπειραματικής μουσικής που ήσαν παρόντες. Πριν από 10 χρόνια το λαηβ αυτό θα γινόταν στο bios με 5 ευρώ και θα μάζευε 20 άτομα. Δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι να έρθουν οι Supesilent. Δύσκολο αλλά πέρσι ήρθε ο deathprod (εδώ είναι ευκαιρία να πει κάποιος "what the fuck???"). 

Περάσαν κάποιες μέρες και μια Κυριακή οι Baby Guru εμφανίστηκαν στο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου παίζοντας λαηβ μουσική για τρία παλιά και βουβά (αλλά Γαλλόφωνα) ντοκιμαντέρ. Η εμφάνιση και οι μουσικές των Guru ήταν πολύ ανώτερες από τα ντοκιμαντέρ. Είναι οι Guru οι πιο φορμαρισμένοι οργανοπαίχτες στη χώρα;

Πέντε μέρες μετά και τσουπ ο Φαντασμένιος βρίσκεται σε λαηβ των Guru (αυτή τη φορά για την παρουσίαση του Marginalia). Το Marginalia είναι ένας ιστορικός δίσκος (δηλαδή θα μείνει στην ιστορία) και τα ακραία μουσικά φαινόμενα εργάζονται πυρετωδώς σύσσωμα και σύντομα θα επανέλθουν και αυθεντικά και τεκμηριωμένα με κάμποσες λέξεις. Στα του λαηβ το παίξιμο των Guru θυμίζει τρένο που πάει στην κατηφόρα με διακόσια. Η δυναμική υπάρχει αν και δεν απλώθηκε σε όλο της το μεγαλείο. Αναμενόμενο αυτό καθότι είναι καινούργια τα τραγούδια, αλλά δεν χρειάζονται βιασύνες, όλα θα γίνουν.

~~~~~~~~ο~~~~~~~~

μια εκπομπή από την χειρότερη Κυριακή του χρόνου
 
          

1 comment:

the truant said...

https://www.youtube.com/watch?v=zHVKndMZIwI

χρόνια πολλά ρε tyler