Αν τα υπόλοιπα ποστ τα διαβάζουν 5-6 τότε αυτό θα το διαβάσει ένας. Αυτομάτως μιλάμε για ένα συλλεκτικό ποστ. Το ποστ για τον μοναδικό αναγνώστη. Τον άγνωστο αναγνώστη, αυτόν που το τηλέφωνο το έχει για ξυπνητήρι, αυτόν που όλες του οι επαφές είναι διακοπές. Αυτόν που βαριέται τόσο που από λινκ σε λινκ έφτασε στα άδυτα του ιντερνετ. Σε αυτό το ποστ. Δεν βρήκε όμως ο αναγνώστης το ποστ, το ποστ βρήκε τον αναγνώστη. Είναι έξυπνος, όμορφος, νιώθει μόνος αλλά έχει πολλούς φίλους. Ψάχνει τη μουσική για τις καυτές μέρες του Αυγούστου. Δεν γίνεται με τόση ντάλα να ακούσει κάτι που θα διεγείρει πάθη και συναισθήματα, ούτε υπάρχει διάθεση για πολύπλοκα ταξίδια πειραματισμών. Από την άλλη θέλει η μουσική να έχει περιεχόμενο, να υποβόσκει χαρά παράλληλα με τη γαλήνια ροή. Ποιοτικό easy listening.
Για όση ώρα ο ήλιος είναι ντάλα ο καλύτερος καλοκαιρινός δίσκος όλων των εποχών είναι το Pacific των Haruomi Hosono, Shigeru Suzuki, και Tatsura Yamashita λινκ
Για όση ώρα ψάχνεις φεγγάρια, αστερισμούς τηγάνια και μαστουρώνεις με το αντικουνουπικό ο καλύτερος καλοκαιρινός δίσκος όλων των εποχών είναι το happy machine : standard music libraby 1970-2010 λινκ
1 σχόλιο:
Και εγω το ανακαλυψα πριν κανένα μηνάκι το Pacific (κ μάλλον απ' την ίδια, αχεμ, πηγή), και οντως είναι σούπερ δίσκακι.
Θα τσεκάρω λοιπόν κ το άλλο που προτείνεις.
Cheers!
Δημοσίευση σχολίου