φανταέξι έξι έξι

 

Οι γνωστοί θαμώνες της φανταλίστας The Men και Ty Segall φέτος την είδαν 1973. Και αν οι φυσαρμόνικες και τα πιανάκια των The Men δεν κέρδισαν τον Φαντασμένιο, δεν μπορεί να πει το ίδιο για τον γκλαμ Ty Segall. Η ευλογία και η κατάρα του νέου δίσκου του αη Ty είναι αυτό το ΤΙ ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ. Tall Man Skinny Lady. Χαμός. Πρέπει ο Φαντασμένιος να το άκουσε τόσες φορές, όσες κάποιος έγραψε στο ιντερνετ πως το ροκεντρολλ έχει πεθάνει. Δηλαδή περίπου 30 τη μέρα. Και εδώ είναι η κατάρα καθώς κάθε προσπάθεια ακρόασης του δίσκου κόλλαγε στο Tall Man, Skinny Lady που είναι μόλις δεύτερο τρακ. Πάντως όπως μας έδειξε και από κοντά ο Ty, το ροκεντρολλ δεν έχει πεθάνει.

Για να καταφέρει να ακούσει το Manipulator ο Φαντασμένιος αναγκάστηκε να γίνει παραποιητής και να γράψει ένα cd χωρίς το Tall Man Skinny Lady. Χαμός. It's Over και Feel είναι μια δυάδα τραγουδιών που ο Jack White ούτε στα όνειρα του δεν μπορεί να δει πια. Οι ομοιότητες με την περίπτωση του Ariel Pink είναι αρκετές. Υπάρχουν χίλιοι λόγοι για να τους αντιπαθήσει και να τους απορρίψει κάποιος (είναι ντεμοντέ, είναι χιψτερ, είναι φλώροι, είναι περίεργοι, δεν είναι περίεργοι κ.α.) αλλά χρειάζεται μόνο μια στιγμή συγκλίσης της πώρωσης καλλιτέχνη-ακροατή για άνευ όρων παράδοση. Και το Manipulator δίνει κάμποσες αφορμές για να συμβεί αυτό.