φαντατέσσερα

Αν το μόνο κριτήριο για μια θέση στη φανταλίστα ήταν τα plays, τότε οι Baby Guru θα ήταν στο #1. Αυτή τη στιγμή και ενώ γράφονται αυτές οι λέξεις, το Marginalia έχει ξεπεράσει το Pieces στη Φαντασμένια συνείδηση. Όχι πως έχει και καμιά σημασία. Σημασία έχει πως το χέρι πάει με ευκολία στο παίξε. Και αν δεν κάνουν κάτι παραπάνω στα εξωτερικά, δεν χάθηκε ο κόσμος. Και μόνο με αυτούς τους δίσκους μπορούν να είναι σίγουροι πως και μετά από 20 χρόνια θα υπάρχει κόσμος που θα ακούει για πρώτη φορά το behaviour και δεν θα πιστεύει πως μια μπάντα από την Αθήνα έγραψε ένα τόσο όμορφο τραγούδι. Γράφει αυτά ο Φαντασμένιος και φαντάζεται πως ένας blogger από τη Βολιβία, ένας από τη Γκάνα και ένας από τη Λετονία γράφουν για αντίστοιχες ντόπιες μπάντες. Τις καλύτερες μουσικές δεν θα τις ακούσουμε ποτέ.

Τι να γράψει άλλο ο Φαντασμένιος; Για το δίσκο τα έχει γράψει εδώ, και για τα λαηβ εδώ. Να γράψει και για τον δίσκο του Prins Obi που αντί να είναι το κερασάκι στη τούρτα, έκανε την τούρτα δυόροφη; 

Ο ασπρόμαυρος Prins Obi, κοιτάει στα μάτια (για όποιον αντέχει) και τελειώνει το 2014 λέγοντας:

We belong to the silly race

that fucks around and never takes the blame

hurting each other

we're attached to a phony world

with Facebook addicts and semi-precious whores

drowing each other

'cause inside these dirty deeds

there's a spark that shines for you and me

loving each other

this golden cage is holding us back my love

leave it behind, leave it behind