φανταείκοσι

Καλώς ήλθατε στη μουσική ανασκόπηση  των ακραίων μουσικών φαινομένων. Σε ρυθμούς λοιπόν blogovision ο Φαντασμένιος γράφει για το 2014 (φανταλίστα είπαν κάποιοι). Και μπορεί το όνομα "ακραία μουσικά φαινόμενα" να προσδίδει ένα κύρος με άμεση συνέπεια την αύξηση της σπουδαιότητας της λίστας, αλλά μόνο έτσι δεν είναι τα πράγματα. Δεν είμαστε πιτσφορκ, δεν είμαστε ειδικοί και πολλές φορές έχουμε κάνει εντυπωσιακές κωλοτουμπες. Η λίστα φτιάχτηκε με βάση τις ώρες που τα δισκάκια μας βούιξαν στα ακουστικά και βάρεσαν στα ηχεία. Είστε στο λάθος μπλογκ αν ψάχνετε τη μουσική του σήμερα, του αύριο, τάσεις και νέες μόδες. Εδώ ζούμε με τα κολλήματα, τα τραγούδια παίζουν για μέρες στο ρηπητ, δεν έχουμε facebook (ε και; σιγά την επανάσταση) και αν μας ξέφυγε κάνα αριστούργημα δεν θα πάθουμε εγκεφαλικό (είμαστε οι κουλ).

Στην πρώτη θέση από το τέλος, είναι ο πρώτος δίσκος των νεο-shoegaze The Cheatahs. Μόνο και μόνο ότι ο δίσκος πήρε το όνομα της μπάντας προϊδεάζει για συγκρότημα που δεν πετάει τη σκούφια του για μια σούπερ ιδέα που θα συγκλονίσει τους γραφιάδες των χιπι χιπι σαητ. Είναι συμφιλιωμένοι με την ιδέα να κυκλοφορούν μουσική όπως κάνουν 50 χρόνια χιλιάδες άλλοι. Έτσι μόνο περίεργο δεν είναι, οι Cheatahs να μπαίνουν στο κορβανά με τα περισσότερα συγκροτήματα της shoegaze αναμάσησης, τα οποία μοιάζουν να παίζουν κοιτώντας έναν τοίχο που έχει κρεμασμένους τους γνωστούς ήρωες (Kevin Shields κλπ). Και υπάρχουν αρκετές στιγμές που τα κάδρα τους χαμογελούν, για τις κιθάρες των Get Tight και Kenworth, τη μελωδία του Geographic και την αλά Ride ατμόσφαιρα του IV. Είναι όμως όταν ξεφεύγουν από τα shoegaze κλισέ και παίζουν 90s αμερικάνικο indie (και αυτό κλισέ) που φτάνουν στο ΤΙ ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ (είχε πρωτοκυκλοφορήσει σε ep το 2012). 

~~~~~~~~~ο~~~~~~~~~

Μπορείτε να παρακολουθείται τη blogovision εδώ ή εδώ ακόμα καλύτερα