φαντατρίο

Στα της μουσικής το 2014 ήταν μια κακή χρονιά. Έτσι μπορούν οι Hookwroms να βγάζουν ένα δίσκο που έχει τις μισές ιδέες από όσες είχε ένα μόνο τραγούδι από το περσινό (# 15 στη φανταλίστα το 2013) και να είναι σε αρκετές λίστες. Υπάρχουν και εξαιρέσεις, οι οποίες καταγράφονται στις πρώτες τέσσερις θέσεις της φανταλίστας, με καλλιτέχνες που είχαν τουλάχιστον δυο καλές κυκλοφορίες το 2014. 
Ανάμεσα στους εργατικούς και εμπνευσμένους βρίσκεται ο Anton Newcombe. O νέος "καθαρός"  Anton, μουσικά θυμήθηκε τον παλιό παλιό 90s εαυτό του. Και αυτό ορίζει μια διπλή έκπληξη, καθώς όχι μόνο είναι ζωντανός (και μη έγκλειστος) αλλά κατάφερε να βγει από τον πειραματικό λαβύρινθο που έμοιαζε να χάνεται όλο και πιο πολύ με κάθε κυκλοφορία. Και δεν είναι ότι δεν έβγαλε διαμαντάκια αυτά τα χρόνια που νόμιζε πως είναι ο Aphex Twin, καθότι ταλαντούχος, αλλά περνάνε τα χρόνια και οι φανς μεγαλώνουν, παραξενεύουν και θέλουν τα σίγουρα, θέλουν "όπως παλιά".
Είναι τέτοιος ο συνετισμός του Anton που μάλλον για πρώτη φορά στην ιστορία των The Brian Jonestown Massacre  παρουσιάζει ένα δίσκο που στο τρακλιστ απουσιάζουν τα καραμπινάτα πειράγματα και οι ειρωνείες  προς άλλα συγκροτήματα. 
Εκτός από το Revelation, οι BJM έβγαλαν πρόσφατα ένα EP. Αν τα τραγούδια του EP είχαν μπει στο δίσκο, τότε αυτό το ποστ θα είχε ημερομηνία δημοσίευσης 20/12/14 (ναι τα πρώτα τέσσερα είναι όλα #1). ΤΙ ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ; Κάνε ρε Anton τον Φαντασμένιο παραγωγό, να τραβήξει το μέρος που παίζει μετά το 3:20 τουλάχιστον ως το 30:20, να πέσουν τα τσιμέντα. Χαμός. Με κάτι τέτοια οι BJM προσπερνάνε άνετα το "όπως παλιά", και θέτουν σοβαρά υπαρξιακά ερωτήματα στα μιλιούνια των αναβιώτων της ψυχεδελικής μουσικής.
Για την επίσκεψη των BJM, με το χάλια ανέκδοτο του Anton (χειρότερο ανέκδοτο για το 2014) περάστε στο βάθος.