φανταπέντε

Δέκα χρόνια φανταλίστες και είναι λογικό πολλές από εσάς να αναρωτιέστε πως γράφονται ή πιο σωστά δημιουργούνται ετούτα εδώ τα ποστς. Πώς περνάει ο Φαντασμένιος τις πρώτες είκοσι μέρες του Δεκέμβρη; Συνήθως απόγευμα γίνεται η φάση, μπαίνει σπίτι, ανοίγει το ψυγείο και βάζει ένα γάλα, σκέτο. Κάθεται στο γραφείο και βγάζει τη σοκολάτα που άρπαξε με το ελεύθερο χέρι ενώ έβαζε το γάλα. Δαγκώνει το γλύκισμα και βυθίζει με αγαλλίαση το κορμί του στην πλάτη της καρέκλας, το κεφάλι του πάει να συναντήσει το προσκεφάλι όταν το βλέμμα του πέφτει πάνω στο ημερολόγιο. 16/12/16. Φακ, ο Φαντασμένιος λατρεύει τις συμμετρίες αλλά η μέρα αυτή δεν αφήνει κανένα περιθώριο για γελάκια. Σε 34 μέρες είναι προγραμματισμένο το επίσημο λανσάρισμα του ΝΑΖΙΣΜΟΣ 2.0! Τα παιδιά της φωτογραφίας με τον δίσκο τους Songs For Our Mothers καταθέτουν δια του βαθιά καλλιτεχνικού πρίσματος το σχόλιο τους επί του θέματος. Το πρίσμα καμιά φορά μπορεί να στείλει το φως αλλού για αλλού και να έχουμε παρεξηγήσεις, αλλά μην ανησυχείτε τους είδε ο Φαντασμένιος στο L.A. να τα χώνουν κανονικά και με τον νόμο στον Τραμπ. Και όλα αυτά μήνες πριν την εκλογή του. Δείτε φάτσες ανθρώπων που βγάλανε τον πιο επίκαιρο δίσκο της χρονιάς. Δεν χρειάζεται να πει κάτι για το δίσκο ο Φάντα, απλά δείτε φάτσες, τέλος.

Μη νομίζει κανείς πως έχουμε να κάνουμε με ένα στρατευμένο δίσκο, οι Fat White Family,  δείτε φάτσες ρε, το πάνε το γράμμα μέσα από βουνά βαθιάς καλλιτεχνικοσύνης σε συνδυασμό με αυτές τις φάτσες. Τα δε λαηβ τους θα έπρεπε να μπαίνουν στον κώλο όποιου μαλάκα λέει πως έχει πεθάνει το ροκ. Η μόδα του ροκ μπορεί να έχει πεθάνει καθώς όπως φαίνεται οι indie μέντορες ασπάστηκαν για τα καλά την hip hop/ r'n'b θρησκεία. Αυτό δεν είναι κακό, περί ορέξεως περικολοζαμεντε, αλλά όποιος ψάχνει κάτι θα βρει. Το θέμα είναι πως τα παιδιά της φωτογραφίας, παρότι γυρίζουν την Αμερική μήνες τώρα σκορπώντας ειρωνεία για τον Τραμπ και μεηνστρημ ποιοτικούς καλλιτέχνες, δεν θα γίνουν ποτέ Nirvana 2.0 (ή Sex Pistols 3.0) και ενδεχομένως είναι αναπόφευκτη η επιστροφή σε εποχές τύπου 1989 γαμώ τη Μαντόνα μου γαμώ.