φανταδεκατέσσερα

 Για το There's A Riot Going On των Yo La Tengo πατάει ο Φαντασμένιος κλικ στο ypogeio.gr και ο θεός βοηθός.

Ένα ταξίδι σε ήρεμα νερά εν μέσω καταιγίδας.

Πςςςςςςςςς. Πάμε καλά.

Οι Yo La Tengo επιδίδονται εδώ σε μια βουτιά προς τα μέσα, και αυτό είναι που προσδίδει τον ατμοσφαιρικό χαρακτήρα του δίσκου, κρατώντας πάντα και σταθερά τον ασυμβίβαστο και τον anti-mainstream χαρακτήρα τους. Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε χωρίς παραγωγό, στο χώρο που προβάλουν οι YLT, με τον μπασίστα να εκτελεί χρέη sound engineer.

Εδώ ο καλός συντάκτης αναφέρεται στην πασίγνωστη βουτιά προς τα μέσα. Στην οποία οι γνώστες επιδίδονται (sic σε φάση τόσο μεγάλο που φαίνεται από το φεγγάρι). Δηλαδή προς τα μέσα η βουτιά. Προς τα μέσα μαζικής ενημερώσης; Μεταφοράς; Τα μέσα μας που πονάνε και κλαίνε; Μέσα ρε και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Ακολουθεί ένα γλυκό λάθος αυτόματης ορθογραφίας (προβάλουν - προβάρουν) αλλά αν πει κάτι ο Φαντασμένιος για αυτό θα πέσουν φλεγόμενα πληκτρολόγια στο κεφάλι του.

Ο υπόλοιπος δίσκος συντελείται από ορχηστρικά κομμάτια, απόσκομα backing vocals, jazzy τύμπανα, παραμορφωμένες κιθάρες και smoky μπαλάντες. Γενικά, ο δίσκος αποπνέει μια γλυκειά νοσταλγία. Ένας δίσκος καταφύγιο, εσωστρεφης με το πρώτο άκουσμα, που όμως στο βάθος είναι ένα κύμα που σε καλεί να το ανέβεις, να σε ταξιδέψει μακριά.

Ο δίσκος λοιπόν συντελείται (sic εις την πέμπτη) και τα backing vocals λέει πως είναι απόσκομα, θέλει να πει πως είναι απόκοσμα αλλά έλα μου ντε που δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Μοιάζει λίγο μαντάρα το ριβιού αλλά και Ντοστογιέφσκι να πάθαινε ο φίλος από το ypogeio η ουσία είναι μία. Πρόκειται για ένα καλό δισκάκι, κλασικό yo la tengo. Ο Φαντασμένιος θα το έβαζε δίπλα από το summer sun αν συντελείτο (κάνω ό,τι θέλω και κάποιους τους πονάει) υφολογική ταξινόμηση.