φανταδεκάξι

Ο Φαντασμένιος την ώρα που γράφει τα κείμενα (sic) για την blogovision παράλληλα ακούει  και τον εκάστοτε δίσκο. Τις περισσότερες φορές μάλιστα νιώθει πως αδικεί κατάφωρα το δισκάκι. Σήμερα για το #16 ισχύει το αντίθετο καθώς δεν μπορεί να καταλάβει τι δουλειά έχουν οι Khruangbin στη φανταλίστα. Και όλα αυτά ενώ το 2017 άφησε εκτός 20αδας τους τιτάνες  Khun Narin (τι αδικία ήταν και αυτή!). 

Πάντως είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ανοίξει λογαριασμό με τα ντόπια σαητ καθότι για το συγκεκριμένο δίσκο λογικά υπάρχει κριτική και στο ikaria.gr. Στην τύχη ο Φαντασμένιος διαλέγει το κείμενο της Ραφαέλλας Ράλλη στο reader.gr.

Ξεκινάει εντυπωσιακά με τίτλο:

Μην ξαφνιαστείς αν σύντομα όλος ο κόσμος μιλάει για τους Khruangbin

Εντωμεταξύ το άρθρο έχει ημερομηνία 29/07 και το Con Tudo El Mundo έχει κυκλοφορήσει 253 μήνες πριν. Πάντως γράφει σωστά το εν έτει λίγο πιο κάτω οπότε ας δούμε που το πάει 

Το 2007, η Laura σπούδαζε ιστορία της τέχνης στη Μέση Ανατολή. Ο Μαρκ έβλεπε μία ταινία (Breaking the Silence) για την αφγανική μουσική. Ξεκίνησαν να μιλάνε...
..Το 2009, ο Mark έμαθε στην Laura να παίζει μπάσο και έναν χρόνο μετά κλήθηκαν να συνοδεύσουν τους Yppah... ...To 2010 έβγαλαν δειλά το πρώτο τους ΕP, αλλά η ουσιαστική ώθηση ήρθε από τον Bonobo που τρία χρόνια μετά συμπεριέλαβε....

Ωχ, έχει πάρει φωτιά το google search και η wikipedia, για να συμπληρώσει τις λέξεις γαμώ τον Μπακογιαννόπουλο γαμώ, τι σκατά δεν της είπαν στο φροντιστήριο, πως η ιστορική αναδρομή είναι το πολύ μια παράγραφος; Ψάχνει ο Φαντασμένιος να βρει τη λέξη Bonobo μπας και φτάσουμε επιτέλους στην εποχή Τσίπρα. 

Τελικά η κεντρική πρόταση της κριτικής είναι μάλλον το «7 τέλεια τραγούδια για να ξεκινήσεις την εβδομάδα». Πφ κάνει ο Φαντασμένιος και ανοίγει το ράδιο. Παίζει Khruangbin. Πάμε στον επίλογο:

Μεταξύ μας, δεν είναι εύπεπτη η μουσική τους και αυτό δεν απορρέει απαραίτητα από το στυλ τους. Πάντα τα ορχηστρικά κομμάτια, όσο και να αφήνουν ελεύθερη τη φαντασία του ακροατή τους να οργιάσει και να ταξιδέψει οπουδήποτε τραβάει η καρδιά του, δεν κολλάνε εύκολα στην επανάληψη. Παρόλα αυτά, η ψυχεδέλειά τους που μεταπηδά από είδος σε είδος, από επιρροή σε επιρροή και από εποχή σε εποχή είναι το δικό τους challenge που έχει γίνει αποδεκτό ήδη από ένα διεθνές κοινό που ζορίζεται ακόμα και το όνομά τους να πει. Και αν αυτό δεν είναι επιτυχία, τότε τι είναι;

Μεταξύ μας Ραφαέλλα, αλλά η μουσική τους είναι ο ορισμός της εύπεπτης μουσικής. Και  ΠΑΡΑΜ, βρήκε ο Φαντασμένιος το μυστικό της επιτυχίας τους. 

Για τους φίλους των cafe del mar το Con Tudo El Mundo είναι μια γλυκιά παραδρομή προς το τέρας του διαφορετικού, μια ευκαιρία να νιώσουν λίγο από την χαρά του πειραματισμού. Για τους εστετ πρώην θαμώνες του vinyl micorstore ενδεχομένως να χτυπάει κάποιο νεύρο νοσταλγίας από όταν ο ήλιος ήταν πράσινος και η οικογένεια έβαζε κάνα τσιφτετελάκι στις γιορτές. 

Για τον Φαντασμένιο από την άλλη καλώς ή κακώς είναι ένας δίσκος που άκουσε πολύ και όσα χρόνια και να περάσουν θα γυρίζει με χαρά στο August 10.