Ελα Jim!!!

Την περασμένη τετάρτη ο fantasmenios πήγε στο closer όπου φοβόταν πως θα του τύχει αρπαχτή από τον Jim Bob (μισός carter usm) του τύπου ακουστική κυθάρα 40 λεπτά, νύστα νύστα νύστα!!! Αντί αυτού ο καλιτέχνης έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για να ευχαριστήσει το κοινό που γέμισε το σπίριτς καφέ. Και πολύ ώρα έπαιξε, και τις παραγγελιές του κόσμου έπαιζε αμέσως, και οι ατάκες του ήταν απολαυστικές (πότε αστείες, πότε πολιτικά καυστικές).. και απογείωσε το λαό με τις διασκευές σε τραγούδια των inspirial carpets και pets shop boys, και στο τέλος μας είπε πως θα προτιμούσε να ζει εδώ, μαζί με εμάς τους υπέροχους ανθρώπους (δεν μας ξέρει καλά). Ακολουθεί σπασαρχίδικη παρατήρηση: Ο Πανούτσος έχει πει πως δεν κρατάει αρχείο τα κομμάτια του στην εφημερίδα γιατί κάθε πράγμα έχει την αξία του μέσου που το προβάλει. Δηλαδή ένα άρθρο σε εφημερίδα έχει αξία για μια μέρα, σε ένα περιοδικό για ένα μήνα κλπ. Σε αναλογία όταν πάμε να δούμε χαλαρή ακουστική συναυλία τετάρτη βράδυ, όσο καλή και να είναι δεν χοροπηδάμε λες και είμαστε στο rockwave το 97 και βλέπουμε pulp.. όχι τίποτα άλλο, αλλά έτσι τη σπάς και στον καλό Dj που φεύγει το τέλος πριν να ρθει!