Autechre 05/07 Ηρώδειο | η ψυχολογία της υλης

Οι ηλεκτρονικοί ήχοι πάλλονταν κάτω από το μισοφέγγαρο, οι άρρυθμοι ρυθμοί έρχονταν σε πλήρη αρμονία με τη μαγεία της αρχαίας Ελλάδας - άλλωστε οι Αρχαίοι Έλληνες (Ξενάκηδες) ήταν οι πρώτοι στη φάση - απότομα μπιτ και ιντάστριαλ ήχοι για τους εστετ αυτούς που είναι μύστες της καλής μουσικής. Σχεδόν 10 χρόνια μετά από εκείνη την ιστορική απόβαση της προχωρημένης μουσικής στο μέγαρο μουσικής (Hertz) μια ακόμα ιστορική στιγμή εκεί που η μουσική συναντάει την ψυχολογία της ύλης, η κατάκτηση της ακρόπολης από του πατριάρχες της ιντελεκτουέλ ηλεκτρονικής μουσικής, Autechre. 

Στο τέλος ένα θερμό χειροκρότημα και καπνογόνα και ο κόσμος να φωνάζει ΦΤΑΝΕΙ ΦΤΑΝΕΙ ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΜΗΝ ΜΑΣ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ ΑΥΤΟ ΝΤΟΥΥΥΥ ΚΑΠΝΟΓΟΝΑ ΝΤΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥ ΜΗΤΣΟΚΑΤΙ ΓΑΜΙΕΣΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ.

10 λεπτά πριν το λαηβ ο Φαντασμένιος εξηγούσε σε ανυποψίαστη νεαρά που βρέθηκε στο χώρο πως το λάηβ θα είναι επική μαλακία και σουπερ κουραστικό καθώς στη σκηνή θα φαίνονται μόνο δύο λαμπάκια. Τότε πετάχτηκε ένας μύστης και είπε πολύ σωστά "για τη μουσική ερχόμαστε". A few momements later, στο 3ο ή 4ο λεπτό της συναυλίας έχουμε το πρώτο κύμα αποχώρησης από τους Ηρωδειακούς δηλαδή από τους τακτικούς θαμώνες του Ηρώδειου. Οι υπόλοιποι είναι ένα κράμα από τους ανώτερους φανατικούς μύστες και τους plisskenοχιψτερς. 

Οι μύστες είναι προενθουσιασμένοι και θα στηρίξουν και τον τελευταίο μικροφωνισμό, κουνάνε λίγο το κεφάλι στο ρυθμό σε φάση ξέρουν τον ρυθμό και κοιτούν όσους δεν ξέρουν με το ύφος "μου θέλετε και Autechre καραβλαχάρες κωλοχιψτερ - όταν εγώ άκουγα ae εσείς τον παίζατε με Brian Molko βλαμμένα".

Οι plisskenοχιψτερς ή ορθόδοξοι χιψτερς πήγαν μπουκωμένοι από hype, "για τη φάση" και στην τελική στο Ηρώδειο είναι πόσο χάλια μπορεί να πάει; Όσοι ήταν κοντά σε διάδρομο έφυγαν στο μισάωρο, οι υπόλοιποι περίμεναν παλεύοντας ακόμα μέσα τους για το αν θα πρέπει να τους αρέσει αυτό που γίνεται ή είναι απλά ένα σκέτο μαρτύριο. Το πρόσημο είναι σίγουρα αρνητικό καθώς τι λαηβ είναι αυτό που δεν μπορείς να κάνεις ούτε ένα στορι της προκοπής; 

Και πάμε και στον Φαντασμένιο που είχε πάει αρνητικά προκατειλημμένος γιατί το μόνο που θυμάται από την πρώτη φορά που τους είχε δει, ήταν ένα αίσθημα βαρεμάρας. Αλλά εντάξει είναι ιστορική μπάντα και ακόμα και οι νέες τους κυκλοφορίες στέκονται μια χαρά, δεν είναι θέμα hype εδώ, είναι πιο πολύ θέμα συνθηκών. Δηλαδή δεν μπορείς να παρακολουθήσεις τη μουσική τους καθήμενος σε 15 εκατοστά μάρμαρο με τα χέρια στα πόδια λες και είσαι ποδοσφαιριστής που κάθεται στην πρώτη σειρά αναμνηστικής φωτογραφίας, χωρίς ένα ποτάκι, δεν δεν δεν και ο ήχος πολύ χαμηλός (κάπου διάβασε ο Φάντα για wall of sound - ίσως ο νεαρός ανταποκριτής να έχει πήξει από την κλεισούρα 2 χρόνια, μιλάμε για πεζουλάκι ήχου στην καλύτερη)  και τελικά αυτοί που φύγανε ήταν οι πιο σωστοί, δηλαδή 35 ευρώ για αυτό το πράγμα; Με τίποτα, με τα μισά λεφτά ελάτε στο σπίτι του φάντα να σας βάλει τα δισκάκια τέρμα και να κοιτάτε ταβάνι ενώ τρώτε 3 σακουλάκια πασατέμπο και σας δίνει και ένα δεκάευρω ο φάντα να το σκίσετε κομματάκια και να το φυσήξετε στη μάπα σας -100 φορές πιο συναρπαστική εμπειρία.