Godspeed you! Black Emperor 15/7 στην Ακρόπολη - slow riot for new two point zero Greece

Τα λέει όλα το πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου 2022. "Η καλλιτεχνική κολεκτίβα φαινόμενο",  "μια μυσταγωγική συναυλιακή εμπειρία", "ο πειραματισμός χωρίς όρια", "οι μεγάλες ενορχηστρώσεις και τα ονειρικά άμπιεντ ηχητικά τοπία". Το μόνο που λείπει είναι ένα "κινηματογραφική μουσική που συνεπαίρνει" και θα είχαμε το απόλυτο κλισέ κείμενο όλων των εποχών. Φεστιβάλ Αθηνών λοιπόν τουτέστιν καλησπέρα σας, περάστε, καθίστε, σας παρακαλώ μην αυτό, μην το άλλο και εντάξει γενικά είχε πλάκα που ο κόσμος το έφαγε όλο αυτό και ψιθύριζε λες και θα βλέπαμε κάνα μονόλογο από κάτω. Για τους λάτρεις της στατιστικής να σημειωθεί πως αυτή ήταν η πρώτη εμφάνιση των godspeed στην Αθήνα που δεν έγινε sold-out. Επίσης όπως πολύ σωστά παρατήρησε ο σπουδαιότερος gybeολογος στην Ελλάδα πριν την εμφάνιση τους ακούστηκε αυτό το συμπαθές anatolian rock και τώρα πρέπει να μάθουμε  αν έκλεισαν πονηρά το μάτι και στους Τούρκους βάζοντας Σαββόπουλο στο λαηβ που έδωσαν την περασμένη Τετάρτη στην Κωνσταντινούπολη. 

Ξεκίνημα με τoν HOPE βόμβο, ο οποίος ήταν απολαυστικός, κλασσική περίπτωση εκπλήρωσης του πρώτου βλέμματος. Ανοίγει παρένθεση. Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος ό,τι έκανε στην τέχνη, το έκανε για την αναβίωση του πρώτου βλέμματος - του πρώτου παρθένου συναισθήματος. Μπορεί με τα χρόνια η τέχνη να εξελίσσεται αλλά ο σκοπός μένει πάντα ο ίδιος. Έτσι και εδώ το HOPE μυρίζει καμένη στάση στην Β. Σοφίας σε πορεία κατά του πολέμου στο Ιρακ το 2003. Κλείνει η παρένθεση αλλά δεν κλείνει το κουτί με την δήθεν ποιητική διάθεση του Φαντασμένιου.

 

Η αιώνια φαντασίωση του Φαντασμένιου είναι πως η επανάσταση που δεν θα αποτύχει θα ξεκινήσει μετά από ένα λαηβ των Godspeed You! Black Emperor. Το 2018 χάθηκε η χρυσή ευκαιρία να ξεκινήσει από τα μπουζούκια - το οποίο θα ήταν η φαντασίωση της φαντασίωσης.

Αλλά στην πραγματικότητα η μεγάλη ευκαιρία ήταν φέτος. Μετά από υπερπανδημία, πόλεμο, Μητσοτάκη, Τουρκία, 10e επιδότηση για το ρεύμα,  Λιγνάδη ελεύθερο, τον μεγάλο περίπατο σε ανακατασκευή, μια δισκάρα, καλό καιρό για την εποχή και όλα αυτά στο Ηρώδειο, σε απόσταση βολής, μια ανάσα, μισό Cliffs Gaze να ανέβουμε και να κατεβάσουμε τη σημαία. Να φταίει ο καθωσπρεπισμός του φεστιβάλ Αθηνών; Να φταίει που χάσανε κάτι νότες; Να φταίει που δεν έπαιξαν Anthem for Νo State και Mladic; Ο ήχος θα μπορούσε να ήταν και πιο δυνατός αλλά ήταν καλός, ειδικά η μίξη μετά το πρώτο τραγούδι σουπερ. Τα βίζουαλς; Ναι ρε παιδιά, τι σκατά έγινε με τα βίζουαλς; Στους Godspeed είμαστε ή βλέπουμε άγρια Ελλάδα; Φίδια, αράχνες, θάλασσα, θάμνοι, πολλοί θάμνοι. Λογοκρισία από το φεστιβάλ ή σκέφτηκαν Ελλάδα, καλοκαίρι, αρχαίος χώρος ας μην προβάλουμε μολότοφ και κτήρια να καίγονται; Μπορεί απλά να την έχουν δει παιδιά των λουλουδιών - άλλωστε από τα χέρια του lift πήγαμε πέρσι στα λουλουδάκια του G_D's Pee. Η αλήθεια είναι πως μισή διμοιρία ΜΑΤ έδειξαν στο Cliffs Gaze και έφυγαν καμιά 50αριά φίλοι του Φεστιβαλ Αθηνών, φανταστείτε τι θα είχε γίνει αν είχαν βάλει αντί για πανί έναν καθρέπτη και πρόβαλαν πάνω στην ακρόπολη τις φωτιές που έχουν εδώ στο Fire at Static Valley.

 

Δεν πειράζει, την επόμενη φορά. Η οποία επόμενη φορά, έτσι που το πάνε οι gybe δεν θα ήταν και απίθανο να λάβει χώρα στα εγκαίνια του Ελληνικού. Και επειδή πάλι θα λέει η φίλη η Εύη η ποστροκού πως δεν κατάλαβε αν τελικά του άρεσε του Φαντασμένιου το λαηβ, η απάντηση είναι ένα μεγάλο ξεκάθαρο ναι. Ναι γιατί δεν ανάψαν καπνογόνα, για το τέλος του Cliffs Gaze (που είναι το ίδιο ΑΗΝΤΑΑΑΑ με το τέλος του Static), για τους βόμβους στο τέλος, γιατί ο μπροστινός του αερίστηκε μόνο μια φορά, ναι γιατί ο Φαντασμένιος θα μπορούσε να ζει σε ένα κόσμο που κάθε βράδυ παίζουν λαηβ οι gybe.